𝐃𝐀𝐍𝐂𝐈𝐍𝐆 𝐖𝐈𝐓𝐇 𝐓𝐇𝐄 𝐃𝐄𝐕𝐈𝐋 ┊ ❝𝑺𝒐𝒏𝒖𝒄𝒖𝒏𝒖 𝒅𝒖̈𝒔̧𝒖̈𝒏𝒎𝒆𝒅𝒊𝒈̆𝒊𝒎 𝒃𝒊𝒓 𝒔̧𝒆𝒚 𝑦𝑎𝑝𝑡𝚤𝑚, 𝑘𝑜𝑛𝑡𝑟𝑜𝑙𝑑𝑒𝑛 𝑐̧𝚤𝑘𝑡𝚤𝑚.❞
↢𖣔↣
Rosalyn şaşırdığı için "Az önce kendine kanıbozuğum mu dedin sen?" diye sorarak tek...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Zevkli bir bölüm oldu bence. Geçen bölüm sizin için kötü bir şey olacak demiştim ama bu bölüm tam öyle bir şey olmadı, baslangıçı diyelim💁♀️
sınır 260 oydur.
✾✿✾
Dışarıda yağan yağmurun sesi işitiliyordu. Rüzgarın sallanan dalların hareketlerinden bile ne kadar şiddetli olduğu anlaşılıyordu. Rosalyn, bu şiddeti annesinin gözlerinden de bekledi. Fakat şiddeti ne annesinde ne de onun arkasından giren, yağmur damlalarını çağrıştırdığı kadar mavi olan babasının gözlerinde görmüştü.
Renee Lestrange, aceleci görüntüsünün ardından ilk önce hastane kanadını şöyle bir süzdü. Gözleri ilk başta Sirius'a, daha sonra Potterlar'a kaydı ancak onların önemli olmadığını varsaymış olacak ki hemen Rosalyn'e döndü. Raymond Lestrange onun aksine hiçbir şeye bakmadan direkt kızına yürümeye başlamıştı bile.
"Rosalyn..." Annesi, beklenenin tam aksine Raymond'u geçerek yanına koşar adımlarla gitti. Rosalyn hiçbir şey diyemeden hala ailesine kitlenmiş bir şekilde duruyordu. Annesi ilk önce yatağının ucuna oturdu, daha sonra Rosalyn'in kucağında duran elini tuttu.
Kızıl cadı kaşlarını çattı, o hala ne olduğunu anlamaya çalışırken Raymond da yanına gelmişti. Rosalyn'in yatağının yanında oturmak için sandalye vardı fakat o ayakta kalmayı seçti. Annesi gözleriyle iyice Rosalyn'i tararken babası elini kızının omzuna koymuş, "Nasılsın?" diye sormuştu.
Rosalyn onu sorgularcasına babasının gözlerine baktı. Annesinin aksine babasının hiçbir zaman onu sevmediğini düşünmemişti fakat gözünde "favori çocuğu" olmadığını biliyordu. Favori olmasına ihtiyacı yoktu, yine de onu sevdiğini biliyordu. Lakin onu annesine karşı hiç korumamıştı. Belki korusaydı annesi ona karşı bu kadar sert olamazdı.
Bu yüzden "İyiyim," diye mırıldanmakla yetindi. Gözleri babasınından annesine kaydı. Elini onun elinden çekerken "Ne oldu?" diye sordu. "Siz beni görmeye gelmezdiniz."
