GÖLGE KANI

BÖLÜM 16: MERCAN

Yeni diyelim, hoşgeldiniz diyelimmm!

Hoşgeldiniz efenimm!

Nasılsınız bakemm?

Ben iyiyimm! Siz de iyiyseniz MAAŞALLAH diyorumm.

Pamuk eller alttaki yıldızaaaa! Oylar da ceplerden çıkabilir tabii!

İyi okumalar dilerim!

🌜🌚🌛

"Hayat bir film ya da kitap değildi. Tüm çarpıcılığı ile ilk defa gerçekleri yüzüme bu kadar net vuruyordu. Ölümden bile daha net."

🌜🌚🌛

Gözlerimi kırpıştırarak açarken yattığım yerde hafifçe kıpırdandım. Sesler yavaş yavaş yerine gelirken vücudumdaki o sızılar yeniden yerlerine geldiler. Dizlerim, kolum, damarlarım... Ama bu ilk uyandığımdaki kadar şiddetli bir ağrı silsilesi değildi. Gelen ışık darbesi ile gözlerimi kırpıştırdım. "Neler olduğunu anlatır mısınız?" Bu ses Alissa'ya aitti.

"Uyanmasını bekliyorum Alissa." Bu ketum ve ifadesiz ses tabii ki de beklendiği üzere Marcus'a aitti. Gözlerimi kırpıştırırken bir el kolumun yara olmayan kısımlarına dokunarak beni yattığım yerde dikelir pozisyona getirdi. Gözlerim ışığa alışırken gördüğüm ilk yüz Marcus'un yüzü oldu. Ciğerlerime nefes yeniden doldu.  "Eleanor tekrar enerjini yönetmeni istiyorum. Bu sefer daha dikkatli bir şekilde yap." Gözleri gözlerime çok yakındı. Görüş alanım şu an sadece Marcus'un siyah harelerinden ibaretti. Başımı hafifçe sallayarak onu onayladım. O da beklemeden geri çekildi.

"Zorlandığın ilk an bırak. Bu işin içinde daha başka şeyler olabilir. Daha fazla zarar görebilirsin." dedi Alissa kontrollü bir sesle. "Eleanor sakın ben güçlüyüm pozları kesmek için kendini zorlama." Boğazımı temizledim.

"Tamam." Dilimle kuruyan dudağımı yaladım. "Şimdi izninizle enerjime odaklanacağım. Gider misiniz?" Bana öylece bakmaya devam ettiler. "Ya da gözlerinizi üzerimden çekin." Aynı bakışlar... "Lütfen." Hepsi sanki anlaşmış gibi göz devirirken ben gözlerimi kapattım. İçimdeki o kıpır kıpır yere dokundum ve o enerjinin her hücrede eşit derecede dağıldığını hayal ettim. Bütün vücudumda bir karıncalanma hissederken o his geçene kadar gözlerimi kapalı tuttum. Gözlerimi açtığımda üzerimde herhangi bir ağrı hissetmedim. Rahatça eğilip dizlerime dokundum. Ama herhangi bir ağrı yoktu. Nefesimi verirken içime bir rahatlama dağıldı.

"Alissa sen yaralarını kontrol et."

"Ben de yanında kalayım." dedi Sarah sesindeki hiç de ona uygun olmayan bir ses tonuyla. Bu endişeydi. Bu kalbimin atış hızını artırdı.

Marcus omzunun üzerinden ona bir bakış attı. "Tamam." Gözleri beni buldu. "Her yerini kontrol edin. Yaralı olan tek bir yerini daha görmek istemiyorum." Alissa ve Sarah ile konuşsa da gözleri beni tarıyordu. Yüzümde gezinen gözleri dudaklarımda kısa bir duraklama yaşasa da hemen yolunu bulup kollarıma baktı. Yatağımın üzerinde oturuyordu. Benim odamdaydık ve bundan oldukça memnundum.