° (24) GÜÇ °

57 8 0
                                    

Ayıldığımda kendimi beyaz bir odada yatağın üzerinde buldum garipsedim çünkü bayıldığım da farklı bir yerdeydim ve olduğum odanın pencersi bile yoktu sadece başka bir odaya açılan kapı vardı yataktan kalktım kapıya doğru yöneldim ve kapıyı açıp öbür odaya girdim küçücük cam vardı o camda emilia'yı gördüm . Göz göze geldiğimiz anda kapıdan uzaklaştım tam kaçmaya çalışırken emilia'nın kendi güçleriyle kapıyı tuttuğunu fark ettim bana zarar vericeğini anlamıştım korkmaya başladım .

*EMİLİA*

Nereye gidiyorsun Lucas

Diyerek camın içinden çıktı bana doğru yaklaşmaya başladı , o yakınlaştıkça ben uzaklaşıyordum çünkü ne yapacağını bilemiyordum.

*LUCAS*

Fred nerede , ne yaptın arkadaşıma

Diyerek Emilia'ya bağırdım , Emilia odayı yankılatıcak bir şekilde gülmeye başladı çok sinir bozucuydu artık dayanamıyordum

*EMİLİA*

Arkadaşın da benim elimde önümde eğileceksiniz hepinizi öldüreceğim.

Alaycı bir tavrıyla Emilia odadan çıktı , düşünmeye başladım fred bana çok uzak olmadığına göre o da bu odalardan birindeydi dışarıdan tuaf sesler duymaya başladım ama ne odadan çıkabiliyordum ne de görebiliyordum aklıma duvarı kırma fikri geldi biraz zorlayıcıydı ama güçlerimle yapamayacağım şey yoktu ilk denememde olmadı ama ikinci denemem de karşımda olan o beyaz boş duvar toz olmuştu resmen , duyduğum seslere doğru yönelirken bir odadan Fred'in sesini duydum o mu değil mi emin değildim beyaz ışıklı koridorda baştan sona duvar vardı demek ki emilia'nın tek zarar vermek istediği ben değilmişim hepsini kurtarmak istiyordum fakat öncelikle fredi çıkarmam lazımdı Fred'in sesini duyduğum odaya yöneldiğim de ilk önce kısık bir sesle .

Fred ben Lucas orada mısın ? Beni duyuyor musun diyerek bana seslendi arkamı döndüğüm sırada FRED önüme çıktı bana bakarak sesi değişerek bana yardım edemezsin Lucas sen kimseye yardım edemezsin diyerek beni havaya kaldırdı Fred olmadığını o an anladım ama hiçbir şey yapamıyordum Emilia'ya karşı çok güçlüydü beni öldürüyordu ağzımdan burnumdan kan gelmeye başladı dayanamadım bağırmaya başladım o sırada istemsizce çok fazla güç dalgası yayıldı ruhumun bedenime döndüğümü hissettim o sırada uyanıverdi bayıldığım yerde kafam kanıyordu etraf harabe olmuştu laboratuvara doğru yürümeye başladım garip garip sesler duyuluyordu Dr Krex beni gördü koşarak yardımına geldiği sırada yere yığılı verdim uyandığımda kafam sarılıydı çok güçsüz hissediyordum . Kendime geldiğimde Dr Krex baş ucumdaydı korkmuş bir şekilde merak etme yanındayım herşey kontrolüm altında diyerek beni sakinleştirmeye çalışıyordu doktor'un yanımda olması biraz olsa beni rahatlatıyordu ama yaşadığım şeyler aklıma geldikçe korkmuyor değildim biraz zaman geçtikten sonra Dr Krexe herşeyi anlatma kararı aldım . Dr Krexe odama geldiğim de ona anlatmam gereken şeyler olduğunu söyledim . Krex " bugün dinlen Lucas acelesi yok yarın kahvaltıdan sonra uzun uzun güzelce herşeyi konuşuruz konuşuruz anlatacaklarım var sana Lucas" diyerek başımı okşadı . Yaşananlar aklıma geldikçe kendimi suçlu hissediyordum hayatımda olan herşeyin suçlusu benmişim gibi

DEVAM EDECEK...

Rüyaların Hakimi जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें