Chapter 6

172 4 0
                                    

Magmula noon, palagi nang aware si Tristan in Hannah's presence. Alam niya if andoon ito o kung wala. But still, he never talked to her. Hiya pa rin kasi siya. Pero every now and then, patuloy na minamasdan ni Tristan ang bawat galaw ni Hannah. Ewan din niya sa sarili niya kung bakit ganoon na siya ngayon kay Hannah, marahil dahil ayaw niya itong mawala sa anak niya. Dahil kapag nangyari iyon, for sure malulungkot si Martin, which is he will not allow it. Ramdam niya kasi ang pangungulila nito sa mommy nito, hindi man sinasabi ng anak, ramdam naman niya ito. And through Hannah's presence, natutugunan naman ang pangungulilang ito ng anak niya.

Kay Hannah, after ng class nila that day, pinuntahan niya agad si Levi.

Hannah – Levi!

Levi – oh, Hannah! Why?

Hannah – samahan mo naman ako.. punta tayo ng library, marami kasi akong dapat tapusin ngayon eh. Lapit na din deadline ng thesis ko, I badly needed to finish that before next week.. please Levi J

Levi – ehh.. (nahihirapang humindi) kasi, Hannah, I will go to the hospital eh. Andun yung kapatid ko, ako muna magbabantay eh. I'm sorry Han, hindi kita masasamahan ngayon, pwede bukas? J

Hannah – okay, sige.. bukas ah??

Levi – oo, promise.

Hannah – dadalaw din ako bukas sa kapatid mo bukas ah. Hindi pa pala siya nakakalabas ng hospital.

Levi – oo nga eh. O sige, mauna na ako, bye.

Hannah – bye, Levi, ingat ka.

Umalis na mag-isa si Hannah. Guilty naman si Levi pero wala naman siya magawa. Lingid sa kaalaman ng dalawa, may nakarinig pala sa kanila: si Tristan. So he decided to follow Hannah saan man ito pupunta.

Nagstay ng almost 5 hours sa library si Hannah sa pagreresearch para sa thesis niya. Si Tristan naman, habang binabantayan si Hannah, naisipan na rin niyang maghanap ng mga librong pwede niyang hiramin para rin sa thesis niya. Maya-maya, pauwi na si Hannah, agad naming sumunod si Tristan.

Mula sa library, malayo pa ang sakayan pauwi kina Hannah. Naglalakad siya mag-isa. Malayo naman ang distansiya ni Tristan kay Hannah upang hindi ito mahalata na nakasunod siya rito. Aantayin lang niya na makasakay ito saka siya uuwi.

Napakadilim ng lugar. Mag-isang nag-aantay ng bus si Hannah, nang iglang may lumapit sa kanyang lalaki at hinaharass siya. Isa itong holdaper and medyo manyakis.

Hannah – (takot) teka! Sige, ibibigay ko na ang wallet ko, wag mo lang ako sasaktan!

Holdaper – sige, akin na!

Agad na ibinigay ni Hannah ang wallet niya. Ngunit hindi pa rin umalis doon ang holdaper, mas lalong natakot si Hannah.

Hannah – te-teka.. bakit ayaw mo pang umalis? Binigay ko na nga yung wallet ko di ba?

Luminga-linga ang holdaper, tumingin ulit kay Hannah saka ngumising parang  aso

Holdaper – ha! Ha! Ha! Ikaw!!!

Sabay harass kay Hannah. Nanlalaban naman si Hannah nang biglang may sumipa sa holdaper. Pinagsisipa nito ang holdaper, nanlaban din ang holdaper ngunit hindi na siya nakaporma pa dahil sinayd kickna siya ng lalaki, halatang nagtaekwando ito. Si Hannah, natatakot pa rin. Maya-maya, bagsak na ang holdaper. Kinuha na ng lalaki ang wallet na kinuha nito kay Hannah.

Lalaki – akala mo ha! Manghoholdap at manmamanyak ka pa ha! Magbanat ka ng buto at magtrabaho!

Maya-maya pa'y dumating na ang mga barangay tanod at hinuli ito. Naiwan ang lalaki at si Hannah.

Daddy, NannyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon