(Bölüm 33) Sen Kimsin?

938 64 28
                                    

Keyifli okumalar dilerim..❤️

Bölüm geç geldiği için üzgünüm, kurban bayramı telaşı vardı Arkadaşlar... Çok fazla iş güç yüzünden vakit ayırıp yazamadım...

Oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤️

~~~

(Son bölüm'den 1 hafta sonrası anlatılmaktadır)

~~~

Başımdaki şiddetli ağrı, ile güne gözlerimi açtım...

"Vesnann..."

Ya beni duymuyordu, ya da burada değildi.

Yataktan zar zor kalkıp, lavabo'ya gitmiştim.

Elimi yüzümü sertçe yıkadıktan sonra. baş ağrım, daha şiddetli hâle, gelme'ye başlamıştı...

Başımı kaldırıp, ayna'ya baktığımda ise dehşet vericiydi.

Ayna'da yine yansımamı, görüyordum...
ama gözlerim, kan kırmızısıydı...

Bu rüyam'da gördüğüm bendi...

Bana benzeyen kadın...

Gülümsüyor, parlak sarı dişlerini göz önüne koyuyordu.

Yüzündeki kurnaz, ifade ise dehşetti.

Hızla banyo'dan çıkıp, salona koşmuştum.

Takip ediliyor hissi içimi ürpertirken, hızla arkama bakıp, o varmı diye kontrol etmiştim.

2 çift kırmızı göz, beni izliyordu..

Daha sonra sert, bir cisme çarpıp, tam düşecekken.
kollarım'dan sert, ve sıkı bir şekilde tutup, düşmeme engel olunmuştu.

"Alev!"

Hızla kafamı çevirip ona baktığım'da. yüzündeki endişeli, ifade'den onun'da ne kadar korktuğu açıktı.

"Be-ben onu gördüm.. yine gördüm..."

"Kimse yok Alev, paranoyak yapıyorsun..."

"Bunu senden duymak tuhaf..."

"Haklısın, ama kafana ne kadar takarsan o kadar görürsün."

Beni koltuğun oraya götürüp, yatırdıktan sonra mutfağa,
yönelip. bir bardak su, ile geri dönmüştü.

Elindeki suyu alıp, hızlı hızlı içme'ye başlamıştım..

"İyi misin?"

"İyim dersem yalan, söylemiş olurum. Değilim..."

Düşünceli bir şekilde bana bakıp, gülümsüyordu.

Belim'den tutup beni, kendisine çekerken.. derin bir nefes, almıştım.

Başımı göğsüne yaslayıp kızgın bedeni, soğuk bedenimi, ısıtmaya yetiyordu..

"Yakında herşey bitecek.. söz veriyorum..."

"Umarım..."

Yaklaşık 2 saat sonra anca toparlayabilmiştim.

kahvaltımı yapıp, bulaşıkları makine'ye koyduktan sonra 1 bardak kahve alıp Vesnan'ın yanına koltupa oturmuştum...

"Kafanı dağıtabildin mi güzellik.."

Başımı olumlu anlamda sallayıp, sehpa'ya kahvemi, koyduktan sonra.
başımı onun omzuna yaslamıştım.

Oda başını, başımın, üzerine yaslamıştı.

Aldığı her nefes, bana huzur, veriyordu..

Sıcak, ellerini omzularım'dan aşağı, yukarı, sıvazlıyordu.

EL-ZAHMER - CİNNİ & KÂMBİAN Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang