Own Me Professor

Chapter 9

Rhianna

Arghhh that bitch wala ba talaga siyang balak na tigilan ako halos isang buwan na rin ako nitong ginugulo. At wala itong araw na pinapalampas dahil lagi ako nitong inaasar at iniinis.

I don't know kung saan kumukuha ang batang iyon ng lakas ng loob para ganunin ang sarili niyang Professor walang respeto. Alam kaya ng mga magulang niya ang pinaggagawa nito, pero kung alam nila bat nila naman ito hahayaan diba.

Pero isa lang ang napansin ko kay Alice, habang tumatagal mas lalo siyang gumaganda. No other meaning I just appreciate her beauty. Pero kung ano naman kinaganda ng mukha niya ay siya namang kinapangit ng ugali niya.

I erased all my thoughts when someone knocked the door. I quickly stand up and open it. I was shocked when I saw who's behind the door.

What is he doing here?

Linuwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan at pinapasok ito. “W-what are you doing here?.” tanong ko dito

“What kind of question is that, Rhianna? Of course I'm here to see you.” I rolled my eyes because of what he said. I know na may iba pa siyang rason kung bakit siya nandito.

“Really? You came here to see me?”

“Yes baby, I miss my daughter that's why I'm here.” malambing nitong sabi. Akma pa sana itong lalapit sakin para yakapin ako pero umatras na ako dahilan para mapahinto ito.

“What's the problem baby hindi mo ba namiss si Dad?” malungkot na tanong nito.

tsk. Miss my ass. “Enough with your act. I know that's not the reason why you are here. Now tell me why you are here.”

“I need a million Rhianna. Give me 1 million and send it to my bank account now.” what? 1 million at san naman niya gagamitin ang isang milyon

“No.”

“What? I'm your father Rhianna wala kang karapatan para pagdamutan ako. Tandaan mo kung wala ako wala karin sa kung nasan ka ngayon now give me 1 million.” wow ha ang lakas naman ng loob niya ngayong sasabihin niya na tatay ko siya eh samantalang dati halos pandirihan pa ako nito.

“Kahit kelan hindi ka nagpakatatay sakin at wala kang karapatan para sumbatan ako. Bakit nung mga panahon ba na kailangan namin ng pera andyan ka ba? Diba wala hinyaan mo lang kami ni Mommy lalo na nung mga panahong inaatake ito ng sakit niya but thanks to Tito Ramir because of him napagamot namin si Mommy, because of him nakapagtapos ako ng pagaaral and because of him naabot ko yung pangarap ko. So don't ever say na kung wala ka wala ako ngayon dahil simula ng abandunahin mo kami ni Mommy at ipagpalit sa iba ay kinalimutan ka na namin. Mabuti pa nga si Tito Ramir kasi dahil sa kaniya naramdaman ko ang pagmamahal ng isang tatay pero sayo, ikaw na biological father ko ni katiting na pagmamahal hindi ko naramdaman sayo.” pagkatapos niya kaming abandunahin ngayon babalik siya na parang walang nangyari at manghihingi pa ng isang milyon.

San naman ako kukuha ng isang milyon ha alam niya ba kung gaano kahirap ngayon kumita ng pera kung inaalala niya na porke anak ako ng may-ari ng school na 'to ay marami na akong pera pwes nagkakamali siya. Lahat ng meron ako ay pinaghirapan ko, kahit kailan ay hindi ako ini-spoil nila Mommy at Tito Ramir.

“How dare you Rhianna ganyan ka ba pinalaki ng mommy mo walang respeto. Isang milyon lang naman ang hinihingi ko hindi mo pa maibigay.” inis nitong sabi

“Bat ba sakin kayo nanghihingi ha? Nalulugi na ba ang negosyo niyo ngayon kaya andito ka sakin. Kung oo mabuti naman,  kung sa tutuusin kulang pa nga yan kumpara sa mga ginawa niyo samin. At isang walang kwentang amang tulad mo ay dapat lang na maghirap.” nakatanggap naman ako ng isang sampal galing dito, dahil sa sobrang lakas nito ay muntik pa akong ma out of balance.