Watching From Afar (High School Series 1)

Chapter Twenty Six.

Ivan's P.O.V

I can't imagine myself without her, she becomes my safe place. I really love her. But cowardly got my veins.

I can't even explain myself because i really know it's my fault.

Why Jane? You approached me first pero bakit ako ang nag hahabol sa'yo.

I don't want her to go but I can't make her stay either.

"Ivan, sisirain mo ang buhay mo dahil lang sa babae!" Mom shouted.

"Go away" I answered.

"Go away? You're being rude to your mother right now son!" Sigaw nito sa akin.

Hindi ko nalang siya pinag tuonan ng pansin. Kung hindi lang sa lintik na family dinner at fix marriage na 'yan hindi sana ako iiwan ni Jane.

Gusto ko siyang ipaglaban, gusto ko siyang habulin, gusto ko siyang hawakan at yakapin.

Pero noong sinabi niyang "You don't deserve none of this pain baby. And the pain that you are going through means you're on the right path" ay kitang kita sa mata niya ang sakit.

Bakit Jane? Why won't you just stay by my side and let me do the rest. Bakit ka umayaw agad.

Gusto kong sabihin sa kaniya na I did not cheat, how can i cheat when she was the one who light my world up.

Kaya naman talaga kitang ipaglaban pero bakit mas pinili mo na iniisip mong nakakabuti Ito sa akin? Paanong nakakabuti kung Ikaw mismo ang kapalit.

"IVAN, you're getting on my nerves" sigaw pa rin ni mama sa akin.

Kinuha ni mama ang picture ni Jane sa aking kamay at tinapon ito. Kukunin ko na sana nang kinuha niya ulit ito sinunog.

"Ano ba ma!" Sigaw ko sa kaniya.

"Ivan, don't you dare raised your voice on me" sigaw nito.

Hindi na ako nakapag timpi ay sumagot na ako sa kaniya.

"Is losing Jane not enough?!" Sigaw ko ulit sa kaniya.

Hindi ito sumagot at kitang kita sa mukha ang disappointment. Ano ma? Yung pinaka mamahal mong anak nababaliw sa isang babae dahil lang din sa'yo.

"She suffered by the thought that i lied and cheated!, Is that not enough?!" Sigaw ko at tinapon ang baso.

Rinig ko ang pagka gulat sa tuno nito.

"I fucking love her ma, I did my best not to ruin and hide this fucking fix marriage of yours pero inuubos mo ang pasensya ko!" Sigaw ko ulit sa kaniya.

Wala na akong pake kung magagalit sila sa akin pagkatapos nito.

"She was there when you fucking left me kasi may meeting ka! Ina pa naman kita pero hindi mo ako magawang alagaan. Dahil lang sa potanginang pera.!?" Sigaw ko habang umiiyak.

Oo nakakabakla ang lalaking umiiyak pero potangina, she is my everything.

"She did everything to understand me, she did not even questioned me before even though she's hurting" sigaw ko.

"Ivan, anak" Saad nito sa akin at lalapit sana nang lumayo ako.

"Ginawa ko naman ang gusto niyo ni papa, pero ang tanging gagawin n'yo lang naman ay sana h'wag n'yong bastosin ang jowa ko" sigaw ko sa kaniya.

"Why can't you move on, she left and there's nothing you can do about it" sigaw nito sa akin.

"Because i fucking love her, there's nothing I can do? Of course there's nothing i can do kasi mas pinili niyang magka ayos tayo kahit ang kapalit non ay iwan niya ako" sigaw ko sa kaniya.

"Ivan that's enough" Saad sa akin ni kuya.

"Potangina!" Sigaw ko at umalis sa bahay.

Habang nag dri-drive ako ay tinawagan ko sina Cyrez at makikita kami sa bar na pinag mamay ari ng pamilya nito.

"Bro, are you ok. Hindi sila maka punta kasi may mga family dinner sila" Saad ni Cyrez.

Hindi ko alam kung ilang oras kaming nag iinom ni Cyrez nang hindi nag uusap.

"I never asked for too much, the least she can do is fight for me on times i needed her the most but still she didn't, she left me instead" Saad ko.

Tumingin lang si Cyrez sa akin at dinadamdam ang nararamdaman ko.

"I know she's destined to be someone's future and that she's on her new journey, a journey that I no longer part of but that thing really hurts me" Saad ko habang umiiyak.

Fucking shit.

"Bro." Saad nito habang tinatapik ang likod ko.

Wala akong pake kung nag mumukha kaming bata rito pero potangina na miss ko na siya.

"Promised I’d wait for her no matter how long she has to take" Saad ko.

"Bro that's enough, makakalimutan mo rin 'yan bukas kasi lasing ka ngayon." Saad niya sa akin.

"She wanted me first, it’s nothing fair" Saad ko.

"Let it hurt, bro" Saad nito.

"Kung hinayaan niya lang akong ipinaglaban siya, siguro okay pa kaming dalawa" Saad ko.

Nababaliw na ako.

"But you guys need to let each other go, not because hindi niyo mahal ang isa't isa but because this is not yet the perfect time." Saad nito.

"I lied because I don't want to lose her, pero nawala pa rin siya sa akin. If only sinabi ko kaagad hindi sana siya nasasaktan ngayon." Saad ko.

"May rason ang lahat bro, your feeling is also valid, pareho lang kayong nasasaktan ngayon" Saad ni Cyrez at uminom.

"She is my everything bro, my wife" Saad ko. Alam kong paulit ulit ko lang sinabi na siya ang lahat ko pero wala akong pake.

Hindi ako mag sasawang sabihin iyon, dahil iyon naman ang totoo.

I can't imagine myself na titignan siya sa malayo habang may kausap o ngumiti siya sa iba nang hindi ako ang dahilan.

I just can't fucking let her go.

Yes I lied but I never betrayed her and I will never be.

It's just the fact that she left me without hearing me first is so fucking hurt.

Alam ko, nasaktan ko siya pero potangina. Para akong nawawasak noong nakita ko siyang umiyak.

Mga mata niyang malungkot, lumuluha at nadasaktan fuck! Paano ka ba bitawan Jane.

Ang hirap mong bitawan Mahal.

It's us against my parents, but sadly my parents won.

___________________

Akala niyo may #spg? Wala.

Sabay sabay tayong malungkot.