Watching From Afar (High School Series 1)

Chapter Thirty Four.

"Bakit ka nandito?" Tanong ko sa kaniya.

Nang tumingin ako sa likod niya ay may kasama itong pamilyar na mukha.

"Candrius?" Saad ko.

Ngumiti naman ito at nakipag beso.

"What are you doing here?" Tanong ko sa kaniya.

"Is Trixcy here? She's been avoiding me" Saad nito.

Ano raw? Hindi ba at sabi ni Trix siya ang umiiwas sa pinsan ko.

"Are you sure you're not the one who's avoiding my cousin?" Tanong ko pa ulit sa kaniya.

"No, in fact she told me she needed space" Sagot nito.

Wow may pa space ampota.

"Ampota, may kayo ba?" Tanong ko ulit sa kaniya.

"Wife, papasukin mo ba kami o hindi?" Saad nito.

Pinapasok ko naman sila, nakichismis pa nga e ang oa naman nitong si Ivan.

"Trixcy!!" Sigaw ko pagka pasok namin sa loob.

Wala namang sumagot, baka hindi nila narinig.

"Candrius is here!" Sigaw ko.

May narinig naman akong tumakbo at hindi nga ako nagkakamali kung sino 'yon.

"You!" Susugod na sana si Trixcy kay candrius  ngunit pinigilan ito ng mga pinsan naming lalaki.

"You fucking idiot!" Sigaw ulit nito.

Siguro lasing na 'to, namumula na ang mukha nag mumura pa buti nalang kami lang dito.

"You ignored me when I told you we were merely friends, so how dare you come to our fucking house!?" Pagsisigaw ni Trixcy.

"I did give you the space you needed, stupid. It was you that pushed me away." Sagot naman ng lalaki sa pinsan ko.

Ay wow, ang drama.

Hinili ko nalang si Ivan papunta sa kwarto ko para makapag usap.

"How's your mother?" Tanong ko kaagad sa kaniya.

"She's fine" tanging sagot lang nito.

Tumango nalang ako at humiga, tumitingin lang sa ceiling ko. Humiga na rin siya at tinignan ang mga tinignan ko.

"Do you think any regrets about this situation were in? I really hope not, since I really would like to marry you" Saad nito.

Nilingon ko siya, pero naka tingin pa rin siya sa ceiling ng kwarto ko.

"Regrets? not in our current situation, but in the one we were in the past, when I chose to leave you without first learning the reason why." Sagot ko sa kaniya

Tinignan niya ako at ngumiti, ngumiti rin ako pabalik. Siguro kung nakinig ako sa kaniya noon wala sigurong taguan at habulan ang naganap. Walang puso ang mawawasak at walang trauma ang mabubuo.

"I love you" Saad nito at niyakap ako.

"I love you too" Saad ko at niyakap siya pabalik.

PAGKAGISING ko ay tinignan ko kaagad kung may katabi pa ako, hindi ko namalayan na nakatulog pala ako habang nag yayakapan kami.

Tumayo ako at lumabas sa kwarto.

"Ate, kain ka na. Sabay ka sa'min" bungad ni Trixcy na Kumakain ngayon sa kusina kasama ang ibang pinsan ko.

"Where's Ivan?" Tanong ko sa kanila.

"Hinatid niya si candrius" sagot ni Trixcy.

"Diba lasing ka?" Tanong ko ulit.

"Kumain ka nalang kaya" naiinis nitong saad.

Iyan, iinom inom pa tapos hindi naman pala ma kokontrol ang mga pinagsasabi.

"I have a question" saad ko, naka tingin kay Trix.

"Again?" Saad ni Prince.

"Syempre makikichismis ako" sagot ko sa kaniya.

Hindi naman sila nag reklamo at tumango rin si Trix.

"Why bother being bothered by the fact that he avoided you if you don't like him?" Tanong ko sa kaniya.

Napa tingil naman ang mga pinsan ko, inaasahan ang magiging sagot ni Trix.

"Simply because we're friends" Saad nito.

"That's why he avoided you, not because you told him but because you rejected him stupid mother fucker" Saad ni Paul.

"Words" Saad naman ni ate.

"What's wrong on rejecting him? Masasaktan lang naman siya sa huli, inadvance ko lang" saad nito.

"So bakit nga" tanong ni ate.

"Kasi kaibigan ko nga siya, ayaw kong mawala ang matagal naming pagkakaibigan dahil lang sa nagustuhan niya ako. That is not how it works." Saad nito.

"Then learn how it works" Saad ni King.

"Yun nga eh, ginawa ko. Pero hindi talaga eh" Sagot nito.

Ang laki naman pala talaga ng problema nito.

"S'yaka bakit ako nalang palagi ang tinotopic? Bakit hindi matin pag usapan ang paparating na kasal ni ate Jane at Kuya Ivan" Saad ni Trixcy.

"Settled naman na lahat, bakit pag uusapan pa, Ikaw kailan ka magpapakasal" tanong ko.

"No, ayaw ko. I can't imagine myself having my own family." Pang didiri nito.

"What's wrong with that, I think it's cute tho" Saad ni ate sa kaniya.

"I'm too busy to take care of my child, at nag plaplano pa akong magpapaka yaman" mayabang nitong sabi.

"Ang yaman n'yo na ah" Saad ko.

"Pera naman yun ng mga magulang ko, gusto ko sariling pero ko"

Sa bagay, kahit ako rin. Yung feeling na pinaghirapan mo yun.

"Won't settle for that" Saad naman ni Paul.

"And why's that?" Tanong ni Prince.

"Because you guys were family, so pag mayaman pamilya mo may advantage ka roon at kasama ka sa yaman na meron kayo" sagot nito.

"Hindi mo pa alam kasi bata ka pa" Saad ni ate.

"Well, I don't care" Saad nito.

Only child lang kasi siya, kaya siguro magkaiba sila ng pananaw.

"Putcha hindi naman counted opinion mo" Saad ni Trixcy.

"Then you guys shouldn't have asked me" Saad nito at inikot pa ang mata.

"Wala namang nag tanong" Sabi ni Trixcy.

"Prince  did" sagot agad ni Paul.

Tumango naman si Prince, at lalong nainis si Trixcy. Ikaw ba naman pagka isihan.

"Alam niyo, dadating ang karma sa n'yong dalawa mga tangina niyo" pag mumura niya sa dalawa.

Kaya natawa nalang kami, gustong gusto talaga nilang galitin o pikunin si Trixcy kasi pikunin talaga ito at hindi tumigil hanggat hindi satisfied sa ganti.

_________

Sorry ngayon lang naka update, subrang busy talaga.