Billionaire Bachelors: Abacceus Cooper [COMPLETED]

Chapter 11

Kareen's Point of View

TODAY'S the day. The day that we're going to meet Abacceus mother and also the day that we're going to visit my parents and let them know about our relationship.

Binihisan ko si Amira at ipinagdala ng ilang pirasong damit, we're going to stay at a hotel since tomorrow we're going to have a family date. Me, Amira and Abacceus.

Mas kinakabahan pa akong mag sabi sa parents ko kesa sa Mama ni Abacceus, i don't know. Something just don't sit right to me. Maybe, i'm just overthinking.

"Mommy, sakay ka na po," napakurap-kurap ako at agad ring sumakay sa shot gun seat ng kotse, Amira's at the back seat while Abacceus is the one who's going to drive. "Mommy, are you okay?" tumango ako, "Yes po, bakit naman po hindi magiging okay si Mommy?"

"I don't know, Mommy. Amira's overthinking. . . Maybe you don't want me and Daddy anymore," bahagya akong natawa, "Mommy loves Amira and Daddy the most. There's no such thing as i don't want you two anymore," ani ko, "Sorry, Mommy. Amira's really an overthinker,"

"It's okay, anak," ani ko, ramdam ko naman ang pag hawak ni Abacceus sa kaliwang kamay ko, hinalikan niya ang ibabaw ng kamay ko atsaka nag salita. "Are you really okay, Mommy? What's wrong?"

Bumuntong hininga ako, "Kinakabahan kasi ako eh," pag amin ko, "Kinakabahan saan? I told you Mama's nice," aniya gamit ang malambing na boses, umiling ako. "Hindi naman ako sa Mama mo kinakabahan eh," ani ko, "Huh?"

"Mas kinakabahan ako sa parents ko . . ."

DURING LUNCH we have decided to eat at a restaurant, ilang oras na lang ay makararating na kami ng Manila. Pero dahil gutom na ang mag ama ko ay napag desisyunan na naming kumain, "Mommy, i love you . . ." natawa ako kay Abacceus dahil kanina pa siya ganito sa akin.

Selos na selos tuloy ang anak namin na dapat sana ay katabi ko ngunit inagaw ng Daddy niya ang pwesto na dapat para sa kaniya.

"Si Daddy naman . . ." ani ni Amira na ikinatawa naming dalawa ni Abacceus, nang dumating ang order namin ay agad namang umayos si Abacceus at kinandong ko naman si Amira dahil ako na ang mag susubo sa kaniya, iyon na kasi ang nagiging lambing ko sa kaniya.

Natigil ako sa pag kain ng biglang mag vibrate ang cellphone ko na siyang nakapatong sa ibabaw ng lamesa, kinuha ko iyon atsaka ko chineck ang nag message. It's my little brother, Karylle.

From: Karylle

Ate, i miss you. Miss ko na kayo ng pamangkin ko, kailan ba kayo uuwi dito sa bahay?

Napangiti ako. Pinakita ko kay Amira ang message, "Miss ka na daw ni Tito Karylle, anak . . ." ani ko, "Miss ko din po si Tito, Mommy. . . Pero di ba po makikita ko na siya later?" tumango ako atsaka ko nginitian ang anak ko.

"OH MY GOD! Abacceus i really have a grandchild!"

Napangiti ako ng makita kong gustong-gusto ng Mama ni Abacceus si Amira. Nagulat ako ng bumaling siya sa akin, she looks scary. Kamukha niya iyong mga kontrabida sa mga teleserye but Abacceus told me that she's really different from them.

I smiled at her, "Good afternoon po," bati ko sa kaniya, agad na sumilay ang magandang ngiti sa labi niya at agad akong nagulat ng dambahin niya ako ng yakap!

"Mama!"

Bumitaw ang Mama niya ng yakap at ngumuso, "Ang ganda niya kasi, atsaka alam mo yun? Ang tagal ko mg nag hihintay na ma-meet siya!" anito, natawa ako ng mahina. "

"Yes, lola. Mommy is really pretty, i love her very much," malambing na ani ng anak ko tsaka ako niyakap, tinignan ko siya at nginitian ng matamis, i also mouthed 'Thank You'.

"Ang lambing! Ganyan na ganyan itong si Abacceus ko noong maliit, nung lumaki— ay ewan ko ba!" natawa kaming lahat maliban kay Abacceus, inanyayahan niya kaming maupo sa sofa habang si Amira ay nilalaro niya.

"Babe, let's go out?" tinignan ko si Abacceus na katabi ko, "Why?" takang tanong ko, "I. . . I just want to give something for you," aniya, mukha siyang nahihiya. "Dito na—" hindi na niya ako pinatapos.

"Please, Mommy?" hindi na ako nakasagot ng hilahin niya ako palabas.

Nang makarating kami sa rooftop ng buong kompanya ay ni hindi ako matignan ni Abacceus, kunot noong iniangat ko ang mukha niya mula sa pagkaka upo upang mag pantay ang mga tingin namin.

"May problema ba?" nag aalalang tanong ko, he pouted and nooded a bit. "I'm just scared . . . Pakiramdam ko, pakiramdam ko . . ." aniya, pinag krus ko sa  dibdib ko ang braso ko atsaka ko siya tinignan.

"Abacceus, ano na? Baka hinahanap na rin tayo nila Amira," ani ko, "Eh kasi, gusto kong mag propose kaso baka hindi ka mag yes eh!" nabigla ako dahil tumaas ang boses niya, "Anong—" hindi na niya ako pinatapos, agad siyang lumuhod sa harapan ko at nag labas ng isang pulang velvet box at binuksan yoon.

Agad akong namangha ng makita ko ang isang napakagandang singsing.

"Mommy, you're going to marry me, okay?" natawa ako, it's not even a question. "You're supposed to ask me. . . But, yep. I'll marry you, inilahad ko ang kamay ko sa harap niya at agad naman niyang sinuot sa akin ang singsing, hinagkan niya pa ang kamay ko bago tumayo mula sa pagkakaluhod at yumakap sa akin.

"I love you . . ."

"I love you too, Mr. Cooper,"

HABANG nasa labas ng bahay namin ay hindi kami parehas mapakali ni Abacceus, Amira's sleeping on my chest. Mabuti na rin iyon ng hindi niya makitang kinakabahan parehas ang Mommy at Daddy.

"You can call them now, love. . ." aniya, kinuha ko naman ang phone ko atsaka ko tinawagan si Karylle. Agad niya iyong sinagot, "Ate—" hindi ko na siya pinatapos, "Karylle, can you open the Gate? I'm outside, ans the big gate please . . . Uhm, naka kotse ako," ani ko.

"Mama! Nandito si Ate!" napapikit ako, ang daldal niya talaga.

Agad naman kaming nakapasok sa bahay, kinuha ni Abacceus si Amira na nakatulog sa dibdib ko at siya na mismo ang nag buhat dito. Nang makababa ako ay agad niyang hinawakan ang kamay ko, "It'll be okay . . ." sambit ko.

Nang makapasok sa salas ay napasinghap ako, halos lahat yata ng kaanak namin nandito!

"Bakit hindi mo ipakilala sa amin ang lalaking kasama mo, Kareen?"

S W E E T D E N