Chapter 22

393 22 1
                                    

I shrug in doubt and comb my hair. I crossed my arms and walk near to him.

I've been sleeping for weeks.

"How come you delivered them safely to their home?"
Tanong ko

Kasi nga paanong hindi siya nahuli?

"That's an obvious question."

"I am just clearing my thoughts and your doings while I'm asleep! You injected them a syringe right? What is it? How does it work?? Does it kills them?"

Naglakad siya papalapit sa'kin at tinapatan ako ng maayos. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok ko sa gilid kaya bahagya akong napaiwas.
"The syringe is a hypnotism. They will sleep and they will lost their memories."

Agad nagsi kurbatahan ang kilay ko at tiningala siya. Pinanlisikan ko siya ng mata at ngisi lang ang ibinalik niya bago tumalikod sa'kin. Marahas akong tumapat sa harapan niya at sinampal siya ng pagka lakas-lakas.

"How dare you!!"
Punong galit kong giit.
"Ano pa bang gusto mo?? Sana kinuhanan mo nalang sila ng utak at pinag-saksakan ng robotic electricity para naman makontrol mo sila ng lubos! What you did is above guilty!"
"You are too lame, Dojun! The dead body of your mother is enough to prove that you suffered a mental illness and she will be appointed as a suspect of murdering women and men! You will not be declared guilty at the court! And Santos will not hesitate to approved you as innocent!"

He gritted his teeth and choke me hard. Hinawakan ko ang kamay nito at pinanlakihan siya ng mga mata.
"Come on. Come onn!! Kill me! Diyan ka naman magaling eh! Ang pumatay!"
Asik ko.

Marahas niya akong binitawan at binasag ang rock glass. Napaigtad ako ng kaunti saka siya galit na tumalikod sa'kin. His back grasp in madness showing his muscles.

"Admit that I am correct."
Mababang tono kung pangungumbinsi sa kanya.

"That won't happened. I knew Santos won't let this case passed. And so is your father. Ayokong maungkat ang nakaraang nananahimik na. Whatever the reasons I will lay at the court, I will not be proven innocent. Instead, my mother will be pitied and declared as innocent. Law is a law. My sins cannot be forgiven even by the divine."
Nagtitimping tono nitong sagot.

Tinitigan ko siyang namewang bago naglakad papalayo sa'kin.

Napapikit nalang ako sabay buntong hininga at pabagsak na umupo.

Diyoskong nilalang.

Hinilot ko ang sentido ko at prinoseso ang mga sinabi niya.

His mother's death might be shown as his defense. But murdering multiple women?? Labas na ang nanay niya sa kasong 'yan.

Napatango-tango ako. That might be his case. But..

Dammit! Just where did he put his mother??

Marahas akong napatayo at hinanap siya. Nahuli ng mga mata ko ang presensiya niya sa sala. Naka bukaka ang paa't mga kamay niya. Nakasandal siya at nakahawak ang isang kamay nito ng baso ng whiskey. May kaharap siyang bottle of whiskey din na hindi ko alam na nagdala pala siya kanina nung umalis. He's playing his lower lip habang naka tingin sa kawalan.

Sarap niyang patongan at gilingan.

Nilapitan ko siya at hinarap mismo sa tapat niya saka namewang. He look up to me and drink the whiskey.

"What?"
Tabang nitong tanong.

"Did you buried your mother?"

"Of course."
Sagot nito na para bang ang bobo ko sa tanong na 'yun.

Napairap ako.
"Where?"

"Under the grave"

"I'm being serious here-"

When The Killer Falls In LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon