The Pulsation Of Heartbeat

Chapter 7

Is The Story Really Gone? (ll)

Lorence‘s Pov

“Oh my God Lorence!” Nagulat man pero hindi ko pinahalata ang pagsalubong niya. Tumalon siya sa upuan at pinag-appear ang kamay.

“Simula nang mangyari ang roleplay. Hindi ka na nakakapasok sa klase.” Sumang-ayon naman ang iba.

“Matagal na naming gustong itanong sa ‘yo. Una, ang hinahanagaan naming author na si 782 ay ikaw rin‘ hinahanagaan dito sa University.” Tsaka siya umupo sa mesa ng teacher. Hindi ko na pinansin at lumakad na papunta sa upuan ko. “Akalain mo ‘yon?” Akala ko tatahimik siya. “Kaklase ka lang pala namin. Unbelievable, ang isang cold guy na gaya mo ay author? Don‘t get me wrong a?” Umalis din siya sa pagkaka-upo sa mesa tsaka nagpa-lakad-lakad. “Nagtataka lang din ako kung bakit ka nag-reveal, hindi ba, bawal ‘yon? Unless, a-attend ka na ng book signing—and last, ano ‘yong kumakalat na girlfriend mo si Alice?”

“Ano?!”

“Oum, sinabi niya kahapon. Naka post rin sa school page.”

(‘Lorence, girlfriend mo ba siya? ’)

(‘Pa‘no na si Alice? ’)

Ito pala ang ginawa niya?

“Pero gusto naming marinig galing sa ‘yo.” Muli sumang-ayon ang lahat.

“Sa tingin ni‘yo ba, may panahon ako para d‘yan?”

“Tama si Lorence, alam naman nating lahat na si Alice lang ang may gusto nito. Kaya ‘wag kayong maniwala sa kan‘ya—” Lumabas ako ng room nang makita s‘yang dumaan.

Sumunod sila, lumabas din ng room ang ibang section. Tahimik ang lahat.

“Lorence—”

“Sumunod ka.” Hindi ko gustong magalit, napipilitan akong lapitan siya.

“Saan tayo pupunta?” Mahihimigan sa boses niya ang pagkatuwa.

“Anong gagawin natin dito sa Park?” Inikot niya ang tingin sa kabuuan.

“Delete that post.” Nabalik ang tingin niya sa ‘kin nang sagutin ko ang tanong niya.

“Post?”

“P‘wede bang itigil mo ang ginagawa mo?” Naiinis na saad ko.

“Hindi kita maintindihan.”

“Alam kong alam mo ang sinasabi ko.” Mababakas ang gulat at kaba sa mukha niya. Nawala na rin ang ngiti niya.

“Sorry.”

“Alice,” bumuntong hininga ako para mapigilan ang inis sa kan‘ya. “Gusto kong itanong sa ‘yo, hindi ka ba nag-sasawa sa ginagawa mo?” Seryosong tanong ko, dahilan ng pag-angat niya ng tingin.

“Gusto kita. Kaya bakit ako mag-sasawa? High school pa lang, gusto na kita. Wala akong lakas ng loob na umamin sa ‘yo dahil, ang hirap mong lapitan.”

Flashback (Fourth Year High School)

Alice Pov