Vengeance Resurrection

CHAPTER 5: Airport

Eivan's POV

"Is Ivy coming?" Mahinang tanong sakin ni Hartleigh habang hinihila ang dulo ng damit ko habang nakatingin sa paligid ng gymnasium. I smile and shake my head.

"No, I'm sure she won't," Nakangiti kong sabi sa kanya.

I'll kill her for sure if she comes. She's acting weird. I don't know why I got a feeling that she changed... No, maybe she's just acting tough in front of me. I'm already plotting a way to kill her, but she pokes my interest. Let me see what she's up to.

"Are you sure?" Ramdam kong kumislap ang mga mata nya sakin kaya tumango ako.

Ivy's POV

"Halena, Inform Dad I will be the one who picked up Maximilian. Tell him he doesn't need to send his men," I said to her while putting my shades on my head.

I'm wearing a black crop top with high-waisted shorts while my hair is braided in waterfall style. Bahagya naman syang nagulat sa sinabi ko. Laging nasa side ko si Halena kahit mga bata pa kami, alam niya na wala akong pakialam kay Maximilian noong bata pa kami dahil crush ko na si Hadrian that time.

"O-okay po, Young Mistress..." Naguguluhan nyang sabi bago umalis. Tsaka paantras na lumabas ng kwarto ko. Pumunta ako sa drawer at pumili ng susi ng sasakyan na gagamitin. After the minutes, pinili ko yung susi ng kulay black kong Bugatti La Voiture Noire na kotse, bago lumabas na ng kwarto. Nang makarating ako sa garage ng mga sasakyan ko, pinatunog ko yung sasakyan gamit ang susi ko dahil mahirap maghanap sa dami ng nakaparadang sasakyan sa garage ko.

***

I arrive at the airport 20 minutes ago, Habang naghihintay ako kay Maximilian, may nakita akong rebulto ng lalaking matangkad na naglalakad, kapansin pansin sya dahil sa kanyang tangkad, pinagtitinginan din sya dahil sa kanyang ayos at porma, naka business suit sya habang nakatingin sa cellphone at nakasalpak sa tainga nya ang headphone habang may hilahilang isang maleta. I look at his face.

Perfect v-shaped face, attractive silver eyes, a thin and pointed nose, red heart-shaped lips, and last, his raven black spiky hair. A genuine smile formed on my lips.

It's him. Nagpunta ako sa direksyon nya at hindi namalayan ang sarili kong niyakap sya, Ramdam ko syang nanigas at naestatwa pero hindi ko ito pinansin at nanatiling nakayakap sa kanya.

"Stay alive for me, Yannis..."

Isang patak ng luha ang muling kumawala sa aking mga mata nang maalala ko ang huling habilin niya sa akin bago nya ipikit ang mata nya dati at bawian ng buhay.

"Y-yanyan?"

Natauhan ako ng magsalita si Maximilian. Tiningala ko sya dahil sobrang tangkad nya kahit naka heels ako. Halos hanggang balikat nya lang ako. Gulo syang nakatingin sakin at para bang naweweirdohan sa bigla kong pagyakap sa kanya, tinanggal nya ang headphone nya at bahagya akong pinagmasdan mula ulo hanggang paa.

Medyo lumayo ako sa kanya at kinunutan sya ng mukha ng pumaskil ang nakakalokong ngisi sa labi nya kinalaunan. "It's mind blowing that you pick me up and throw yourself at me, Yanyan" Pilyong sabi nya sakin habang ginugulo ang buhok ko, pero binatukan ko lang sya sa ulo.

"Your stupid," I said while my tears are still falling like waterfalls. I'm talking about the time he saved me.

Dapat hinayaan niya akong mamatay, Nasira ang buhay niya dahil sa akin, nung namatay siya, gumawa si Hadrian ng pekeng ebidensya na namatay si Maximilian na nakikipagtalo sa kliyente niya. Sinabi niya sa media na hindi nagawa ni Maximilian nang maayos ang kanyang trabaho at brutal na pinapatay siya ng kanyang kliyente.

Bina-bash at bad-mouth siya ng iba kahit bangkay lang siya. Naikuyom ko ang kamao ko nang maalala ko ang nangyari... Nung una, hindi ko pinapansin na bigyan siya ng hustisya dahil nabulag ako sa pag-ibig... Pero iba na ngayon.

"Bakit ka ba kasi umiiyak?" Pinunasan nya ang luha ko at tiningnan ako mata sa mata.

"Ganan mo ba ko kamiss?" Seryosong tanong niya. Lumapit sya sakin kaya lalo kong nasilayan ng ayos ang gwapo nyang mukha, unti unting pumunta sa tainga ko at bahagyang bumulong, "You should have told me so I could go home early..." He whispered softly to my ears. Hinampas ko sya sa braso ng malakas.

"Kilabutan ka nga!" I said. He laughed so hard that I annoyedly walked away.

Habang naglalakad ako ramdam kong may yumakap sakin mula sa likod, "I miss you... Napakasaya ko na ikaw ang una kong nakita pagkabalik ko dito sa pilipinas" I heard him whispered while hugging me from behind.

Maximilian's parents are strict and don't care about others and always put business as a top priority. Kahit na si Maximilian ay nananabik sa kanilang pagmamahal, wala silang pakialam.

Maximilian become a famous lawyer that always solved cases that he handled. And because of his awesome and eye-opening performance in court.

Maximilian becomes a top mafia member of our organization, he becomes the second to the highest level to the throne of Mafia World, and he becomes Dad's right hand.

And I know, later on, uutusan siya ni dad na turuan ako kung paano maging isang walang pusong mafia heiress para sa trono. At first, tinanggihan ko yun, at hinintay na maging Mafia Empress muna ako dahil busy ako kay Hadrian---but that was the biggest mistake I made... I didn't prepare myself for those wars.

Tipid ko lang syang nginitian at nilingon, "You must be hungry... Tara, hanap tayo ng makakainan" Sabi ko habang hinahawakan ang mga braso niya.

***

Nang makarating kami sa isang famous na restaurant, hinila ko sya papasok dahil gutom na rin ako. Maglalakad na sana kami sa counter ng may tumawag ng pangalan ko.

"Ivy hijah!" Napatingin ako sa isang long table ng may pamilyar na babaeng tumawag sakin, at nakita ko sila Tita Andrea at Hadrian na magkakasama kasama ang ibang ka basketball player nila,

Nauna na si Maximilian sa counter, gusto ko syang sundan pero pagtumalikod ako baka naman magmukhang baliw si Tita Andrea kasisigaw ng pangalan ko dahil hindi ko sya pinansin, walang gana akong naglakad sa direksyon nila, "Why are they here?" I think while looking emotionless at Hadrian, Eivan and, most of all, Hartleigh.

"Sly Bitch" I thought. I just saw her roll her eyes secretly. Kumapit sya ng parang linta kay Hadrian habang tinitingnan ako na parang nagwagi sa laban. Tinanggal ko ang tingin sa kanya dahil wala naman akong mapapala at nilingon silang lahat.

"Why are you all here?" Nakangiti ngunit malamig kong sabi. Tiningnan ko sila pero si Hadrian ang sumagot.

"No, why are you here?" Kunot noo nyang sabi habang hinahawakan ang kamay ni Hartleigh, tsk.

"Why do I need to tell you?" Malamig kong tugon. Medyo bumaba ang atmospera ng paligid.

"Damn Ivy, I'm your- "Napatigil sya at nanlaki ang mata ng marealize nya ang sasabihin nya at napatingin kay Hartleigh na nakayuko. Matalim akong tiningnan si Hadrian, I roll my eyes. Don't blame me, I didn't do anything.

"Who's that, Noona?" Nakangiting tanong ni Eivan sakin habang tinuturo si Maximilian na nasa counter.

Nginitian ko din sya ng peke. "His Maxy, my childhood, Remember?" I asked while smiling at him.

"Maxy?" Hadrian reacted. I don't know, but his voice seemed annoyed. Hindi ko sya pinansin at nilingon si Eivan.

My words have another meaning. I don't know if he gets it. I only have one friend and that's Maximilian, and Eivan knows that, and I know that he also knew Maximilian's position in the Mafia World.

"Ahhh, that? That was the kid always saying that he will marry you when you grew up?" Natahimik ang paligid dahil sa sinabi nya.

My eyes become colder. He gets what I say, his warning me, isn't he?

I think he is warning me that if I marry Maximilian... he will kill him for sure because he was the second line to the throne. I clench my fist while still looking at him, looking innocently in my direction.