CHAPTER 32: Marriage

1.3K 78 20
                                    

Ivy's POV

I gulped while looking at his attractive silver eyes, my eyes land on his heart shaped cherry lips. Ramdam ko ang pagbilis ng puso ko at ang pamamawis ng noo ko nang dahan dahan syang lumapit sakin.

I don't know why I suddenly close my eyes, it's like my body moves on its own. Ramdam kong natahimik sya. "Pft.." Napamulat ang mata ko nang maramdaman syang nagpipigil ng tawa.

Kumunot ang noo ko ng makitang may pilyong ngising nakapaskil sa kanyang labi habang nakatingin ng mapanuyo sakin. "Did you just expect me to kiss you?" Mapangasar nyang sabi habang lalong lumalapit ng may ngisi sa labi kaya lalo akong napasandal, tumingin ako sa gilid at inilayo ang tingin sa kanya.

Did I just...?

I shake my head.

"No... Why would I?" I said while gazing him with serious face to hide my embarrassment. Gusto kong tinginan ang silver nyang mga mata ng daretsyo pero ramdam ko ang pamumula ng mukha ko tuwing ginagawa ko iyon.

Shit..! Something wrong with me. Lalo kong siniksik sa pader ang sarili ko ng lumapit na naman si Maximilian sakin. "What's wrong.." Ramdam ko ang mabangong hininga nya sa mukha ko.

Halos lagutan na ko ng hininga ng bigla syang lumapit, pero napatingin ako sa gilid ng marinig ko syang nagsalita sa may tainga ko. "Are you nervous of me?" He asked... In seductive tone?

I frown.

Me? Nervous? Yes, why am I feeling nervous? Snap out of it, Ivy. It's just him why am I feeling this way? Tumingin ako kay Maximilian, nanatili parin syang nakangisi ng pilyo sakin. It's obvious that his teasing me. Nginitian ko sya ng may nabuong ideya sa isip ko, Let me pay him back.

Tumiad ako sa kanya at kinagat ang gilid ng tainga nya, Ramdam ko ang pagkagulat nya dahil agad syang napaantras. Unti unting nabuo ang ngisi sa labi ko. Trying to flirt with me? I'm not your opponent Dear. "F-fuck.." Unti unti syang napaantras, I can see how his ears turn red while looking flustered at me, I grin.

"W-why did you..!!"

"Don't flirt with me... Nangangagat ako" Mahina at may pang-aakit kong bulong sa tainga nya, Ramdam din ang pangaasar sa boses ko ng sabihin yung mga katagang yun. Lalong namula ang tainga nya sa sinabi ko, ramdam ko ang sunod sunod na pag lunok nya dahil kita ko kung paano tumaas at baba ang adams apple.

Tinawanan ko sya ng mahina dahil sa biglaan nyang pag tahimik, looks like his embarrassed, astang lalayo na ako ng maramdaman kong pumulupot ang mga malalaki nyang kamay sa baywang ko. Hinila nya ako papalapit at idinikit ang katawan ko sa katawan nya. Kinunot ko ang noo ko.

What's wrong with him?

Lumapit sya ng biglaan sakin na nagpagulat sakin dahil isang maling galaw ko lang, mahahalikan ko na sya. I gulped repeatedly while looking at his silver eyes down to his heart shaped lips. "Same goes for you... Nanghahalik ako" Mahina nyang sabi habang unti unting kumukurba ang ngisi sa kanyang labi bago ako tinitingnan ng daretsyo ng may mapangakit na mga mata.

I think my teasing goes a little too far.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hadrian's POV

"Are you okay, son?" Dad asked. I lowered my necktie.

I will be marrying Ivy today. Kanina pang hindi mawala ang ngisi sa labi ko just think about it. I don't know what's gotten to me but Ivy's voice echoed in my head. 

"You will never have me..." 

"You will never have me..." 

"You will never have me..." I shake my head. Your wrong, Ivy. I will be your husband now... I will make you swallow your own words, I'll make sure of it. 

Nandito na kami ngayon sa simbahan at si Ivy na lang ang hinihintay. "I'm okay, Dad... I'm just too excited" I said while smirking at him, He chuckled at me.

"Wala nang bago jan, ganan din ang reaksyon ko ng pinakasalan ko ang Mommy mo" He said while patting my shoulder.

Napatingin kami sa entrance ng simbahan nang ito ay nagsimulang bumukas. Bumalik na si Dad sa kanyang pwesto kaya inayos ko ang sarili ko at pinanood si Ivy na pumasok. She's wearing the bridal dress that I saw her wore in the dressing room last time, she's also wearing a white veil that cover her face.

A small smile forms on my lips. Finally... You will be my woman.

Hindi ko alam kung kailan nagsimula pero aminin ko man sa hindi ay nahulog na ang puso ko kay Ivy, maybe when she finally decided to let go that's when I realize her importance. At first, I keep denying it but seeing her be close to other man makes my blood boils every day.

I want her... And I have no plan of losing her to some bastard like Maximilian.

"Too bad Maximilian isn't here... He won't see how Ivy will gradually become mine." I think while grinning, looking at my bride.

Nang makalapit sya inalalayan ko syang maglakad dahil sa laki at haba ng wedding dress nya. Pero ang nakakapagtaka ay kung bakit nanginginig at nanlalamig ang kamay nya ng hawakan ko ito. "... Hey, are you alright?" I asked her in gentle voice, she look at me. She was about to open her mouth to speak when the priest called us.

Nagsimula nang magsalita ang pari kaya tinuon ko na ang atensyon sa unahan. After some hours the priest finally said the exchange of wedding vows.

"Hadrian Vincenzo LeCoultre, do you take this woman to be your wife, to live together in matrimony, to love her, to honor her, to comfort her, and to keep her in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?"

"I do" I said immediately. Lumipat ang tingin ng pari kay Ivy, Ramdam kong parang lalo syang nanlamig at nanginig. What's wrong with her? Her actions is worrying me.

"Ilaria Vivienne Yannis Beaufort, do you take this man to be your husband, to live together in matrimony, to love him, to honor him, to comfort him, and to keep him in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?"

Ilang minuto syang na tahimik kaya ramdam namin ang pagbubulungan ng mga bisita.

"What's going on?"

"She's not answering.."

"Ohmygod"

"What's wrong with her?"

Hindi ko pinansin ang mga bulong bulungan at nilingon si Ivy. "Hey, are you alright?" Malumanay na tanong ko habang pinipisil ng mahina ang kamay nya sa sobrang lamig.

"I.. I-I do.."

Kumunot ang noo ko.

This voice...

"Alright, you may now kiss the bride," The priest said again.

Kunot noo kong tinanggal ko ang white veil na nakalagay sa ulo ni Ivy, hindi ko alam kung bakit parang may mali na hindi ko ganon mawari, binitawan ko sa sahig ang white veil at ganon na lang ang panlalamig ko ng makita sya.

*Crowds gasp in shock*

"What the..."

"Omygod!"

"Whoa whoa!"

"Hartleigh... Why is it you?!" Tiim bagang kong asik.

"Who's that girl?!"

"Where's the bride?"

That's why I thought Ivy's acting weird. Because she wasn't her. She's not weird to act like this.

Vengeance ResurrectionWhere stories live. Discover now