အပိုင္း(27)

253 14 0
                                    

ေခတ္သစ္မွေရာက္လာေသာ ၾကင္ယာေတာ္ဝမ္

အပိုင္း(27)

အမ်ားသူအျမင္မွာ ေအးခ်မ္းလွတဲ့နန္းေတာ္ႀကီးဟာ တကယ္ေတာ့အဲ့လိုမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အင္အားခ်င္းယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြ၊ စည္းစိမ္ခ်င္းယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြဟာ ေရတြက္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ထိ ျဖစ္ေနခဲ့ရသည္။

ဒါေပမယ့္နန္းေတာ္ရဲ႕တစ္ေနရာျဖစ္တဲ့ လ်န္ဟြားအေဆာင္ေတာ္မွာေတာ့ အစဥ္အျမဲေအးခ်မ္းသာယာေနခဲ့၏။ ယေန႔လည္းထို႔အတူပင္။
"အ႐ွင္ ထေတာ့ေလ အိပ္ပုတ္ႀကီးရဲ႕ အဟိ"
ဝမ္ေလးတစ္ေယာက္ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ေျမေခြးႀကီးကို သြားစေႏွာက္ေနခဲ့သည္။

"အ႐ွင္...အေမ့.."

ေ႐ွာင္းကအိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရာက မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ၿပီးဝမ့္အေပၚကို အုပ္မိုးလိုက္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ အိပ္ေနတဲ့သူကို စရတာေပ်ာ္စရာေကာင္းရဲ႕လား "

မနက္ေစာေစာမွာ ေ႐ွာင္းရဲ႕အသံဟာခပ္ဩဩျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ နားေထာင္ေနတဲ့ဝမ္ေလးဟာ နားရြက္ေလးေတြဟာရဲရဲေတာက္နီသြားခဲ့ၿပီး ပါးမို႔မို႔ေလးႏွစ္ဖက္ဟာလည္း ႐ုတ္ခ်ည္းပန္းေရာင္မက္မြန္သီးေလးလို ျဖစ္လာေတာ့သည္။ (အား ေ႐ွာင္းရဲခန္႔ညားေနမႈႀကီး..🙈)

"အ.အ႐ွင္.ဖယ္.ဖယ္ေတာ့ေလ. ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးကေလးသြားၾကည့္ရအံုးမယ္."

"အဟက္.ေ႐ွာင္ေျပးခ်င္ေနတာလား အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သားရဲေကာင္ႀကီးကို ဝမ္ေလးပဲလာႏိုးတာေလ ဝမ္ေလးတာဝန္ယူေပးရမွာေပါ့.."
ေ႐ွာင္းအ႐ွင္ကထိုကဲ့သို႔ေျပာၿပီး ဝမ့္ရဲ႕လည္တိုင္ႏုႏုေလးကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး ဝမ့္ရဲ႕လက္ျဖဴျဖဴအုအုေလးကိုယူ၍ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပြားေလးေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။

"အ႐ွင့္. အ႐ွက္ကိုမ႐ွိဘူး.သြား ေရသြားခ်ိဳး.."

"အဟက္ ကိုယ္မသြားခ်င္ဘူး ဝမ္ေလးလာခ်ိဳးေပးေလ.."

"အ႐ွင့္.ဝမ္ေလးကေလးသြားၾကည့္ေတာ့မယ္ေနာ္"
ခပ္ခြၽဲခြၽဲအသံ၊ေပကလပ္ေပကလပ္လုပ္ေနေသာမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္။

ခေတ်သစ်မှလာသော ကြင်ယာတော်ဝမ်{COMPLETED}Where stories live. Discover now