ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုကဆင္းကာအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္ အစ္ကိုနဲ႔အတူေပါ့…အခုထိ တစ္ေယာက္တည္းေနလို႔မရေသးပါဘူး…။
"ဒါကေလွကားေနာ္…တစ္လွမ္းခ်င္းစီေရထား"
"ဟုတ္.."
အိမ္ရဲ့ေလွကားကိုတက္တဲ့အခါလဲလက္တန္းကိုေသခ်ာကိုင္ရင္းေလွကားထစ္တိုင္းကိုလွမ္းလိုက္တိုင္း နံပါတ္စဉ္ေတြကို ရြတ္ေနရပါတယ္။
"ေမာသြားလား"
"အင္း…အရင္ကဒီေလွကားက ဒီေလာက္တက္ရတာမၾကာပါဘူး"
"ဘာမွမျမင္ရလို႔ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ၾကာေနတာပါ စိတ္မပူပါနဲ႔…"
"…………"
"ေရေသာက္လိုက္ဦး"
ေရခြက္တစ္ခြက္ႏိုးဝါရဲ့လက္ထဲကိုေရာက္လာတာေၾကာင့္ေရကိုေမာ့ေသာက္ရင္း ခဏအနားယူလိုက္သည္။
"ခၽြေးေတြေတာင္ထြက္ေနပါလားႏိုးဝါ အရမ္းပင္ပန္းလို႔လား"
"အင္း…ႏိုးဝါတစ္ေယာက္တည္းေနဖို႔မလြယ္ဘူး"
ႏိုးဝါရဲ့အေျပာေၾကာင့္ႃပံုးမိသြားတဲ့ကြန္းလ်ွံခ်ိဳရဲ့
မ်က္ႏွာကိုေတာ့ႏိုးဝါမျမင္ရတာေၾကာင့္ မသိေပ…။
"ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ေပးပါလား ပိတ္ေလွာင္ေနသလိုဘဲ"
ႏိုးဝါစိတ္ထဲအခန္းကေလဝင္ေပါက္မရိွသလိုခံစားရတာေၾကာင့္ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ဖို႔ကြန္းလ်ွံခ်ိဳကိုေျပာလိုက္တယ္။
ႏိုးဝါျပတင္းေပါက္ဖြင့္ဖို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႔ျပတင္းေပါက္ဖြင့္သံၾကားလိုက္ရေသးေပမဲ့ *တီ*ဆိုတဲ့ အဲယားကြန္းပြင့္သံကိုလဲထပ္ၾကားလိုက္ရသည္။
*ငါက ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ခိုင္းတာေလ*
စိတ္ထဲမသကၤာေတာ့သလိုေၾကာက္လဲေၾကာက္မိေပမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေအာင္မလုပ္ဘူးလို႔ယံုၾကည္မိတယ္။
**တီ တီ**
ထိုကားဟြန္းတီးသံႏွစ္ခ်က္ကိုၾကားရ၍အာရံုစိုက္မိသြားသည္။ဘာမွမျမင္ရေတာ့ ၾကားရသမ်ွဟာ စူးစမ္းခ်င္စရာခ်ည္းပါဘဲ။
YOU ARE READING
ချစ်သောနီးဂျာဝါ (Completed)
Romanceနီးဂ်ာဝါေတာမွာအဆံုးသတ္ၿပီးေနာက္ဆံုးဆိုတာေတြမ်ားလြန္းေတာ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီကခ်စ္ျခင္းေမတၲာေတြကလဲ နီးဂ်ာဝါေတာရဲ့အလြန္မွာအဆံုးမသတ္ဖို႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။ နီးဂျာဝါတောမှာအဆုံးသတ်ပြီးနောက်ဆုံးဆိုတာတွေများလွန်းတော့ တစ်စုံတစ်ယောက်ဆီကချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကလဲ နီးဂျာဝ...
