Part 8

496 56 2
                                    

Zawgyi code

"ဒီေန့ေတာ့ေဈးဝယ္ဖို႔ ကိုယ္အျပင္သြားရမယ္ႏိုးဝါ"

"ဟုတ္အစ္ကို…ဂရုစိုက္သြားပါ"

အစ္ကိုအျပင္ထြက္သြားတာအသံၾကားတာနဲ႔ႏိုးဝါခုတင္ေပၚထိုင္ေနရာမွထလိုက္ရင္း စမ္းတဝါးဝါးႏွင့္ေလ်ွာက္ကာ ခုတင္ေျခရင္းက မ်က္မျမင္တုတ္ေကာက္ကိုယူလိုက္ရင္း အခန္းအႏွံ႔ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္။

*ဒါ…ဒါက အသံဖမ္းစက္လား*

ႏိုးဝါစမ္းမိလိုက္တဲ့ပစၥည္းကဇကာကြက္စိတ္စိတ္ေတြနဲ႔အသံဖမ္းစက္လိုအရာမ်ိဳးျဖစ္တာေၾကာင့္စိတ္ထဲမသကၤာျဖစ္သြားတယ္။

*ဒါ…ေရခဲေသတၲာ…ဒါဆိုရင္ ဒီနားမွာ ျပတင္းေပါက္…ဟင္…ျပတင္းေပါက္လဲမရိွပါလား…*

ေနရာအထားအသိုအားလံုးဟာႏိုးဝါရဲ့ေျခရာလက္ရာမပ်က္
ပံုမွန္ျဖစ္ေပမဲ့အိမ္ရဲ့ျပတင္းေပါက္ရိွတဲ့ေနရာမွာေတာ့ျပတင္းေပါက္ကရိွမေနေတာ့ေခ်…။

*ငါ့အိမ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ*

အိမ္ထဲသြားရင္းျပတင္းေပါက္ရိွရမဲ့ေနရာမွာျပတင္းေပါက္ကရိွမေနဘဲအပိတ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္စိတ္ထဲမွာသံသယေတြနဲ႔ေၾကာက္စိတ္ႂတြေဖစ္ေနရတယ္။

ႏိုးဝါမ်ားမ်ားေတြးမေနရဲေတာ့ဘဲေၾကာက္လန႔္ရင္းအိပ္ခန္းဆီကိုသာျပန္လာလိုက္တယ္။

*အစ္ကိုနဲ႔ႏိုးဝါ ရန္ၿငိဳးေတြလဲမရိွခဲ့ဘူးမဟုတ္လား*

အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့စြာကြန္းလ်ွံခ်ိဳကပိတ္ေလွာင္ထားတယ္လို႔ႏိုးဝါစိတ္ထဲေတြးေနမိေပမဲ့ ကြန္းလ်ွံခ်ိဳေျပာတဲ့ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားကိုနားထဲျပန္ၾကားမိေတာ့ ဒြိဟျဖစ္ရတယ္။

*ႏိုးဝါ အစ္ကို႔ကိုတကယ္သံေယာဇဉ္ျဖစ္ေနတာ…အစ္ကိုကႏိုးဝါကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္တယ္*

ႏိုးဝါစိတ္ထဲျပန္ျဖၫ့္ေတြးေနမိျပန္တယ္ အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွ အျပစ္တင္ခဲ့မိေပမဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွ ထပ္ၿပီး သနားစိတ္ျဖစ္ရျပန္တယ္။

ႏိုးဝါတစ္ေယာက္အခန္းထဲမွာထိုင္ေနတုန္းတံခါးဖြင့္သံၾကားရတာေၾကာင့္အစ္ကိုလာၿပီဆိုတာသိလိုက္တယ္။

ချစ်သောနီးဂျာဝါ (Completed)Where stories live. Discover now