Part 7

506 48 1
                                    

Zawgyi code

ႏိုးဝါရဲ့မ်က္လံုးျပန္ျမင္ရဖို႔လမ္းစရသလားမသိ…မႈန္ဝါးဝါးပံုရိပ္ႂတြေမင္ရလာတယ္။

"ႏိုးဝါ…"

"အစ္ကို…"

"ႏိုးဝါကိုကိုယ္အရမ္းခ်စ္တယ္…ႏိုးဝါေရာ ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးလား"

"ႏိုးဝါ အခုအခ်စ္ဆိုတာထပ္ ႏိုးဝါရဲ့အျမင္အာရံုျပန္ရဖို႔ကအေရးႀကီးတယ္"

"ကိုယ္နားလည္ေပမဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္က ႏိုးဝါကိုထပ္ၿပီး အေမွာင္မဖံုးေစေတာ့ဘူးေလ"

ႏိုးဝါကိုအတင္းခ်စ္ခြင့္ပန္ေနတဲ့အစ္ကို႔ကိုႏိုးဝါေၾကာက္တယ္။အစ္ကိုကသာမန္မဟုတ္တာ ရိပ္မိေနတဲ့ႏိုးဝါအတြက္ ဒီခ်စ္စကားက ထိတ္လန႔္စရာပါဘဲ။

"ႏိုးဝါကို အခ်ိန္ခဏေစာင့္ေပးပါ"

"ဟုတ္ပါၿပီ"

ႏိုးဝါနဲ႔အစ္ကိုစကားေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ ကားဟြန္းတီးသံၾကားရျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ႏိုးဝါ ဒါကိုစိတ္ထဲမထားေတာ့ေခ်…။

"ႏိုးဝါ ဒီေန့ စႏၵယားမတီးဘူးလား"

"ဟုတ္သားဘဲေနာ္"

ႏိုးဝါမတ္တတ္ရပ္လိုက္ရင္းစႏၵယားနားသို႔စမ္းတဝါးဝါးသြားလိုက္တယ္။ႏိုးဝါစိတ္ေတြ လန္းဆန္းမလာေသးသလို ႏိုးဝါ
အေမွာင္ကိုထိတ္လန႔္ေခ်ာက္ခ်ားေနတုန္းဘဲ…။

"Sunday is gloomy
My hours are slumberless
Dearest the shadows"

"ေနဦးႏိုးဝါ…"

"ဘာလို႔လဲ"

"ဒီသီခ်င္းကအရင္က လူေတြကိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတ္ေသေစခဲ့တဲ့ သီခ်င္းလို႔ ကိုယ္ၾကားဖူးတယ္ တကယ္လို႔အခုေန ဒီသီခ်င္းက ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာေသခ်ာရင္ေတာင္ ဒီသီခ်င္းေၾကာင့္ ႏိုးဝါ စိတ္ဓာတ္က်လိမ့္မယ္…"

"……………"

"ကိုယ္ဘဲ သီခ်င္းဆိုျပမယ္…"

"အင္း"

ႏိုးဝါတုတ္တုတ္မ်ွမလႈပ္ေသးေပ…ေအးစက္စက္ေနေနတယ္ဆိုေပမဲ့ ကြန္းလ်ွံခ်ိဳကေတာ့ သီခ်င္းဆိုျပရန္ဟန္ျပင္တယ္။

တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ဒီအသံေၾကာင့္စိတ္လန္းသြားသလိုပင္ပန္းမႈေတြလဲေလ်ာ့သြားသလိုခံစားမိတယ္။

ချစ်သောနီးဂျာဝါ (Completed)Where stories live. Discover now