Runaway Girl (ɢxɢ / ɪɴᴛᴇʀꜱᴇx) ✔️

CHAPTER 6

Ivanka

Hindi ko ugali ang mang-habol ng babae, pero kung si Rivah din naman ang hahabolin ko bakit hindi? Hello? I finally met the woman who drove me crazy from the moment she first stumbled into me during the Aliwan Festival, bakit pa ako mag-iinarte?

After the wild night we shared together at the hotel, I made a promise to myself that the moment I'll meet her again I will definitely woo her. Strangling her beautiful neck would seem to be a good idea but nah, I don't want to scare her like that. Hindi siya tulad ng mga naging babae ko, she's different, she's special, she's beyond compared. Dumating siya buhay ko nang hindi inaasahan at binago ang damdamin ko, kaya naman ganito na lang ako ka-baliw sa kanya ngayon.

At tulad ng ipinangako ko sa aking sarili, pinuntahan ko talaga ang address na tinitirhan ni baby. Dapat 'nong isang araw pa 'to kaso hindi natuloy kasi tinawagan ako ni mama. But now I have all the time, I even re-scheduled a very important meeting with my friends this afternoon dahil kating-kati na akong makita siya.

Pasipol-sipol akong bumaba ng kotse dahil sa naramdamang excitement, ngunit agad din akong natigilan matapos makita ang kabuoan ng building.

Holy fucking hell, anong klaseng dorm 'to? Para itong upgraded version ng squatter's area!

Sapo ko ang dibdib habang diring-diri na pinasadahan ng tingin ang buong paligid. I feel like my stomach is turning green, it's inhumanly disgusting! Bleh!

Na-iiskandalo ako habang naglakad palapit sa sirang gate. Parang dinaanan ng matinding delubyo ni satanas ang buong kapaligiran. Who the hell survived living this place? The concrete walls are old, the long roofs are rusty, the windows looks like it has been made in the late 80's, and lastly, the surrounding's awfully bad, parang abandoned hospital ang buong lugar. Dios mio, sino bang may-ari neto? Hindi man lang nito inisip ang kapakanan ng mga nag rerenta? Nagdadalawang isip tuloy akong pumasok kasi pakiramdam ko may ipis, daga at kung ano-ano pa ang lalabas. There's no way I'll risk my Gucci branded heels here, hell no!

Pero si Rivah kailangan mong puntahan. Sigaw ng malanding isip ko.

Right, hindi na dapat ako mag-reklamo pa. Yung goal ko ay puntahan ang babaeng nagpapabaliw sakin at hindi laitin ang dorm nila kahit ka lait-lait naman talaga. Tutal nandito na'ko, might as well go for it.

I took a long control breathe and then began to walk. God, it feels like entering to another dimension. I can't believe my baby girl lives here.

Umakyat ako sa pangit na hagdan hanggang sa marating ang pangit na second floor at marating ang napaka-pangit na pinto ng dorm ni Rivah. Tatlong beses akong kumatok at nag-hintay.

"Sino yan?" rinig kong tanong niya.

"Uhm..." anong bang isasagot ko?

"Sino po yan?" tanong niya ulit.

I cleared my throat. "It's me."

Bumukas ang pinto at iniluwa ang kanyang mukha. Oh lala, I feel like seeing an angel sent from above.

"Anong ginagawa mo dito?" gulat niyang tanong.

"Kung ano man ang ginagawa ko dito, nandito ako para sayo." I answered that in a flirty kind of way.

"Pwes lumayas ka, hindi kita gusto makita."

"Ouch baby, aren't you happy that i'm here?"

"And why would I?"

I bit my lip. "Hindi ko type ang mga pakipot pero sige lang, it's you anyways. I can tolerate that."

"Look, pagod ako at wala sa mood, kaya pwede ba umalis ka na, Ate Ivanka?"