Jak napisać opowieść

Co fajnie wiedzieć, tworząc kozackie opowiadanie - podsumowanie wszystkiego

Mam nadzieje, że tytuł jest wystarczająco młodzieżowy, bo jestem stara.

(nie traktujcie tego jako prawdy objawionej, tylko jak rady dobrej cioci Bludi)

Tu spis treści, bo czemu nie:

1. Wstęp baza baz

2. Styl pisania

3.  Referencje

4. Baza tworząc opowiadanie

5. Małe rady

1. Wstęp - baza

1. Gdy znalazłam wattpada, to wiedziałam, że nigdy nie będę nic publikować. Gdyż się do tego nie nadaję. Ogółem na początku myślałam, że te są książki pisane, przez dorosłych, ale tak nie jest i każdy może sobie jebnąć historie miłosną z samym Jezusem Chrystusem i Judaszem, byle, by było to wykonane dobrze. Don't be shy.

2. Zaczynając pisać trzeba zwrócić uwagę, że pisząc na telefonie nie ma się pokazanych literówek. (Ja nie miałam i byłam przekonana, że piszę mega poprawnie, a to był taki błąd, że..). Oczywiście są telefony, które to pokazują, ale one nie są aż tak dokładne. Dlatego, jeżeli macie taką możliwość, to lepiej pisać na komputerze.

3. Bardzo na początku pomógł mi jeden komentarz laski, która wytłumaczyła mi działanie przecinków, lepiej niż nauczyciel w szkole. Wypisała mi słowa, przed którymi one muszą się pojawić, a teraz robię to praktycznie automatycznie.

Macie takie coś z neta:

Przecinkiem rozdzielamy zdania współrzędne bezspójnikowo, części zdania połączone bezspójnikowo. Przecinek stawiamy przed spójnikami przeciwstawnymi, np. a, ale, aliści, inaczej, jednak, jednakże, jedynie, lecz, natomiast, przecież, raczej, tylko, tylko że, tymczasem, wszakże, zaś, za to; Ja mówię, a on do mnie.

2. Styl pisania

- Ważne w pisaniu są odpowiednie znaki, przed którymi zaczyna się wypowiedz bohatera - a zaczyna się jego myśl, czy też opis wykonywanej czynności.

(taki model jest w książkach, ja osobiście wole kropkę na końcu i zaczynanie myśli dużą literą, ale to tylko moje upodobanie)

Czytając różne książki na wattpad, zauważyłam, że to zdanie jest bardzo ubogie w myśl i czynności.

Ludzie często traktują bohatera, jak osobę bardzo statyczną. Taki bohater w czasie rozmowy może ziewnąć, podrapać się po głowie, spojrzeć w lewo, prawo, zmarszczyć brwi, wyglądać na zamyślonego itp. Warto dodawać mowę ciała, aby to nie było - powiedział i tyle.

Ja osobiście kocham szerokiego rodzaju porównania, typu ''wyglądał jak srający kot na pustyni, gdy powiedziałem mu o tym, że jego śmiech brzmi jak osioł ujeżdżający młot pneumatyczny''. (niesamowity świat gamballa, to świat porównań)

Można też dodać w swoich myślach bitwę emocjonalną danego bohatera:

- Pewnie, to akurat mogę dla ciebie zrobić. - Odrzekłem lekko. Julia się zamyśliła, a ja się w duchu modliłem, aby nie wybrała naleśników, jak w każdym ff. Jak po raz dwudziesty czytałem o tych jebanych naleśnikach, bo mnie zaczynało skręcać, a moja dusza upuszczało moje ciało, a flaki schły z zażenowania. Naleśniki, nie cierpię ich! Znaczy, lubię placki, ale mam ich dosyć w opowieściach małych dziewczynek! One cierpią na niedobór placków, czy jak?

To akurat moje. xD - nie dawajcie emotek do wypowiedzi. Niech was ręka boska chroni, od użycia tego ''xD'', mimo że bardzo, ale to bardzo byście tego chcieli. Weźcie leki na ból serca i nie dawajcie tego znaku. Uwierzcie, to psuje efekt, niech czytelnik ma prawo do swojego osobistego ''xD''. Na nóż ta osoba stwierdzi, że ten fragment nie jest wystarczająco ''xD'', dla jego wybrednego gustu.