Chapter 9

342 6 0
                                    

"What?" nalilito kong tanong.

Hindi niya naman siguro ako sinisisi sa paghihiwalay nila?

"Tell me," he commanded. "Did you threaten her to break up with me?!"

Napatalon ako sa lakas ng boses niya. Madilim ang kaniyang mata sa sobrang galit sa akin. Mabigat ang pagtaas baba ng dibdib niya.

"Don't accuse me of something I don't know," aniko at nilagpasan siya.

I went downstairs. Ramdam ko ang pagsunod niya sa akin hanggang sa kusina. I poured water to my glass.

Ininom ko iyon habang nakatingin sa kaniya. He remained staring at me. Galit na galit pa rin ang kaniyang ekspresyon.

"What? Bakit ka nakabuntot? Aso ka ba?" I asked and smiled.

His jaw clenched. Kumuyom ang kaniyang kamao. What? Is he going to punch me?

"Kailangan mo pa bang mandamay ng ibang tao para lang makuha ang gusto mo?" puno ng pagkadisguto ang kaniyang boses.

"I told you I didn't do anything!"

"Bullshit!" he roared. "Nakipagkita ka sa kaniya kanina!"

Napaatras ako sa sa lakas ng kaniyang boses. Dumagundong ang boses niya sa buong sulok ng bahay.

He took a step towards me. Umatras ako hanggang sa maramdaman ko ang malamig na dingding.

"As expected from you," he shook his head. "I didn't know you'd be this heartless."

Malakas ko siyang itinulak. He took a step backward.

I eyed him coldly. "I told you I didn't do anything! Ano ba ang kailangan kong gawin para mapaniwala ka!" I asked.

He smirked. "Die, Lyrae. I want you gone."

His words stabbed my heart repeatedly. Parang sinasaksak ang puso ko sa sobrang sakit.

I smirked to hide the pain.

Kinuha ko ang kutsilyo at iniabot sa kaniya. Kumunot ang kaniyang noo.

Nang hindi niya makuha ang ipinaparating ko ay inilagay ko ang kutsilyo sa kamay niya.

Hinawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa kutsilyo at inilapit sa aking leeg. The knife was only one inch apart from the vital part of my leg.

His jaw clenched. Sinubukan niyang lumayo pero mas hinila ko siya.

"Kill me, then," halos hindi ko makilala ang aking boses.

"You want me gone ,right? Then kill me, Archer," I smirked.

He looked away.

"If I can't have your heart, then might as well kill me Archer."

Inilapit ko pa ang kutsilyo sa aking leeg. My blood was already dripping but I felt numb.

He gathered all his strength and pulled away his hand. Nahulog ang kutsilyo sa sahig.

My lips were trembling and before I knew it, tears were already flowing on my cheek.

Walang pasabi siyang tumalikod at naglakad palayo. I just watched his back fade away.

Why can't you kill me then, Archer? If you want me gone that badly, then you should be the one to kill me.

Morning came and Archer didn't show up. Hindi naman sa inaasahan kong babalik siya rito pagkatapos ng nangyari.

I just told my manager that I'm sick. Wala aakong ganang lumabas ngayon. My head was throbbing painfully

Kill Me, Archer (Alonso Brothers Series 1)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora