LAVİNİA

Komşu'm

Şarkıyı açmayı unutmayın 🎵🦄

"Sen, en güzel duyguların katilisin."

Bazen oturup dakikalarca, saatlerce, günlerce düşünürsün, düşünürsün, düşünürsün. Beynin allak bullak oluncaya, zihnin iflas bayraklarını çekinceye dek düşünürsün ama kazandığın sadece kaybettiğin zaman olur. O gün annem ve babamın bana anlattıkları, on dokuz yıllık hayatımda onları hiç tanıyamamış olmam, üstüne ülke ve aile değiştirip ardından da her gece düşündüğüm adamın düğününe gitmem, düşündükçe aklımı yitirecekmişim gibi hissetmeme sebep oluyorlardı.

Ama şu da bir gerçekti ki, suçlu olan ben değildim. Evet acı çekiyordum ama bunu bilmesine, arkamdan ağlıyor demesine, Darla olduğumu öğrenmesine gerek yoktu.

Sevgili geçmişim, özür dilerim çünkü artık seni geride bırakmanın vakti geldi.

YAZAR'DAN

"Merhaba." dedi Darla gardını indirmek yerine başını dik tutarak. Gözleri her an alev fırlayacakmışcasına sert bakıyordu. İntikam istiyordu genç kız ve abisi Emir'in de yardımıyla bunu başaracağını düşünüyordu. İntikam acısını dindirmezdi belki ama içini soğutabilirdi.

Axel'in saniye hatta saliseler içinde kafasını hızla çevirdiğinde yüzündeki dehşet ifade kızın zaferle gülümsemesine sebep oldu. Elbetteki sesini tanıyordu, sonuçta üç yıldır sürekli beraberlerdiler.

Vanya onları gördüğünde hızla oturduğu yerden kalkıp sevinçle Emir'e sarılırken, Axel tabir-i caizse donup kalmıştı. Kelimeler boğazında düğümlenmiş gibi hiçbir şey söyleyemezken Darla kalabalık salonda arkadan çalan müzik eşliğinde onu keyifle izliyordu.

Gözleri kızın gözlerinde asılı kalırken fısıldar gibi "Nasıl olur?" dedi. Ona değil de daha çok kendine soruyor gibiydi. Olayları anlamlandıramıyor aynı zamanda kızın adını da seslenmiyor ya da yanına gitmiyordu. Zeki bir adamdı, ne kadar şaşırırsa şaşırsın kendini rezil etmek istemezdi ve bu da Darla'nın Emir'in söylediği riskli plana adım atmasında büyük rol oynuyordu. Saniyeler durmadan ardı ardına ilerlerken onun tek yaptığı bir şeyler söylemek için ağzını açıp sonra tekrar kapatmaktan fazlası değildi. Şoktan bayılacakmış gibi durması güzel kızın keyiflenmesine sebep olurken, Darla ondan gözlerini çekip çoktan yanlarına gelen Vanya'ya elini uzattı. Sevdiği adamın sevdiği kadına.

Genç kız gözlerindeki alev alev yanan ateşle "Lavinia." dediğinde iki kızın elleri çoktan buluşmuştu. Çok sert bakıyordu Darla kızın gözlerine. Çok derin. Oldukça soğuk. Vanya'nın bu kızın kim olduğunu merak ettiği her halinden belliydi. 'Sahi kimdim ben?' diye düşündü genç kız. 'Yıllardır yalanlarla büyütülmüş, sevdiği adam tarafından da bir yıl boyunca kandırılmış Darla mı, yoksa Aden ailesinin tek kızı Lavinia mı?'

"Vanya ben de." Darla düşüncelerini geride bırakıp bir kendisine bir Emir'e bakan Vanya'nın ne düşündüğünü merak ederken, söyleyip söylememek arasında gidip gelen Vanya birden çıkardı ağzındaki baklayı.

"Bu soru pat diye sorulmaz belki ama siz şey misiniz... Sevgili falan?" Darla hızla Emir'e döndüğünde çocuğun gülümseyerek Vanya'yı izlediğini gördü. Aklından neler geçiyordu bilmiyordu ama Emir çok geçmeden alayla düşüncelerini ortaya serdiğinde kızın ağzı açık kaldı.

"Henüz o evreye gelmedik." Emir kafasını çevirip, ona şaşkın gözlerle bakan kardeşine odakladığında yüzündeki güzel gülümseme kendini geri çekmek yerine daha da büyüdü.