drunk dazed ✵ lee heeseung

11

Amon

"Sinema başka zamana sözüm olsun, daha önemli bir işimiz var." Kardeşimi okulun çıkışa doğru çekiştirirken derin bir nefes aldı. Bir yandan da çantasını düşürmemeye çalışıyordu. "Ne olduğunu bir anlatsan keşke." Göz devirdim. Dudaklarımı ıslatıp sinirle ona döndüm. Belki de kırkıncı defa aynı şeyi söylüyordum. Saçlarım hafif rüzgarla uçuşurken okul kapısına yaklaşmıştık. "Anlatacağım dedim, ama yasaklı bölgeye gittiğimizde. Birinin duymasını istemiyorum."

"Japonca söyle o zaman?" Daha fazla dikkat çekmek istemediğimden, kısaca bir özet geçtim. "Ben de bir tuhaflık var. Halüsinasyonlar görüp, aklımı kaybediyorum. Ve bunun cevapları Yujin'in okuduklarında yazıyor. Benim de o kitapları bulmam gerekiyor." Olayı biraz anlattığımdan çok da iyi kavrayamamıştı ama yine de ısrarcı olmadı devam etmem için. Yine onu elinden tutup çekiştireceğim sırada uzaktan bize bakanları fark etmiştim.

Jungwon ve diğerleri binanın dibinde durmuş, dikiliyorlardı. Sunghoon, Heeseung'ın kulağına bir şey fısıldıyordu. Benim hakkımdakileri mi anlatıyordu? Eğer gerçekten öyleyse, o zaman ona çok sinirlenirdim. "Onlar da biliyor mu?" Dudaklarımı ıslattım ve sinirle soludum. "Bilmemeleri gerekiyor." Sunoo bana doğru yürümeye başladığında, ben de bir yere hareket etmedim. Doğrusu, eğer bana doğru gelen kişi Sunghoon olsaydı öfkeyle üzerine yürürdüm. Ama Sunoo'nun ne diyeceğini merak ediyordum.

"Merhaba." dedi endişeli bir şekilde. Ardından önce kardeşime baktı. Riki'nin tavrı yüzünden onunla daha soğuklardı ama bence ben ona göre daha serttim. "Şey... Nasıl olduğunu sormak için geldim. Eğer ağrın varsa bir şeyler önerebilirim." Bunun için gelmiş olduğuna inanmamıştım. Kaşlarım çatılırken kollarımı göğsümde birleştirdim. "Gerçekten benim hakkımda konuştuğunuz şey bu muydu?" Dudaklarını birbirine bastırdı ve yavaşça arkasına döndü. Muhtemelen telepatiyle konuşuyorlardı çünkü Jay gülmeye başlamıştı.

"Tamam, bir sıkıntımız olduğu için geldim." Derin bir nefes aldım, peşinden de verdim. Kollarımı yanlara indirip kardeşimin elinden tuttum yine. "Bak aralarından bir tek sana karşı iyi davranabilirim ama kendi dertlerim varken başkalarınınkiyle uğraşmak istemiyorum."

"Ama problem sizsiniz." Tanrım... Sunghoon gerçekten söylemiş miydi? İkizimin elini bırakıp, çantamın sapını tuttum sıkıca. Her şeyi öğrenmeden haraket etmek istemiyordum. Önce onun kardeşlerinde göz gezdirdim. Jungwon bir şey anlatmaya başlamıştı. Jake de ara sıra bize bakıyordu. "Bak olayı tam olarak bilmiyoruz ama konseyimiz sizinle görüşmek istiyor."

"Yalan söylüyorsun, avcı konseyiyle bizim ne işimiz olur ki?" Kardeşimin yanı sıra, son olaylardan sonra buna da imkan veriyordum. Fakat bir sorun çıksa o zamna kendi konseyimize gitmek zorunda kalmaz mıydık? Sonuçta, henüz avcı konseyine bile bağlı değildik, vampirlere çağrılmamız komikti. Alayla sırıttım. ''Ya gelmezsek?'' Başını hızlıca iki yana salladı. ''Sence öyle bir imkanınız var mı?'' Haklı olması sinirimi bozmuştu. Biz gitmesek onlar illaki bizi bulurdu zaten. ''Abimle ablamın bir ilgisi yok değil mi?'' Beni onaylayınca, kardeşime döndüm. Bunu şans olarak değerlendirebilirdik. Bildiğim kadarıyla, vampir konseyinin kütüphanesinde yasaklı kitaplar da bulunuyordu. Ailemiz hakkında bir şeyler bulmamız daha rahat olurdu.

''Onların kütüphanesine girersek, daha detaylı öğrenebiliriz.''

''Başımız belaya girer.''

''Biz de yakalanmayız o zaman.'' Benim inadıma karşı gelemeyeceğini biliyordum. Tekrar Sunoo'ya yönelip geleceğimizi söyledim. Bununla birlikte kardeşlerine dönmüştü. Diğerleri de yanımıza gelirken Jungwon, okul binasından henüz yeni çıkmış olan ablamın yanına yürüdü. Büyük ihtimalle ona bizden bahsediyordu. Önce endişeleniyor gibi olsa da, sonrasında kabul etti. Bize el işaretleriyle dikkatli olmamızı söylediğinde, kardeşim başını sallayarak onaylamıştı onu. Bir sürü vampiri bir arada görecek olmak garip hissettiriyordu. Onlardan nefret ediyorduk ama inlerine gidiyorduk. Elimde hepsini öldürme şansı varken ben sessizce bana denileni dinleyecektim.