Centilmen Kuzenler

84 44 46
                                    

3 Ağustos 2022
20:13

Kumral çocukla dün akşam yaşananlar aklıma gelince refleksen bir küfretme isteği doğsa da özel hiçbir tepki vermedim. Nasıl bir tesadüfün içindeydim ben? Gözlerim ablama kaydığında büyüklerin görmesinden çekinmeden bana çocuğu beğendiğini anlatan dudak büzmeli imalı bakışlar atıyordu. Gözlerimi devirdikten sonra bunu yaptığımı fark edip düzgün davranmaya fazla çaba gösterdim.

Aklıma birden fazla soru geliyordu. Acaba beni tanımış mıydı? İç sesim mutlaka tanımıştır diye teselli verirken bir saniyeliğine kafamı çevirip onun olduğu tarafa baktım. Bakmıyordu. Eğer tanımadıysa hiç hatırlatmamak gibi bir seçeneğim vardı.

Beren Hanım'ın narin sesi düşüncelerimin arasına girdi. "Canım tabağına hiç dokunmamışsın. Sen seviyorsun diye dolma yaptırmıştım, sarmaya ben de yardım ettim."

Dalgınlaştığımı fark ettiğim anda düzeltmeye çalıştım. En içten gülümsememi yeni yengeme sundum. Yengelik ruhunu yavaş yavaş gösteriyordu sarmayı kendisinin yaptığını belirterek.

"Yiyorum, teşekkür ederim düşünmeniz yeter."

Çatalını yavaşça bırakıp kahve tonlarında ellerini kavuşturdu. "Artık sizli bizli konuşmasak mı? Aile sayılırız."

Annem de başını salladı. "Aile gerçekten önemli. Beren, Selami'yi böylesi zor bir zamanda desteklediğin ona neşe kaynağı olduğun için teşekkür ederim. Ailemize iyi ki sen girdin. Sen ve çocukların aramıza hoşgeldiniz. En kısa zamanda ailemizdeki büyüklerle de görüşüp niyetinizi belli edersiniz."

Bir süre sonra masadaki sohbetler uğultu gibi geliyordu. Sadece dinliyormuş gibi yapıp yemeğimi yemeye odaklandım. Arada bir başımı onaylar gibi sallıyor, belirtilen düşüncelerin aynılarını mümkün olduğunca farklı cümleler kullanarak taklit ediyordum. Büyükler sürekli Karan'a yaşıt kuzenler geldiği için ne kadar mutlu olduklarını dile getiriyorlardı.

Dalgınlığımla tam anlamlandıramadığım aile büyüklerinden birinin söylediklerine annem "Çok haklısınız, ben de Selen ve Nihal'e Karan gibi bir arkadaş geldiği için çok mutluyum. Kardeş kardeş geçinirler. Değil mi?"

Annem onaylamamız için bakışlarını bana çevirdiğinde aklıma dün geceki tansiyon geldi. Kumral çocuğa kayan bakışlarımı anneme odaklamaya çalışırken kardeş tabirinin etkisiyle boğazıma takılan yemeğin beni öbür tarafa götürmemesi için kibarca öksürüyordum. Karan annesinin işaretiyle yanındaki sürahiden bana bir bardak su doldurup uzattı. Verirken belli belirsiz gülümseyip hafifçe başını salladı.

Avuçlarımın arasına aldığım bardak bile gerici ortamda soğuk soğuk terler bırakmaya başlamıştı avucuma. Kumral çocuğun yaptığı gibi başımı salladım. "Baya iyi anlaşacağız kuzenimizle anneciğim."

Garip bakışlar birkaç dakika sonra açılan sekiz yaşındaki yeni kuzenim Yiğit'i çizim yeteneği gibi alakasız muhabbetlere odaklanınca anca rahatlayabildim. Boğazıma kaçan yemek hala acıtıyordu, belli etmeden arada bir öksürmeye devam ediyordum.

Sonunda herkesin yemekleri bittiğinde Beren Hanım'ın abisi hepimize ithafen "Yemekler bittiğine göre terasa geçebiliriz. Tatlı yiyelim tatlı konuşalım diye önceden hazırlatmıştım. Manzarayı çok seveceksiniz. İsterseniz çocuklar evde kalsın hem evin minik reisi Yiğit de kızlara evi gezdirir. Nasılsa daha çok gelip gideriz birbirimize. Bizden gibi hissetmelerini istiyorum."

Annemler bizim bir şey dememize fırsat vermeden kapıya yönelince salonda dört kuzen baş başa kalmıştık. Utançtan belki yer yarılır da içine girerim umuduyla etrafa bakınıyordum. Yemek masasına yaslanarak sonumu bekliyordum. Aile büyükleri daha evden çıkmadan küçük kuzen Yiğit'in ablamla flört etme çabasına girdiğini gördüğümde gülmemek için zor durdum. Ablam ilgilenmek istemiyormuş gibi yapsa da ilk defa bir bebekle iyi anlaşıyordu. Yiğit ablamın elini tutup heyecanla çekiştirmeye başladı.

Lips And LiarsWhere stories live. Discover now