CHAPTER 3

44 11 0
                                    


I was walking amidst of the green field‚ masakit ang sikat ng araw kaya halos patakbo kong tinatahak ang daan. Tagaktak ang pawis ko ngunit hindi ko na ito inalintana dahil halos masunog na ang balat ko dulot ng matinding init.

I feel like I'll be having a sunburn later‚ ang hapdi ng balat ko.

"Shia!" umalingawngaw ang boses ni Kuya kaya panandalian akong tumigil sa paglalakad upang antayin na makalapit ito sa akin. Tulad ko tagaktak din ang pawis ni Kuya dahil sa matinding sikat ng araw.

As he walks on me his resentful eyes sending nervousness to my system. What did I do?

Biglang nanginig ang mga paa ko at nagsimulang lumagkit ang mga pawis ko dulot ng kaba sa hindi malamang dahilan. Finally nakaabot nadin si Kuya sa kinatatayuan ko.

Masamang titig ang pinukol nito sa akin. "Anong meron sa inyo ni Gwevera?" yumuko lamang ako‚ hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. Ano nga ba kami?

Sa hindi kalayuan natanaw ko si Vrix‚ hinang-hina itong naglalakad at tila hirap na hirap. I turned my gaze to Kuya before throwing a death glare on him. Alam ko na kung sino ang may gawa no'n kay Vrix. It's him!

Watching Vrix made my heart ache‚ damn it.

I run towards Vrix's direction while Kuya's following behind me. I was ignoring his words dahil sa kadahilanang pinapangunahan ako ng pag-aalala kay Vrix. Tila umayon naman ang panahon mabilis akong nakadalo papunta kay Vrix. He looks devastated‚ those tired eyes of him‚ his soft lips are bleeding‚ his clothes are rumpled‚ and he got some bruises.

Seeing Vrix miserably causes my system to be heated‚ I turned my gaze towards Kuya and gave him a hard slap. Gulat na ekspresyon ang kumawala sa mukha nito‚ na maski ako ay nagulat din sa nagawa ko.

"Shia," he said in a low tone with disbelief.

Did I really slap Kuya? All my life I had never thought hurting him but now I did it awhile ago. "I'm leaving Shia. Let's talk at home," malamig na saad ni Kuya.

Muli kong binaling ang mga mata ko kay Vrix‚ he's breathing heavily. Kita ko ang paghihirap sa mukha niya kaya lumapit ako sa kanya para dalhin ito sa clinic pero bago ako makalapit bumagsak na ito.

Masakit ang sikat ng araw na pumapasok sa bintana‚ nakalimutan ko palang isara ang bintana kagabi dulot ng malalim na pag-iisip kay Vrix at hanggang sa panaginip binabangungot pa ako.

Kaurat.

Paano kaya pag nalaman ni Kuya ang tungkol sa amin ni Vrix? Pero wala namang namamagitan sa amin ni Vrix. Can I really betray Kuya just for Vrix? My dream is so fucking imposible. What a nightmare!

I stretched my body hanggang sa magsawa ako. Bumangon ako bago lumapit sa bintana‚ tumingala ako sa kalangitan hindi na tulad ng kahapon ang kalangitan sa katunayan kabaliktaran nga ito. Maaliwalas ang kalangitan at kahit umaga palang ramdam mo na ang sakit ng sikat ng araw sa balat. Muling bumalik sa ala-ala ko ang panaginip ko. Natatakot ako na baka mangyari ’yon.

Hindi ko hahayaang mangyari ang panaginip ko‚ sabagay malabong mangyari 'yon na kaya kong saktan si Kuya para lang sa isang lalaki. Isa pa sabi nila kabaliktaran daw ang nangyayari sa reyalidad. Napailing na lamang ako  bago tumuloy sa banyo at naligo.

We're in the middle of the road‚ Kuya was busy driving the car and I'm just silently sitting beside him. Those pathetic dream keeps on haunting me.

Mahinang tinulak ni Kuya ang noo ko na magpabalik sa akin sa reyalidad. Napansin siguro nito na wala akong kibo mula kanina. "K-Kuya,” hindi parin mawala sa isip ko ang pagsampal ko kay Kuya sa panaginip‚ parang nakakainis lang isipin kasi nagawa kong saktan ang sarili kong kapatid para lang sa isang lalaki.

Twisted Fate by LoveWhere stories live. Discover now