Twisted Fate by Love

CHAPTER 13

Required na ba talagang sa bawat gising ko kailangang namumugto ang mata ko?

Ang dami-daming pumapasok sa isipan ko‚ naguguluhan ako.

For the sudden change of Vrix‘s mother treatment on me.

For the sudden decision of my parents.

For the sudden pain that I am feeling.

Lahat‚ nakakapanibago. Masyadong mahirap sabayan.

Maganda ang sikat ng araw  ngunit kabaliktaran naman ito ng nararamdaman ko‚ sana kung gaaano kaganda ang panahon ganoon din sana ang aking kalagayan.

Dulot ng mga kaguluhan sa buhay ko‚ hindi ko na alam kung paano ko haharapin ang bawat araw‚ sa bawat panibagong araw panibagong sakit din ang dulot sa akin.

Bumaba ako mula sa kwarto ko‚ sinalubong ako ni Mommy ng may nag-aalalang mukha. Lumapit siya sa akin. “Shia‚ sundin mo na lang ako,” muli akong umiling kay Mommy bilang tugon. Sino ba ang may kakayahang layuan ang taong mahal niya? I don‘t know what is her reason‚ I hope they would tell me para naman maging aware ako.

For all the pain that I‘m carrying right now‚ hindi ko na alam kung kanino ako kakapit. Kahit na ang mismo kong pamilya at tutol na sa pag-iibigan namin ni Vrix. Masakit ito sa bahagi ko‚ I expected that my family would be my first supporter in every decision that I am taking.

“Shia,” mababa ang boses na Mommy. Muli akong napalingon sa kanya‚ pupunta sana ako sa kusina para kumain ng almusal. Hindi na kasi ako sumasabay sa kanila‚ hindi ko pa kayang makaharap si Mommy.

“Please. I‘m begging on you Shia,” may pait sa tono ni Mommy‚ is she hurting? Ako din naman nasasaktan sa desisyon nila. Masyadong magulo.

“Shia can you just obey me?”

“No mommy. Sorry,” I was about to turn my back but Mommy said something that caught my attention. Muli akong lumingon sa kanya‚ walang kareak-reaksiyon ang mukha ko na nakatitig sa kanya.

She shifted her weight. “Ako mismo ang gagawa ng paraan para ilayo kayo sa isa’t-isa Shia,” may diin sa tono ni Mommy, alam ko na seryoso na ito at gagawin niya kung ano man ang sinabi niya. Hindi ko kayang layuan si Vrix.

Pwede bang hayaan na lang nila kami?

Pwede bang sumaya ako ulit?

Pwede bang bumalik na lang sa dati ang lahat?

She left me dumbfounded.

Napaupo ako sa sofa habang kinukulong ang mga mahihina kong hikbi sa palad ko habang nakapatong naman ang dalawa kong siko sa mga binti ko.

It was really painful to have this situation‚ sobrang gulo. Hindi ko alam kung bakit nagkaganito ang buhay ko. Masyadong madamot ang tadhana sa kaligayahan ko. I thought everything is fine already‚ it was just the beginning.

I‘ve been seeking for explanation why do I need to suffer like this‚ pero walang sino man ang gustong magpaliwanag sa akin. Litong-lito na ako.

Should I obey my parents?

Should I choose Vrix? My heart beats on him. I can‘tafford to lose him  Sa mga buwan na wala siya sa tabi ko‚ there is always a gap. Andaming kulang sa buhay ko pag wala siya. Surviving each day without him is like writing without a pen. Just living for nothing‚ surrounded by emptiness.

Someone tapped my shoulder from behind. Iniangat ko ang titig ko sa kanya‚ umikot ito sa sofa bago tumabi sa akin‚ sa kanang bahagi. “Shia‚ you‘ve been crying as always,” malungkot na titig ang ipinukol ni Kuya sa akin‚ muling bumagsak ang butil ng luha ko.