Yeniden -Wangxian

Yunmeng Gizemi

Wei Wuxian, odasına kadar Lan ustayı takip etti. Şu an ruh hali azarlamayı ya da aşağılamayı kaldıracak kadar iyi değildi. 

Lan Qiren odaya girince Wei Wuxian'i içeriye buyur etti ve oturmasını söyledi. Wei Wuxian oturduktan sonra Lan Qiren kitaplıktan mühürlü bir mektup çıkardı. Masanın üstüne koyup yavaşça Wei Wuxian'in önüne itti.

"Üç gün önce Yunmeng Jiang klanından iki tane mektup aldım. Birisi benim adımaydı. Birisi de senin. Benim adıma olan mektupta özel bir odadan bahsediliyordu. Bu oda için bizden yardım istenmişti. Odanın içinde ne olduğu bilinmiyormuş. Bu mektuptan sonra Yingyue'yü çağırdım. Yingyue'nün asıl özelliği rünler üstünde anlaşılmaz bir yeteneği var. İlk defa gördüğü mühürleri sadece birkaç saat içinde çözebiliyor ama asıl sorun Yingyue'nün Yunmeng ile kötü bir geçmişi var. Bu sebepten dolayı onu oraya gönderemem. Senin gidip bu mühür konusunda yardım etmeni istiyorum. Hem burada herkes meşgul olacak sen sıkılacaksın, gidip memleketini görürsün. Sana da iyi gelir."

Wei Wuxian tam ağzını açacakken Lan ustayla göz göze geldi. Susup yaşlı adamın devam etmesine izin verdi.

"Bak Wei Wuxian. Seninle aramızdaki ilişkinin bir usta- öğrenci ilişkisinden ötesi geçmediğinin farkına varmışsındır diye düşünüyorum. Her ne kadar bu fikirden hoşlanmasam da bu yapılacak kutlama sadece Xichen için değil, senin de bizim ailemizden olduğunu kabul ettiğimizi ve herkesin bunu böyle bilmesi için seni ve Wangji'yi herkesin önünde eş ilan edeceğiz. Şu an karşımda ilk geldiğin zamanki sen olsaydın bu sözü söylemezdin ama değiştin ve şu an bu sözleri sana gururla söyleyeceğim."

Bu sözler asla Lan Qiren'in ağzından çıkabilecek sözler değildi. Wei Wuxian şaşkın şaşkın ustasının yüzüne baktı.

"Yiğenimi mutlu ettiğin ve ondan vazgeçmediğin, ona iyi bir eş olduğun için teşekkür ederim. Umarım yaşamınızın sonuna kadar ilk günkü gibi mutlu olursunuz. Bu senin için."

Lan Qiren üstünde el işlemesi olan bir kutu çıkardı. Kutuyu açtı ve kutuda ipek bir bez vardı. Bezi eline alıp açtı. İçinde işlemeli bir alın bandı vardı. Bandın hemen ucunda gök mavisi iplikle küçük bir şekilde Wangji yazıyordu. 

"Bu alın bandını Wangji'nin annesi ölmeden yaklaşık 2 gün önce yaptı. Evleneceği kıza versin diye Wangji'ye vermek istiyordu ama öldü. Bu yadigar da bende kaldı. Wangji'nin eşi de sen olduğuna göre bu sana ait. Sana takman için ısrar edemem ama yanında bulundur. Bu arada yarın Yunmeng'a giden grubun başı sen olacaksın. Saat 7'de yola çıkılacak. Zamanında yetiş lütfen. Söyleyeceklerim bu kadar."

Lan ustanın söyleyecekleri bu kadardı ama Wei Wuxian'ın kafası hala doluydu, hala soracak çok sorusu vardı ama sadece bir tanesi diğerlerinden önemliydi.

"Lan Zhan'in eski odası yerine başka bir yere oda yapabilir miyiz? Sonuçta sizin de söylediğiniz gibi biz eşiz."

Lan Qiren çocuğu iyice süzdü. Heyecanlı görünüyordu, odaya ilk girdiğinde dalgın gibi gözüküyordu ama şimdi gözleri ışıl ışıl, verilecek cevabı bekliyordu. Onlar artık evli bir çiftti ve ayrı bir oda onların hakkıydı.

"Kutlama bittikten sonra inşa etmeye başlamaları için emir vereceğim."

Wei Wuxian teşekkür edip odasına çekilmek için izin istedi. Eline mektubu alıp odaya doğru gitti. Wangji odada onu bekliyordu. Odaya girer girmez üstünü değiştirip eline mektubu aldı. Yavaş ve özenlice mektubun üzerindeki mührü soktu ve kenara koydu. Mektubu açarken Lan Wangji kocasının beline sarılıp başını omzuna koydu, yüzünü boynuna çevirip nefes verdi.

"Wei Ying."

"Lan Zhan, şimdi olmaz. Şu mektubu okuyup uyumam lazım, yarın erken kalkacağım."

Lan Wangji, kocasının ilgisizliğini görünce çekilip yatağına yerleşti. Wangji'nin ayrıldığını gören Wei Wuxian hemen gelen mektubu okumaya başladı.