Immoral Habit - COMPLETED

CHAPTER #17

5 years later...

Nagising ako sa isang napakasamang bangungot na nangyari sa buhay ko.

"Princess!"

"N-No! F*ck! Baby!"

I can still hear them, yung mga nagaalalang sigaw nila nang mabundol ako nung kulay itim na sasakyan,

Nalaman ko din na bumubuo nang grupo si Dad upang mas mapalawak ang koneksyon at kapangyarihan nito, marami siyang mga tauhan at ang kanang kamay niya is no other than Alaric Huxley Buenavista.

At sa una palang ay isang malaking pagkakamali na nakilala ko pa ang isang taong gaya niya, niluko nila ako, nagsinungaling sila, and for the past 5 years I'm still healing those wounds that they've given to me.

Mula nang magising ako sa hospital noon ay napaka dami na nang nangyari, Sa bahay padin ako ni Dad tumuloy noon, minsan nasa kwarto lang ako at umiiyak sa ilalim nang kama ko habang ang dalawang palad ko ay nakatakip sa may bandang tenga ko,

Bang! Bang! Bang!

Puro putok nang baril ang naririnig ko, palipat lipat din kami nang lugar at bahay na matutuluyan,  sa sobrang dami nang kalaban nang Tatay ko buti nalang buhay pa sila.

I'm a grown woman now, I'm already 22 years old, but when I turned into 19 years of age, umalis naako sa puder nang tatay ko, at tinapos kunarin kung ano mang merong namamagitan saamin ni Alaric, kahit wala naman talaga.

Now I worked as a waitress sa isang sikat na restaurant, maayos naman ang trabaho at sweldo ko, sapat na para buhayin ang sarili ko, hindi nadin kasi ako nakapagtapos noon sapagaaral, dahil nadin sa sitwasyon namin noon.

But now I'm happy and contented.

"Ximena! Table 30 Paki suyo naman nito"

Sigaw saakin nang isa sa mga kasamahan ko sa trabaho, kaagad naman akong tumango mula rito at tipid na nginitian ito.

Table 30, table 30, 30...

Mabilis akong lumapit mula sa ika trentang mesa at kitang kita ko ang lalaking nakatalikod mula sa kinarorounan ko, kaagad namang bumilis ang tibok nang puso ko, I don't know what actually happening on me, pero parang pamilyar ang lalaking nakaupo mula roon.

Nang tuluyan naakong makalapit ay kaagad kunamang inihanda ang isang perpektong ngiti para rito, ngunit agad rin namang nabura nang lumingon ito saakin.

"H-Here's your order sir"

"Baby"

Nasa harap ko ngayun ang lalaking kinamumuhian ko at pilit na iniiwasan ko, bakit andito siya, pano niya nalaman?.

"Baby i miss you so much"

Malambing na saad nito, habang unti-unting tumatayo at nang lalapat na Sana ang mga palad nito mula sa pisngi ko ay mas nauna ako at isang malutong na sampal ang ibinigay ko mula rito.

"H-Hayp ka!"

Hinding hindi ko siya mapapatawad.

To be continued...

-Red Black.