ILK GÜN

57 10 43
                                    

Uyandığımda kocaman camlı penceresinden ayın ve bahçenin ışıkları karanlık odaya dolarken birkaç saniye gözlerimin karanlığa alışmasını bekledim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Uyandığımda kocaman camlı penceresinden ayın ve bahçenin ışıkları karanlık odaya dolarken birkaç saniye gözlerimin karanlığa alışmasını bekledim.

Susuzluktan ölecek gibiydim. Boğazım kurumuştu.

Ayaklarımı yatağın kenarından sallayıp sıcacık zemine bastığımda yere yatıp orda uyumaya devam etmek istemiştim.

Bir an önce suyumu içip geri gelip uyuyacaktım.

Hızla yataktan kalkıp kapıya ilerledim. Gecenin bir vakti sessizce mutfağa gidip su içecektim.

Kapıdan çıkmamla kaanla göz göze gelmem bir olmuştu. Ödüm patlamış çığlık atacakken eliyle ağzımı kapatmıştı.

"Sessiz ol herkesi uyandıracaksın"

Tehtidgar bakışları küçük aydınlatmaların verdiği loş ışıkta parlıyordu.

"Kim var orda? Kaan bey siz misiniz?"

Kolumdan tutup odaya girmişti.

"Kaan bey? Orda birisi mi var?"

Pelin abla sessizce bu tarafa doğru seslenirken Kaan beni duvarla arasına almış Pelin ablanın gitmesini bekliyordu.

"Ne işin var gece gece kapımın önünde?"

"Sadece geçiyordum sen çıktın karşıma. Hem senin ne işin var gece gece?"

"Su içmeye gidiyordum bir sakıncası mı var?"

"Sessiz ol senin yüzünden yakalanacağız"

Hala kolumu sert bir şekilde tutarken kolumu çekip kenara çekilecekken masanın üzerindeki cam vazo yere düşüp kırılmıştı.

"Tövbe estağfurullah tövbe estağfurullah. Ne oluyor bu evde? Kim var orda? Ses duyduğuma eminim. Gece gece geldiler galiba bana"

Pelin abla kendi kendine konuşup kapının önüne kadar gelmişti.

Kaan sinirle bileğimden tutup eliyle ağzımı kapatmış aralık kalan kapıdan dışarıya bakıyordu.

Aramızda bir santim bile mesefe yokken resmen duvarla arasında sıkışmış ruhum daralmıştı.

Evden mi kaçıyordu gece gece anlamamıştım ki, niye bu kadar yakalanmaktan korkuyordu.

"Gidiyim yatıyım artık yoksa olmadık şeyler görüyorum, olmadık sesler duyuyorum. Allahım sen aklıma mukayet ol"

Pelin ablanın gittiğinden emin olduğunda geri çekilmişti. Geri çekilmesiyle derin bir nefes almıştım.

"Ne o evden mı kaçıyorsun?"

"Seni ilgilendirmiyor. Bu gece burda olanları unutuyorsun tamam mı? Ben seni görmedim sen de beni. Eğer bundan evdekilerden birine bahsedersen kendini kapının önünde bulursun"

BORÇWhere stories live. Discover now