Keyifli okumalar
"Bu gece burda yat. Nasıl olsa alıştın burda uyumaya"
Gözlerimi devirip kalkmak için yeltendiğimde elimden tutmuştu.
"Şaka yapıyorum. Yat burda. Ece rahat vermez sana gece. O geceleri hep ders çalışır. Uyuyamazsın."
"Sen ne yapacaksın?"
"Ben de yatıcam sonuçta benim yatağım. Ama önce o Parsı bir güzel Halletmem gerekiyor. Belasını çok aradı bugün o. Belasını da benden bulacak"
Nedense Kaan için endişelenmiştim. İçimde bir şeyler olmuştu onun da zarar göreceğini düşündüğümde.
Bakışlarım hala elimi tutan eline kaydığında elini çekti.
Gözlerinin içine bakıp
"Bana acıyor musun? O yüzden mi iyi davranıyorsun? Yoksa benim tanıdığım Kaan bana oldukça düşman birisi. Kim neden düşmanına yardım eder ki?"
Ne hissediyorsam hepsini sormuştum.
Cevap vermeden ayağa kalkıp parmaklarını saçlarından geçirdi.
"Fikrim değişmeden yat uyu. Ne yaparsın bazen iyi insan olasım tutuyor"
Odadan çıkıp gittiğinde karanlık odada tek başıma kalmıştım.
Aşağıda hala oturuyorlardı. Benim burda olmam kesinlikle sorun olacaktı. Bu yüzden burda yatamazdım.
Ve Kaan birazdan olay çıkaracaktı. Eğer bu olayın benim yüzümden olduğu ortaya çıkarsa o zaman kendimi kesin kapının önünde bulurdum.
Ecenin Verdiği adrenalin dakiklar içinde vücuduma dağılıp nefesimi düzene sokmuştu. Sadece kızarıklıkları kaşımadan duramıyordum.
Hemen yataktan kalkıp odadan çıktım. Kaanı bulmam lazımdı.
"Ege. Kaanı gördün mü?"
"Görmedim ama sana nolmuş böyle? Çok kötü gözüküyorsun"
"Daha sonra anlatırım Kaanı bulmam lazım"
"Telefon diye bir şey icat edilmiş yıllar önce. Aramaya ne dersin?"
"Telefonum yanımda değil benim için sen arar mısın?"
"Her şeyin bir karşılığı var"
Omuz silkip telefonunu parmakları arasında çevirmişti.
"Tamam ne istersen yaparım. Şimdi Kaanı ara"
Telefon birkaç kez çalmış ama Kaan açmamıştı.
"Güzel anlaşmaydı. Sözünü tutsan iyi olur"
"Ya! Nereye gidiyorsun daha Kaan açmadı ki"
Ege odasına girerken sinirle merdivenleri inmeye başladım.
Olay çıkartacağım doye aşağıya inmiş nereye gitmişti bu adam.
Mutfağa girip bakındığımda mutfağın loş ışığında kimse gözükmüyordu.
"Bak sen burda kimler var? Tahmin ediyim bu sefer Kaanı arıyorsun"
Pars burdaysa Kaan nerdeydi?
"Çekil önümden yoksa bu sefer gerçekten senin için kötü olur"
Alayla gülümseyip kollarını göğsünde birlestirdi.
"Kaan bahçede. Çok sevgili babamla iş hayatından bahsediyorlar. Ne kadar can sıkıcı ama dimi?"
