კუდიანი თუ ანგელოზი ? 🔞 ( დასრულებული )

2

დილის შემოვლაზე პაციენტებთან გავყევი ექიმებს .. ყველა პაციენტი მოვინახულეთ ... აღმოჩნდა რომ მათთვის ყველაზე საშიშ პაციენტს ყველაზე ბოლოს სტუმრობდნენ ..
კარის საკეტი გახსნეს და ისევ კანკალით შევიდნენ შიგნით .. მირა კი საწოლზე იწვა გვერდულად ...
- დილამშვიდობისა მირა ...

თავი ნელ-ნელა გადმოატრიალა და მომანათა უკვე მისი მუქი მწვანე თვალები ... ლი მინჰოც მალევე შემოვიდა ...
- ჰეი გავიგე არ გისაუზმია ..

მირას თვალები მუქი მწვანედან მალევე შეიცვალა წითლით ..
- ვხედავ ისევ ბრაზდები ...

ლი მინჰო მის გაღიზიაბნებას არ წყვეტდა ...

- მირა საუზმე რატომ არ მიირთვი ?
 
მან ისევ მუქი მწვანე თვალებით გამომხედა ...
- საუზმედ ფაფა იყო მე კი ძალიან არ მიყვარს ფაფა ..
- კარგი .
- აქ რესტორანი არაა რაც მოაქვთ უნდა ჭამო ! ( მინჰო )
- ბატონო ლი უკვე 11 წელია ცდილობთ ისე გამომიყვანოთ მდგომარეობიდან რომ რამე საშინელება ჩამადენინოთ .. რით ვერ მიხვდით რომ არანირად არ გამოგივათ !
- პატარა თავხედო .. როგორ მიბედავ!
- ბატონო ლი დატოვეთ ოთახი .. .
- ბატონო ჯეონ ზედმეტად პატარა და გამოუცდელი ხართ თანამდებობისთვის ... ის ამას გამოიყენებს თქვენ კი ჰორმონებზე აკიდებული ახალგაზრდა ხართ რომელიც მას ვერ გააკონტროლებს ..
- ვფიქრობ კონტროლი თქვენ გჭირდებათ ბატონო ლი... ეხლავე დატოვეთ ოთახი !
- ეს თავხედი ნაბიჭვარი ...( მინჰო )

მისი სიტყვების გაგონებისთანავე მინდოდა დამეჭირა და შუაზე გამეგლიჯა მაგრამ მალევე ვიგრძენი რომ უცნაურად ვმშვიდდებოდი და ამაზე ფიქრს ვწყვეყდი .. მირას საწოლზე ჩამოვჯექი და გავიფიქრე ხომ დამპირდი რომ ჩემზე არ გამოიყენებდი ძალას .. ვიცოდი რომ ჩემს ფიქრებს გაიგებდა ..
- მაპატიეთ , თუმცა მასაც ეს უნდა თქვენი თავიდან მოსაშორებლად .. მე კი ვფიქრობ რომ თქვენი ჩანაფიქრის განხორციელება უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე მისი დასისხლიანება და აქედან თქვენი წასვლა ..
- კარგი . მართალი ხარ.  მადლობა !