კუდიანი თუ ანგელოზი ? 🔞 ( დასრულებული )

12

- მირაა... პატარა გაიღვიძე * ჯონგუკი ოთახში შევიდა ხელში ყავის ჭიქა და სენდვიჩი ეჭირა *
- დილამშვიდობის, ეს რა არის ? * საწოლზე წამოჯდა *
- ისაუზმე და წაგიყვან , მერე სამსახურში უნდა წავიდე...
-  კარგი ... ზედმეტად მზრუნველი ხარ ..
- მხოლოდ შენთვის პატარავ ...
- და ისე როგორი ხარ ??
- არ ვიცი ... მიდი გაემზადე ქვევით გელოდები ... სასახურიდან ვეღარ ვისვენებ..რაღაც ხდება ..
- რა ხდება ??
- ისეთი არაფერი , პატარა პრობლემებია უბრალოდ ..
- კარგი...

მირას პოვ

მოვემზადე და სამზარეულოში ჩავედი სადაც ჯონგუკი იჯდა და მელოდებოდა რომ ერთად გვესაუზმა , თავზე იკიდებდა ხელს ..

- თავი გტკივა ??
- ცოტა .. გამივლის ...
- მოიცადე ..

ხელზე მოვკიდე ხელი რომ ტკივილი გამექრო ..  მაგრამ .. დავინახე ... დავინახე სურათი .. შავ შარვალ კოსტუმში ჩაცმული ჯონგუკი მუხლებზე დამხობილი ტიროდა .. არა ვიღაც გარდაიცვალა მავრამ ვინ ?? სურათს ვერ ვხედავ .. მხოლოდ ბიჭები არიან მის გვერძე ... რა ხდება ?? რატომ ვერ ვხედავ ვინ გარდაიცვალა ?? სურათს ვეძებ .. ვუყურებ ჩარჩოს მაგრამ სახეს ვერ ვარჩევ .. აი იეჯი მივიდა ყვავილის დასადებად ... სურათს ისევ ავხედე და გავშეშდი .. რეალობას ვეღარ ვუბრუნდები .. ჩემი ემოციები ამის საშუაკებას არ მაძლევს .. აქ ხომ ჩემი სურათია .. მე .. მე ვკვდები!!  არა სანამ დავბრუნდენი სადმე კალენდარი იქნება .. უნდა ვნახო .. რა დღეა ეს ...  ჯონგუკს ხელი გავუშვი ..

- პატარავ აღარ მტკივა ..
- ვიცი.. სულელი ხარ ბაჭია ..
- რატომ ??
- ტკივილი გრძნობაა და ამის კონტროლიც შემიძლია ...

ჯონგუკს ხელი ჩავკიდე .. არაფერი არ მითქვამს .. მინდოდა რამენაირად დამენახა როდის ან რატომ ვკვდები ...

მის მომავლის დღეებში დავდივარ  და ვეძებ იმ დღეს როდესაც ვკვდები....

- გისმენთ ...

ჯონგუკის ტელეფონს პასუხობს , კლინიკაშია თავის კაბინეტში .. არ მესმის რას ეუბნებიან .. მაგრამ ჯონგუკის საუბარი მესმის ..

- მირა როგორ არის ?? მინჰო დაიჭირეს ??? რანაირად გამოიქცა .. რა დაუშავა ??? საავადმყოფოში მოვდივარ ეხლავე .. ოპერაცია დაიწყეთ რომ მოვალ ხელს მოვაწერ მისი მეურვე  ვარ ..

კალენდარს დავხედე .. 13 დეკემბერი წერია ... ანუ 13 დეკემბერა მინჰო მომკლავს ?? მაგრამ რანაირად?? ვერაფერს ვიაზრებ ..

- მირაა... მირაა
- ხო გისმენ ..
- რაზე ფიქრობდი ,არაფერი გიჭამია .. ჭამე პატარავ დაგვაგვიანდება ...
- კაი ..

ვისაუზმეთ .. ჯონგუკმა უნივერსიტეტში მიმიყვანა , მთელი გზა რაღაცას მიყვებოდა მაგრამ არაფერი მახსოვს მზოლოს 13 დეკემბერზე მეფიქრება .. მთელი დღე ვერაფერზე ვახერხებდი კონცეტრირებას .. მხოლოდ ჩემი სიკვდილი მედგა წინ, 13 დეკემბრამდე თვენახევარია მხოლოდ დარჩენილი.. მაგრამ ვერ ვიგებ .. ჯონგუკის მომავალში დავინახე ეს .. ამის შეჩერება რომ შემძლებოდა მაშინ მსგავს რამეს არ ვნახავდი ალნათ .. აღარ ვიხი რა ვიფიქრო .. აჰა კაფეტერიაში ვზივარ იეჯისთან და ბონისთან ერთად თუმცა აქ როგორ ჩამოვედი და როგორ ავიღე საჭმელი არ მახსოვს ..

- ჰეი .. როგორ ხარ ?? რას შვები ?? ( თეჰიონი )
- კარგად თეჰი შენ როგორ ხარ ?? სად არიან დანარჩენები ?
- ლექცია აქვთ .. მე გამომაგდეს ..
- რა დააშავე , როგორ მოახერხე ??
- დამაგვიანდა შესვლა ზუსტად 40 წამი და მაინც გამომაგდო .. .
- გილოცავ .. დაჯექი ჭამე ჩვენთან ერთად ..
- არ მშია , პროსტა თქვენთან ერთად ვიქნები .
- როგორც გინდა ..
- შენ რაზე ფიქრობ ისე ??
- რამდენჯერაც დაგინახე იმსენჯერ ჩაფიქრებული იყავი ...
- ისეთ არაფერზე ..
უი მართლა დღეს სახლში მე მიმყავხარ.. ამიტომ დამელოდე ლექციები მერე ..
- კარგი ...

ჯონგუკი

მირა... სახლის კარი ჩაკეტე .. მინჰო გაქცეულა და შენ გეძებს . მეც მალე მოვალ ..

მირა
რანაირად გაიქცა ??

ჯონგუკი
არავინ იცის .. ვიცი რომ თავის დაცვა შეგიძლია მაგრამ გთხოვ .. ის ფსიქოლოგიურ ზეწოლას მოახდენს შენზე ამიტომ არ უნდა შეხვდე ..

მართალია .. ეს როგორ არ ვიფიქრე ... მას შეუძლია ისე მესაუბროს რომ თავად მომაკვლევინოს საკჯთარი თავი. . ყველანაირას ვეცდები გადარჩენას ...