კუდიანი თუ ანგელოზი ? 🔞 ( დასრულებული )

3

დილიდან სარდაფისკენ გავეშურე ... იმ იმედით რომ რამეს წავაწყდებოდი ... ვიპოვიდი იმ საშინელ ოთახს და ლი მინჰოსაც მოვიშორებდი მაგრამ ყველაფერი უფრო და იფრო რთულდებოდა რადგან ვერაფერს მივაგენი... დავიწყეთ პაციენტების მონახულება .. დღეს ერთ-ერთ პაციენტს სახლში ვუშვებდით ... მისი შვილი და სიძე მოვიდნენ ქალის წასაყვანად .. ორივე ისე  თბილად ეხვეოდა ,დიდი სიყვარული იგრძნობოდა ...
ახლა უკვე წავედით მირას ოთახისკენაც .. მის კარს უკვე სიხარულით ვაღებდი. ..

- დილამშვიდობისა მირა ..
- დილამშვიდობისა ბატონო ჯეონ ...

მომღიმარმა გამომხედა თუმცა როგორც კი დამინახა თვალები გაუნაცრისფრდა და სახე შეეცვალა ... მის თვალებში ცრემლები გროვდებოდა ...

- მირა კარგად ხარ ? რამე მოხდა ?
- კარგად ვარ ბატონო ჯეონ არაფერი მომხდარა ..
- დარწმუნებული ხარ რომ არ გინდა საუბარი ?
- ახლა არა ...

მივხვდი რაც იგულისხმა .. მივხვდი რომ ცალკე უნდოდა დალაპარაკება .. ამიტომ ზედმეტად აღარ დამისვამს კითხვები მისთვის ...

- ექიმო პაკ მირასთვის ნორნალური ოთახი მოამზადეთ და გადაიყვანეთ ...
- ბატონო ჯეონ .. დიდი პატივისცემის მიუხედავად უნდა გკითხოთ .. ეს გადაწყვეტილება ნამდვილად თქვენ გეკუთვნით თუ კუდიანმა იმოქმედა ?
- სამსახურიდან განთავისუფლებული ხარ ! შემდეგი ვინმეს აქვს კიდე კითხვები ??
- არა ბატონო ოთახს მოვუმზადებთ ..
- მირა.. გინდა რაიმე ოთახში ?
- შეიძლება ?
- გააჩნია რა გინდა ..
- წიგნები .. ასევე ჩვეულებრივი თაბაცის ფურცლები და შავი ფანქრები და საშლელი ...
- კარგი .. ყველაფერს დაალაგებენ და მერე ერთად გადაგიყვანთ ..
- ძალიან დიდი მადლობა ბატონო ჯეონ ..
- ჩემი მოვალეობაა...

კაბინეტში დავბრუნდი და ისევ კლინიკის პროექტს დავყურებდი რიდედაც კარზე მომიკაკუნეს ... ნახაზი დავკეცე და უჯრაში ჩავდე ..
- მობრძანდით...

კარები რამის შემოგლიჯა ლი მინჰომ , გაბრაზებას ვერ მალავდა ...
- რას აჯეთებთ ? იცით მაინც რამდენ ადამიანს აგდრბთ საფრთხეში ?
- ვფიქრობ მათ საფრთხე არ ემუქრებათ ...
- მე ვარ ექიმი , ის ჩემი პაციენტია და ჩემზე უკეთ არავინ იცის რამდენად სახიფათოა ყვასთვის მისი თავისუფლება ..
- ვფიქრობ ზედმეტი მოგდით... გაბრძანდით ჩემი კაბინეტიდან ...