კუდიანი თუ ანგელოზი ? 🔞 ( დასრულებული )

6

- თქვენ სრულიად ჯანმრთელი ხართ .. ვწუხვართ თქვენი წარსულის გამო .. შეგიძლიათ დღესვე დატოვოთ კლინიკა ...
- ძალიან დიდი მადლობა ..

ჩემს ოთახში დავბრუნდი .. ჩემი ნახატები, რვეულები , პასპორტი და დიპლომი ავიღე და ვფიარობდი ეხლა აქედან სად და როგორ უნდა წავსულიყავი ..
- მზად ხარ წასასვლელად?
- ბატონო ჯეონ ?
- ჯონგუკი .. ჯონგუკიი ..
- ჯეონი უფრო მოკლეა * ჩაცინება * ან იქნება უბრალოდ ჯონი ან. გუკი დაგიძახო ??

ჩემი სრულიად გაგიჟება უნდა .. ( ფიქრი)

-კარგი ჯონგუკ...
- რაც გინდა დამიძახე.. როგორც გინდა ისე შეამოკლე სახელი პატარა ქალბატონო ...
- კარგი გუკ ..

დავინახე როგორ მიიდო ხელი გულზე და როგორ ჩაეცინა ..

გულო დამშვიდდი .. ალბად ეხლა გული მეტყოდა როდესაც მირა ასე გეძახის რა დამშვიდება მოგინდაო .. აუუ ჯანდაბაა .. 1... 2... 3...

- მგონი ჯონგუკი გირჩევნია ..
- ნუ უსმენ ჩემ ფიქრებს .. მრცხვენია ვააა ..
- მიხარია რომ ჩემი არ გესმის .. თორე ალბად გავიქცეოდი * ჩაცინება*
- ეს უსამართლობაა ... მითხარი რას ფიქრობ ..
- გამოიცანი .. შეგიძლია მითხრა და თუ მიხვდები რას ვფიქრობ არ ვუარყოფ .. * ჩაცინება*
- დღეს ძალიან ბედნიერი ჩანხარ ..
- შეიძლება .. უბრალოდ ცუდია რომ გარეთ აღარავინ მელოდება ..
- და მე ??
- რა შენ ?
- მე არავინ ვარ ?? მე გელოდები... წამოდი მალე სიურპრიზი მაქ შენთვის ..

პირველად დავტოვე 11 წლის შემდეგ კლინიკა .. მანქანის კარი გამიღო ჯონგუკმა შიგნით ჩავჯექი ...

- ღვედი შეიკარი ქალბატონო ..
- ეხლავე...

მანქანიდან ვიყურებოდი .. საერთოდ აღარ მახსოვდა როგორი იყო ქალაქი .. ნახევარ საათიანი მგზავრობის შემდეგ ერთ სახლთან მივედით.. სახლი ორ სართულიანი დიდი შენობა იყო .. სარკისებრი მინებით შავი მონაკვეთებით ... დიდი აუზი .. ულამაზესახ გაფორმებული ბაღი..

- მეორე სართულზე შენი ოთახია ... ამიერიდან აქ იცხოვრებ .. ნუ ჩემთან ერთად .. აქამდე მეზარებოდა ხოლმე კლინიკიდან სახლში დაბრუნება და იქ ვრჩენოდი ... ახლა კი ყოველ საღამოს მოვალ რომ ყოველ საღამოზ ვისეირნოთ ...
- კარგი .. მაგრამ რატომ ??
- რა რატომ ??
- რატომ მეხმარები ??
- ოუ .. წამოდი შენ ოთახს განახებ ..
ეს შავი კარი ჩემი ოთახისაა .. მის გვერძე იისფერი კარი კი შენი ოთახისაა..