Fault/Chanbaek

fifteen

Yazarın anlatımından

Baekhyun bebeğini hemşireye verdiğinde bakışlarını ondan hala ayıramamıştı. Chanyeol hemen yanındaydı, bir an olsun yalnız bırakmıyordu onu.

"Bay Park." Sehun'a döndü hızla Chanyeol. "Bay Kim'e haber vermeniz gerek." Chanyeol sertçe yutkundu. Bakışları Baekhyun'a döndüğünde Baekhyun hızla cama yaklaşmış, görebildiği kadarıyla kontrol edilen bebeğini izliyordu.

Hızla yaklaştı. "Baekhyun, ben geliyorum birazdan." Diye mırıldandı hemen yanında dururken. Baekhyun döndü Chanyeol'a. "Tamam, tamam buradayım ben."

Derin bir nefes verdi ve hızla çıkardı telefonunu. Ayakları onu bahçeye çıkartırken aradı Jongin'i.

Her şeye rağmen bebeğini görmeyi hak ediyordu. İç çekti Chanyeol. Baekhyun'un bebeğinin babası olmak için nelerini vermezdi ki.

"Sen hangi yüzle arıyorsun lan beni?" Jongin'in telefonu açış şekli ile derin bir nefes verdi. "Bebeği bulduk." Jongin sessiz kaldığında "hastanedeyiz. Sana konum atarım." Bir şey demesini beklemeden kapattı telefonu.

Derin bir nefes aldığında gözlerini kapattı. Çok garip hissediyordu. Baekhyun'un ona olan bakışları yumuşamıştı. Kalbi de ısınmıştı, biliyordu.

Yeniden onu tamamen kazanmak için her şeyi yapardı, yapacaktı.

"Chanyeol." Baekhyun'un sesini duyduğunda hızla döndü. Ona parlayan bakışları ile bakan güzeli ile titrek bir nefes çekti içine. "Hiç bir şeyi yok. İyi durumda bebeğim."

Hızla yaklaştı Baekhyun'a. "Çok sevindim." Diye mırıldandı. Kalbindeki büyük ağırlık kuş olup uçmuştu sanki. Bebeğin iyi olduğunu bilmek ona da iyi gelmişti.

"Jongin'i aradım az önce. Geliyor buraya." Baekhyun iç çekti. "Neden bana söylemedin?" "Bunun sana söylenecek bir tarafı mı var? O babası değil mi?"

Yutkundu Baekhyun. "Sana onunla yüz yüze gelmek istemediğimi söylemiştim. Bana sorman gerekiyordu." Hızla arkasını döndüğünde Chanyeol uzandı ve tuttu elini.

"Neden böyle bir tepki verdiğini anlamıyorum Baekhyun. Bende onu görmeye meraklı değilim. Özellikle seni onun yanında görmek bana neler hissettiriyor, bilmek bile istemezsin. Tahmin edemezsin çünkü ben sana böyle bir şeyi asla yaşatmadım. Bebeğini kendi hatası yüzünden kaybetmiş bir baba olarak, ona haber vermek zorundaydım. lütfen biraz beni anlamaya çalış olur mu? Ben seni anlıyorum çünkü."

"Üzgünüm." Diye mırıldandı sonra "üzerine gelmek istememiştim." Ardından odadan çıkan hemşireye döndü Baekhyun. "Onu görmek ister misin?" Diye sordu Baekhyun yeniden Chanyeol'a dönerken.

"Görebilir miyim?" Diye sordu Chanyeol. Baekhyun hızla salladı başını. "Gel benimle." Diye mırıldandı.

Hastane odasına girdiklerinde bebeğin hemen yanında duran hemşire büyükçe gülümsedi ve hızla ayrıldı odadan. Baekhyun hemen yanına yaklaştı bebeğin.

Onu takip ederken zorlukla yutkundu. Yatakta yatan bebek çok güzeldi. Dişlerini alt dudağına geçirdiğinde hemen yanına gelmişti Chanyeol.

Ağırca uzattı parmağını. Parmağına tutunan bebek ile gözlerinin dolduğunu hissederken döndü Baekhyun'a. Chanyeol'a yüzündeki büyük gülümseme ile bakıyordu.

"Çok güzelsin sen." Diye mırıldandı Chanyeol. "Yutkundu, "baban kadar güzelsin." Bu bebekte yalnızca Baekhyun'u görüyor olmak, biraz olsun iyi gelmişti kalp ağrısına.

"Şükürler olsun." Diye mırıldandı Baekhyun. "Sonunda yanımda, güvende. Şükürler olsun." Chanyeol hafifçe doğruldu.

Tam o sırada açılan kapı ile kapıya döndü Chanyeol. İçeri giren Jongin nefret dolu bakışlarını dikti Chanyeol'a. "Beni ailemle yalnız bırak." Chanyeol'a Baekhyun'a döndüğünde Baekhyun hafifçe salladı başını. "Çıkabilirsin Chanyeol. Sorun yok."