NAKASIMANGOT kong pinapanood si Theo at ang Dion na iyon. Nakaupo ako sa duyan na narito sa loob ng bakuran nila lolo at nasa harapan ko lang ang dalawa na abala sa ginagawa nilang saranggola.
Nawiwirduhan ako sa Dion na 'yan dahil simula noong sabihin ni Theo na gusto nitong makipagkaibigan ay palagi na siyang nakabuntot sa akin. Kung nasaan ako ay naroon din siya. Kapag isasama ako ni lola sa palengke o sa tabing dagat para roon mismo mamili ng isda ay kabu-kabuntot din namin iyan. Tuwing pupunta naman kami sa tabing dagat nila lolo para panoorin ang paglubog ng araw ay kasama pa rin namin siya.
Mukha kaya siyang aso!
Ilang araw pa nga lang pero inis na inis na talaga ako sa kanya. Ayaw ko na sumusunod siya sa kung nasaan ako. Hindi naman kasi ako pumayag na makipagkaibigan sa kanya, eh!
Kilala kasi siya nila Lola Rita at Lolo Hymn kaya okay lang nagpupunta siya rito sa bahay o kung sumasama sa amin. Palagi nilang sinasabi kung gaano iyan kabait. Pero duda ako roon. Dahil tulad nga ng naisip ko noong unang beses ko siyang makita, mukha siyang pilyo at mukhang hindi ko siya makakasundo.
Para pa siya laging natatawa kapag nahuhuli kong nakatingin siya sa akin. Nakakatawa ba mukha ko? Mukha ba akong clown? Basta! Naiinis talaga ako sa kanya!
"Yehey! Tapos na!" tuwang tuwang sigaw ni Theo.
"Saan mo gustong magpalipad?"
Napasimangot ako. Kahit boses niya parang nakakainis pakinggan!
"Pwede sa tabing dagat, Kuya? Naroon din sila Toto."
Agad umasim ang mukha ko sa narinig. Tumayo ako at nilapitan ang dalawa.
"Hoy bawal kang lumabas, Theo!"
"Magpapalipad lang naman kami, Ate," nakangusong aniya.
Nakasimangot kong tiningnan si Dion. Nakangisi ito habang nakatingin sa akin.
Tinatawa-tawa mo diyan!
Inirapan ko siya. Narinig ko ang pagtawa niya pero hindi ko na siya pinansin.
"Basta bawal! Hindi ka naman nagpaalam kina lola, ah?"
Pagkasabi ko niyon ay agad na tumakbo si Theo papasok ng bahay. Nabugnot ako nang maisip kung ano'ng gagawin niya. Nilingon ko si Dion. Nahuli kong nakatingin pa rin sa akin at iyon na naman ang mukha niyang parang lagi akong tatawa pa rin.
"Problema mo ba? Tawa ka nang tawa! Baliw ka ba, ha?!"
"Bakit ba ang sungit-sungit mo?"
Inirapan ko siya kaya malakas siyang natawa muli. Matalim ko siyang tinitigan dahil doon. Natigil siya sa pagtawa, tumikhim at nag-iwas ng tingin.
Nabaling ang tingin ko sa papalapit na si Theo. Sa magandang ngiti nito ay sigurado akong pinayagan siyang umalis. At hindi ko alam kung bakit nag-ngingitngit ang kalooban ko dahil doon.
"Tara, Kuya Dion!"
"Pinayagan ka?"
"Opo."
Tumayo si Dion.
"Sige, ipapagpaalam din muna kita."
"Eh, nagsabi na naman ako, kuya."
"Pero dapat magsabi rin ako."
Sinundan ko si Dion nang pumasok siya sa bahay. Umupo ako sa sala habang nag-uusap sila sa likod ko roon sa lamesa. Nagtatalop kasi si Lola ng gulay noong lapitan siya ng lalaking iyon.
"Saglit lang kami, 'La."
"Huwag mong iiwan doon ang batang iyon, ha. Nako baka kung saan iyon magpunta."
YOU ARE READING
The Unfinished Love Story: Felix and Asher
General Fiction"Walang istorya ang hindi nagtatapos. Kaya bibigyan ko ng wakas ang ating pagmamahalan. Masayang wakas." Matalik na kaibigan, iyan si Dion Felix Romano sa buhay ni Tamara Asher Ligayu. Nang malaman ang nararamdaman sa isa't isa ay ipinahinatid ng b...
