Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi.
''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' El...
6 Bölümle 100 bin okunmayı aşmışız. Sizinle yolculuk çok güzel. Okuyan gözlerinizden, oylayan, yorumlayan, öneren, editleyen parmaklarınızdan öperim. Nicelerine. Birlikte 🤎
Oy verdiysek keyifle okuyun ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.Bölüm:
Tutku ve Teslimiyet
Bir kapıya yaslanmış, elimdeki videoda bana aşkını yakarışını izler olmuştum. Kanım çekildi mi hızlandı mı tarifi ne ile yapılır bilmemekle birlikte tek bildiğim olduğumdan değişik hissettiğimdi. Sevginin tanımı yaşadığım ailede çok fazla yapılmazdı. Onlara göre sevgi onların sınırlarında olduğunda mümkündü. Onların doğrularına göre hayatını şekillendirme, sorgusuz sualsiz var ettikleri doğruları kabullendirmekten geçerdi. Eğer öyleysen, o sınırlardan çıkmıyorsan çok severlerdi seni. Öyle söylerlerdi yani. Ben bu kalıba sığmakta zorlandığımı düşünürdüm çoğu zaman. Meyra bana göre daha baskın bir karakter olduğundan mı nedir doğrularına ters düşen şeylerde o kalıba sığmaz, çıkışırdı. Ben ise ona nazaran daha pasif kalandım sanırım. Hani insanın bir damarı vardı ya, bir noktası vardı ya oraya basılana kadar çokta sorun çıkaran olmazdım ben sanırım. Herkes, her şey iyi olsun derken ziyan olan ben olurdum kısacası.
Şimdi hayatımda ilk kez bir erkeğin bana olan duygularını kendi ağzından dinliyordum ben. Güzelliğimin çok daha ötesinde dokunduğum yerlerden bahsediyordu herkesten farklı olarak. Beğeniyorum, çok güzelsinden öteydi söyledikleri. Çok daha fazlası saklıydı. Bilmediğim belki de daha nicesi.
''Bir sene önceye kadar Ahuşan'ı görmemişim ben. Önce okuldan sebep buralardan uzaktaydım. Sonra iş güç derken sizin dışınızda herkesle kopmuştum. Benim en son bıraktığım Ahu küçüktü, çocuktu. Benim ona abilik yapmaktan başka hiçbir niyetim yoktu o zamana kadar. Sonra döndüğümde bıraktığım o küçük kızın çok güzel bir kadına dönüştüğünü gördüm. Kabullenemedim başta. Kendime kızdım. Saçmalama dedim kendime. Saçmalama Demir Ahu senin kardeşin gibi.''
Kendi küçük dünyamızı alt üst edecek kadar büyük bir gerçekti onun bana sevgisi. Var ettiği düzen yok olurdu bir kere. Abim ile bağları kopardı. Üstelik benden karşılık alıp alamayacağı bile meçhuldü onun tarafından bakınca.
