Chapter 15

574 29 8
                                    

3 months has passed

While me and Miss Irene are talking. Someone called on her phone. Hindi ko alam kung sino pero nang makita ko iyon, agad niyang hinablot ang cellphone niya. Hindi ko nakita yung pangalan ng tumawag.

"Excuse me love" She excused

"Go on" I said

Lumayo siya saakin at lumabas ng kwarto. Sino ba yung kausap niya? importante ba 'yon?? This past few days, lagi siyang umaalis. O di kaya'y laging nagpapaalam na pupunta sa school kahit bakasiyon ng mga teachers at students. Ano ba'ng nangyayare sakaniya? Hindi ko nga alam kung siya pa ba yung Irene na nakilala ko.

Pumunta ako sa pintuan at may narinig ako sa pinag uusapan nila.

"Yes, yes I lov-" Rinig kong sabi niya pero lumayo na ata siya sa pintuan sa labas ng kwarto dahil hindi ko na narinig ang kaniyang boses.

Anong yes ang pinagsasasabi non??
Yes na ano?

Something is suspicious..

Pagkatapos nilang mag usap ay agad akong umupo sa kama.

Pumasok naman na siya ulit sa loob ng kwarto.

"Sino 'yon?" I asked

"A friend of m-mine" She stuttered

Ah friend lang naman pala eh. Nothing to worry about. Hindi tayo mag ooverthink for today's video mga beh.

"Oh, I see.." I uttered

"I see redddd~~~~ oh redddd~~" I sang

She laughed. Hmp! ang cute ng tawa niya. Samantalang ako pa-inhale yung pag tawa ko.

I want to be with her forever and ever. No one can tear us apart. Even Death.

"I'm going somewhere tomorrow Love" Sabi niya habang nakatalikod saakin.

Hindi ko ba alam kung anong nangyayare dito, noon lagi siyang nakaharap saakin habang kinakausap ako. Pero ngayon, para bang wala na siyang ganang makipag usap saakin.
Di naman ako nangangagat ah.. charot!

Hindi ko nga din alam kung okay pa ba kami o hindi na?? Pinipigilan ko nalang talagang hindi mag overthink

"Where are you going?" I asked

"A-ah you don't have to know love" She said and smiled

May karapatan akong malaman.

"I have the right to know where are you going" I said and glared at her

"Almira, not now." She said coldly

Aba! himala, nanlamig ang malambing na kuneho.

"Bakit? pagod ka ba? wala ka namang ginawa ah" I said

"I said not now, Almira" Miss Irene

"This past few days nanlalamig ka, ano bang nangyayare sayo ha?" I confronted her

"Almira not now!" She shouted

"M-mwommy are you guys fighting?" Then suddenly, Solaire entered the room.

"N-no baby, your Mommy and I are just talking" I lied

"Sweetheart, labas ka muna. Your momma and I are talking." She said

"O-okay" Solaire answered and left the room

Tignan mo tong babaeng 'to, lagi nalang pinapaalis yung bata kapag pumupunta dito.

"I didn't mean to shout, Love" She apologized

I don't care if you mean it or not.

"Really? you didn't mean it? lagi ka namang ganiyan eh. Everytime na nagtatanong ako kung saan ka pupunta sasabihin mo 'not now, Almira'. I'm tired of your lies!" I said while holding back my tears

"Look love, I'm sorry" She said and tried to hold my hand. But I avoided her.

I do not know you anymore, Irene. Hindi ko na alam kung ikaw pa ba ito.

I apologize for the grammatical error and typographical error.

A/N: Oh ito na ang next chapter, enjoy^^

-To be continued

A Perfect Mistake Where stories live. Discover now