ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ...

ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ... အပိုင်း၂

ထယ္ျပန္မပို႔နိုင္ဘူးဖြားဖြား......

ဘာ...ဘာျဖစ္လို႔ျပန္မပို႔ရမွာလည္....ဟမ္း....

သူ႕ကကေလးဘဲရွိေသးတာေနာက္ၿပီဒီေနရာကသားရဲေကာင္ေတြေပါးတယ္ကေလးအသက္အႏၱရာယ္မ်ားတယ္...

ဒါေၾကာင့္ထယ္မပို႔နိုင္ဘူးဖြားဖြား...

သူ႕ကလူသားတစ္ေယာက္ဆိုတာငါ့ေျမးထယ္ေလးသိတယ္မွတ္လာ..

လူသားေတြနဲ႕ေဝးေဝးမွာေနဏမယ္လို႔ဖြားဖြားေျပာတဲ့စကားေတြကိုအေလးနက္မထားတာလာေျမးထယ္ေလး...

အဖြားစကားကိုအေလးနက္မထားတာမဟုတ္ပါဘူးဖြားဖြား..ဒီေသးငယ္ေသးတဲ့လူသားေလးကထယ္ကိုအႏၱရာယ္မျပဳနိုင္ပါဘူး...

ဒါေၾကာင့္ထယ္အနားမွာခဏေလးေနခြင့္ျပဳဖို႔ခြင့္ေတာင္းပါရေစ....

ဒီေသးငယ္ေလးကတစ္ခ်ိန္က်ရင္ငါ့ေျမးကိုဒုကၡေပးလာမွာဘဲေျမးထယ္ေလးရယ္..အဖွားစကားက်ိုနားထောင်ပါနော်....ထယ္ေယာင္အဖြားကထယ္ေယာင္ကိုနားခ်ေနတာ.....

ဟင္အင္း...အဖြားထယ္မလုပ္နိုင္ဘူး....

ထယ္ေယာင္ရင္သူ႕ရင္ခြင့္ထဲကလႈပ္ရွားလာတဲ့လူသားငယ္ေလးကိုငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕ကိုဝိုင္းစက္ေတာက္ပေနတဲ့မ်က္ဝန္းေလးနဲ႕ေမာ့ၾကည့္ေနတယ္...။

ထူးဆန္းတာကဒီကေလးရဲ႕..အတြင္းစိတ္စကားကိုထယ္ေယာင္အကုန္ၾကားေနရတာဘဲ.....

ဟင္အင္း.....သားကိုပြန်မပ်ို့ပါနဲ့နော်...ေၾကာက္တယ္...ေၾကာက္တယ္..ျပန္ပို႔ပါနဲ႕ေနာ္...ပါးးးးး

ဟင္...ပါးးး...ပါးလို႔ေခၚလိုက္တာလာ....ထယ္ေယာင္ေမးေတာ့...
ခေါင်းလေးည်ိတ်ပြနေတယ်။

ပါစပ်ကမခေါ်ဘူးဒီအတိုင်းအတွင်းစိတ်လေးထဲကခေါ်လ်ိုက်တာ....

ထယ္ေယာင္ရင္ခြင့္ထဲကလူသားငယ္ေလးကိုပိုၿပီပိုက္ေထြးၿပီ......ဖြားဖြားထယ္ကိုအခ်ိန္ေလးတစ္ခုေပးပါေနာ္....

ထယ္ေယာင္အဖြားလည္သက္ျပင္းခ်ၿပီ......အင္းအခ်ိန္တစ္ခုထိဘဲေပးမယ္....

အဲအခ်ိန္တစ္ခုအထိမွာ...ငါ့ေျမးရဲ႕...ဒီရင္ဘက္ထဲကႏွလုံးသားေလးကိုမေပးလိုက္မိေစနဲ႕...အဖြားေျပာတာနားလည္လာ.....