ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ...

ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ... အပိုင်း၁၄

ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ...( အပိုင်း၁၄)

ထယ်ယောင်ရဲ့အပြစ်ပေးခံရခြင်းကနေလွတ်မြောက်လာတဲ့နေ့လေးပေါ့....

ထယ်ယောင်ဂူအပြင်ကြည့်တော့နေရောခြည်လေးလင်းလက်နေတယ်...ပြီတော့ရွက်ဟောင်းတွေကြွေလို့ရွက်သစ်လေးတွေနဲ့စည်းကားလှပနေတဲ့သစ်ပင်ကြီးများစွာ.....

အော်နွေရာသီကိုရောက်သွားပြီပေါ့.....

ထယ်ယောင်သူ့ချစ်ရသူ့ကိုရှာကြည့်တော့....

နေပါအုန်း.....အဲဒါကဘယ်သူ့....ထယ်ယောင်ကြောင်ကြည့်နေတုန်း...

လက်ထဲမှာငှက်ပျောသီးတွေပန်းသီးတွေချယ်ရီသီးတွေအပြည့်ကိုရင်ခွင့်နဲ့ပိုက်လာတဲ့လူတစ်ယောက်သူ့ဆီကိုတည့်တည့်ဘဲလာနေတယ်။

ထယ်ယောင်ကြည့်နေတာ...ဆံပင်ကလည်အရှည်ကြီးစုတ်ဖွာနေတာ....ပါးသိုက်မွှေးတွေနှုတ်ခမ်းမွှေးတွေနဲ့ပြည့်ဖုံးနေတော့မျက်နှာကိုမမြင်ရဘူး...ထယ်ယောင်လန့်တော့အနောက်ကိုခြေလှမ်းဆုတ်မိတော့...ခေါ်လိုက်တဲ့နာစားလေးကြောင့်ခြေလှမ်းတွေရပ်သွားတယ်။

ထယ်......

ဂျောင်ကုထယ်ယောင်ကိုမြင်တာနဲ့လက်ထဲကအသီးတွေကိုအောက်ချပြီ.....

ထယ်ယောင်ကိုပြေးဖက်တာ...လွမ်းနေခဲ့တာ....လွမ်းနေတာ...အများကြီး...အ​များကြီး...ဟီ..
ဟီ...အရမ်းနာကျင်ခဲ့ရမှာဘဲနော်..

အခုရောဂျွန်အသက်လေးနာနေသေးလာဟင်....ထယ်ယောင်ကိုမေးတော့

ဂျွန်....ဂျွန်လာဟင်.....

ဟ​ုတ်တယ်ထယ်.....ဂျွန်ဘဲ....

​ထယ်ယောင်သူ့လက်ကလေး​နဲ့သေချာလေးသူ့ချစ်ရတဲ့လူသားလေးကိုပွေးဖက်မိတယ်...

ဘယ်လောက်တောင်လွမ်းခံရလည်းလို့.....

ချစ်ရသူ့နှစ်ဉီးအချစ်လွမ်းလေးတော်တော်ကြာကြာသယ်ပြီးတာနဲ့...ဂျောင်ကုသူ့ခးူးထားတဲ့အသီးအပွင့်တွေကို...

အကျီနဲ့ထုတ်ဖက်ထယ်ယောင်ကိုကလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖက်ကာသူ့တိုနေတဲ့ဂူလေးကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။

ဂူကတော့ခြုံနွယ်တွေနဲ့ပိတ်လှောင်ထားတော့တော်တော်လေးရှာယူလိုက်ရတယ်။