ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ...

ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ... အပိုင်း၄

ဘဝခြားတဲ့အချစ်သစ္စာ.....

(အပိုင်း၄)

ဂျောင်ကုအသက်က၁၀နှစ်လေးရှိပြီ....အရင်ကလိုတစ်ခုခုဆိုကြောက်လို့အော်ငိုပြီထယ်ယောင်ရင်ခွင့်ထဲဝင်ပုန်းနေတာမျိုးမဟုတ်ဘူး....ထယ်ယောင်အရှေ့ကနေကာပြီသူ့ကအရင်မာန်ဖီတာ....

'..ကဲလူသားလေးရယ်မေားရောပေါ့...ဒီမှာလူသားလေးကြိုက်တဲ့ငှက်ပျော်သီးအမှဲ့လေးတွေယူလာတယ်စားပါအုန်း....''

ဂျောင်ကုကအမြဲတမ်း....လေ့ကျင့်နေတာတာဇံတစ်ယောက်လို့...သူ့ပါးကိုကာကွယ်နိုင်အောင်.....

ဟုတ်လာပြီပါးးး...

ဂျောင်ကုသစ်ပင်ပေါ်ကနေနွယ်ကြိုးနဲ့ဆင်းခဲ့တယ်....

တနေ့တနေ့သူ့ကနွယ်ကြိုးတွေနဲ့ရစ်လိုက်....သစ်ပင်တစ်ပင်ပြီးတစ်ပင်ခုန်ကူးလိုက်...သိုင်းလေ့ကျင့်လိုက်နဲ့ဘဲ...၁၀နှစ်သားလေးဆိုပေမဲ့.....ကျားတစ်ကောင်နဲ့အေးဆေးနဗန်းသက်နိုင်ပြီ....

လေ့ကျင့်မှုတွေအရမ်းများလာတော့အားကလည်ကြီးတယ်...။

ဂျောင်ကုထယ်ယောင်ရှေ့ကကျောက်ဆောင်နားဝင်ထိုင်ပြီ....ထယ်ယောင်ယူခဲ့တဲ့အသီးလေးတွေကိုစားနေတယ်...။

ပါး...ညကျရင်ပါးကပလွေမှုတ်ပြီသီချင်းဆိုသိမ့်မှာမှတ်လာ....

ဒါကျတော့မေ့ဘူးနော်ကောင်ဆိုးလေးထယ်ယောင်ဂျောင်ကုခေါင်းလေးကိုလက်လေးနဲ့ပုတ်လိုက်ပြီ....

ကောင်းပါပြီ...

ဒီလို့နဲ့ဒီညကလပြည့်ညဘဲဆ်ိုတော့....

သစ်ပင်လေးပေါ်မှာထယ်ယောင်နဲ့ဂျောင်ကုသစ်ကိုင်လေးပေါ်မှာထိုင်နေကြတယ်...။

ပါး...ဒီညလပြည့်ညနော်ပါး.....''

'ဟုတ်တယ်လေးလူသားလေး....'
.

ဟီး...ပါးရဲ့အဖြူရောင်အမြှီးကိုးချောင်းကိုမြင်ရတော့မယ်...ဂျောင်ကုအရမ်းတွေပျော်နေတယ်။

ကုကပျော်နေတာကိုကြည့်ပြီ....ထယ်ယောင်လည်သူ​့ပေါင်ပေါ်ကဂျောင်ကိုကြည်ပြီ:....

အရမ်းသဘောကျတာဘဲလာပါးရဲ့အမှီးဖြူလေးကို...

အင်း ...အများကြီး....