MAHALLEDEKİ GİRİFT [✔️]

BÖLÜM | 6

بِسْــــــــــــــــــمِ اﷲِالرَّحْمَنِ اارَّحِيم

BANA GÜVENİYOR MUSUN?

Şairin de dediği gibi: Yaşımdan yorgundum bu günlerde...

Hayzlı olduğum için de beni yataktan çıkaracak hiçbir sebep yoktu. Dün eve geldiğimden beri odadan çıkmamış kimseyle konuşmamıştım.

Ancak, artık dostumun aramalarına daha fazla kayıtsız kalamamış ve Zeynep'in ısrarlı aramalarını açıp olanları özet geçmiştim ona. Zeynep durumuma oldukça üzülürken bir kaç şey mırıldanıp hemen geleceğini söylemişti. Gelmemesini, yalnız kalmak istediğimi desem de dinlemeyeceğini biliyordum. O aynı durumda olsa, aynısını yapardım ben de muhtemelen...

"Meryem, kızım uyuyor musun?"

Teyzemin sesini duyduğumda cevap verecek gücü kendimde bulamamıştım. Başımı lila rengi yastığımdan kaldırıp kapıya doğru baktığımda oflayıp yeniden yastığa gömülmüştüm. Teyzem kapıyı açmaya çalışınca elbette ki kilit engeline takılmıştı.

"Güzel kuzum, neden kilitledin kapını? Bak merak ediyorum ama Meryem, öğlen oldu ve sen bu saate kadar asla uyumazsın. Aç da konuşalım kızım, hadi."

Yataktan bıkkınlıkla doğrulduğumda teyzemin ısrarlarına daha fazla dayanamayıp yastığımla aynı renk olan yorganı üzerimden attım ve beyaz pofuduk terliklerimi ayağıma gelişi güzel geçirip bütün derbeder halime rağmen kapının kilidini açtım.

Teyzem anında kapıyı açarken ben onun yüzüne bakamıyordum. Siyah saçlarımı elimle düzeltirken, içeri giren ve kapıyı kapatıp ellerini bana uzatan anne yarıma kalktı harelerim. Hiç düşünmeden ellerimi ellerine bırakırken beni çekiştirip yatağa oturtmasına izin verdim. Zaten bütün bedenim laçka olmuştu.

Pamuk elleri yüzüme uğrayıp saçlarımı önümden çekerken "Canımın içi, neler oldu öyle Meryem'im? Bir de senden dinlemek istiyorum. Amcanın gördüğü durumun bir yanlış anlaşılma olduğuna eminim. Hadi anlat bana kızım, ne oldu?" dedi.

Başımı daha da eğdiğimde ne diyeceğimi bilmiyordum. Amcamın yargısız infazı beni kör kuyulara atmıştı. Bu yüzden sanki ne desem boş gibiydi şimdi.

"Teyze... Amcam bana güvenmiyor!"

"Şş, o nasıl söz yavrum? Olur mu öyle şey? Amcan sadece kızgın, senin yanlış bir şey yapmayacağını ikimizde biliyoruz fakat gördükleri onu da bozguna uğrattı kızım. Ne yapacağını şaşırdı o da... Günlerdir uykusuzdu zaten söylenenler yüzünden, senin kılına zarar gelecek diye ödü kopuyor."

İnanmayan gözlerle teyzeme baktığımda "O yüzden mi beni evlendirmek istiyor?!" dedim hem kızgın hem kırgın olduğumu bas bas bağıran bir tonla.

"Kızım... Bu konuyu biz de halledemedik içimizde ama İnan bana amcan da bunu istemiyor. Lakin her şey daha da sarpa sarar da senin tertemiz namusuna laf gelirse kaldıramaz. Bak, amcanı az çok tanıyorsun teyzeciğim ama onun karısına kızına karşı hassasiyetinin henüz farkında değilsiniz hiçbiriniz. Ben yıllar önce gördüm, yaşadım Meryem! Senin, benim, kardeşlerinin nefesine zarar gelse, inan bana bu mahalleyi de içindekileri de yakar kül eder. Bilmiyorsun kızım, onun da ettiği tevbeyi bozmamak için günlerdir neler çektiğini de ve geçmişte bu uğurda ne zamanlar yaşadığını, nasıl bu günlere geldiğimizi de bilmiyorsunuz... Şunu sakın unutma güzel yavrum, amcan da ben de asla senin mutsuzluğunu, kötülüğünü istemeyiz. Bu... Bu evlilik mevzusu için de sıkma canını, su akar yolunu bulur."

Teyzemin cümleleri amcama karşı biraz olsun daha anlayışlı hissetmeme sebep olsa da evlilik mevzusu konusu öyle kolayca halledilecek bir şey değildi.