Chapter 18

1.2K 44 4
                                    

"amore mio, είσαι καλά; όταν έμαθα τι έπαθες τρελάθηκα" η Kering μου δίνει μια από της σφιχτές αγκαλιές της, ξέρετε αυτές που ακούς σιγά σιγά τα κόκαλα σου να σπάνε "Όλα καλά Κα

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

"amore mio, είσαι καλά; όταν έμαθα τι έπαθες τρελάθηκα" η Kering μου δίνει μια από της σφιχτές αγκαλιές της, ξέρετε αυτές που ακούς σιγά σιγά τα κόκαλα σου να σπάνε "Όλα καλά Κα. Kering απλά μια υπερκόπωση" απαντάω ενώ παράλληλα προσπαθώ να βγω από την θανατηφόρα αγκαλιά της.

"Και γιατί tesoro δεν μου το είπες από την αρχή να σου δίνω παραπάνω άδεια;" χαμογελάω αχνά "Δεν χρειάζεται, έτσι και αλλιώς δεν έφαγα καλά και λιποθύμησα, εγώ φταίω όχι εσείς" μου χαμογελάει αχνά αλλά ακόμα βλέπω την ενοχή στο πρόσωπο της.

Με τα πολλά επέστρεψα γρήγορα στο τραπέζι, όπου με περίμεναν τα παιδιά, κάθομαι στην καρέκλα και χωρίς να χάσω άλλο χρόνο ξεκινάω να σχεδιάζω.

Τα παιδιά με κοιτάνε με περίεργο ύφος, σαν να μην είχα λιποθυμήσει χθες, σηκώνω το βλέμμα μου και κουνάω το κεφάλι μου για να μου πουν, ο Sam απλά κουνάει αρνητικά το κεφάλι του και έτσι συνεχίζω την δουλειά.

Οι ώρες περνούσαν βαρετά καθώς το μόνο που κάναμε ήταν να μαλώνουμε για τα σχέδια και εγώ ήμουν στο τσακ να ανέβω πάνω στο τραπέζι, να αρπάξω την Iza από τα μαλλιά και να την χτυπήσω μέχρι να βγει αίμα από το πρόσωπο της.

Αλλά κρατήθηκα και το μόνο που έκανα ήταν να κουνάω πάνω κάτω το κεφάλι μου με ότι έλεγε, πάντα με ειρωνεία φυσικά, όποτε καταλαβαίνετε τι έγινε.

Μιλούσε συνέχεια, έκανε παράπονα, πετούσε ρούχα από εδώ και από κει, τραβούσε τα ρούχα των παιδιών που ένας θεός ξέρει πόσες ώρες έκαναν να τα φτιάξουν και φυσικά έδινε διαταγές νομίζοντας ότι της ανήκει η Εταιρία.

Και όλα αυτά με μεγάλη άνεση, καθώς η Kering δεν μπορούσε να κάνει κάτι, επειδή ξέρετε....είναι στην Μαφία.....και αν τυχόν ΤΟΛΜΉΣΟΥΜΕ και προσβάλουμε την κόρη του Antonio White το πολύ πολύ να μας δείτε στην έρημο κρεμασμένους ανάποδα για να μας φάνε τα κογιότ.

"Διάλειμμα!" Φωνάζει η κοπέλα στην γραμματεία και ειλικρινά πρώτη φορά βλέπω τα παιδιά να χαίρονται τόσο πολύ που κάνουν διάλειμμα, άρχισαν όλοι να σηκώνονται "ΜΙΣΌ ΛΕΠΤΌ!" Σταματάμε απότομα και γυρνάμε προς την πλέον νευριασμένη Iza.

My Mafia StepbrotherΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα