Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
"ΠΡΌΣΕΧΕ!!!!"
ΜΠΑΜ!
Κοιτάω σοκαρισμένη δίπλα μου καθώς το πανί για την δεύτερη επίδειξη έπεσε ακριβώς δίπλα μου, αργά σηκώνω το κεφάλι μου και με δολοφονικό βλέμμα κοιτάω τον Martin ο οποίος μου χαμογελάει αθώα.
"Είσαι ΜΑΛΑΚΑΣ!;" αρχίζω να τον χτυπάω στα πόδια με την λίστα των διάσημων μιας και είναι στην σκάλα και δεν μπορώ να τον βαρέσω στο πρόσωπο.
"Εντάξει πως κάνεις έτσι! Δεν σε είδα"
"Πως γίνεται να μην με είδες; πριν λίγο μιλούσαμε και έκανα να φύγω!" απαντάω με το βλέμμα μου να του πετάει κυριολεκτικά μαχαίρια.
"Καλέ τι κάνετε εδώ πέρα;" γυρνάω στην για κάποιο λόγο χαρούμενη φωνή της kering ωχχ ξέρεις τι σημαίνει αυτό έτσι δεν είναι; αμ δεν ξέρω, μαλακιά ήρθε να πει.
"Φτιάχνω την αφίσα για την χριστουγεννιάτικη κολεξιόν" απαντάει ο Martin "Α και εγώ για αυτό ήρθα" το χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από πάνω της.
Ο Martin κοιτάει με απορία εμένα, εγώ κοιτάω με απορία τον Martin και μετά κοιτάμε μαζί την Kering με απορία, η οποία με την σειρά της μας κοιτάει με το πλατύ χαμόγελο της.
Λογικά με απορία την κοιτάτε, σκασε λίγο.
"Μόλις τώρα βγήκε η ενημέρωση και δεν πρόλαβα να έρθω να σας γιατί έκανα τα χαρτιά...... η δεξίωση δεν θα γίνει εδώ πέρα"
Μπαμ, μπαμ, τα πινέλα πέφτουν από το χέρι του, μερικά πέφτουν κάτω και 2-3 έπεσαν στο κεφάλι μου, γυρνάω αργά και τον ξανά κοιτάζω με το ίδιο δολοφονικό βλέμμα, λίγο ακόμα τόσα δα να τόσο 🤏 θέλω για να τον ρίξω από την σκάλα, έκανε ήδη δύο μαλακιες η τρίτη θα είναι και η φαρμακερή.
"Όταν εννοείς δεν θα γίνει εδώ, εννοείς όχι εδώ στον οίκο;" απαντάω και την κοιτάω με σηκωμένο φρύδι, "Όχι εννοώ πως θα γίνει εκτός χώρας" απόλυτη σιωπή, μόνο το άδειο ποτήρι που κρατούσε ο Martin με νερό για να αλλοιώσει τη μπογιά έλουζε το κεφάλι μου.
