Everybody needs a gavi⭐️⭐️ Pablo Gavi

9

Pablo gavi

Ik ben in slaapgevallen op de bank merk ik als ik wakker wordt ik ruik ei en weet gelijk dat ik de hele nacht heb geslapen op de bank ik wil op mn telefoon kijken hoelaat het is maar mn telefoon is leeg..
ik besluit om in de keuken te gaan kijken en zie Isa daar staan een eitje te bakken voor ons beide. Ik lach even en zeg
'Zelf in de ochtend zie je er nog steeds goed uit, hoe doe je dat toch?'
Ze lach even en antwoord dan
'Tja das een geheim' ze geeft me een kus en gaat met dr handen door mn warrige haar heen.
'Je kan echt zien dat je net wakker bent' lacht ze 'maar... hoe sliep de bank vannacht?' Vraagt ze lachend.
Ik ga achter der staan en leun op der hoofd terwijl ze bezig is met ei maken en antwoord,
'T kon beter maar het sliep niet verkeerd, alleen mn schouder voelt heel stijf aan' zeg ik.
'Ohww je moet vandaag wel een wedstrijd spelen he' zegt ze.
'Ja weet ik en we moeten nog tegen een club waar we altijd ruzie mee hebben ook...'
Ze lacht even en zegt dan dat ze eieren klaar zijn we eten ons eten snel op en ik ga even op bed liggen nog terwijl mn telefoon oplaad.

Ik voel dat iemand op mn rug gaat zitten en ik kijk wie het is. Het is Isa, ik lach even en ze begint me pijnlijke schouder te masseren. Normaal is het lekker als ze het doet maar mn schouder doet zoveel pijn dat het gewoon niet lekker voelt als ik er iets meer aangewend ben doet het geen pijn meer en kan ik me helemaal ontspannen.

Een paar uur later vertrekken we naar het stadion.
'Pablo...' zegt ze.
'Ja schat' antwoord ik.
'Hou je je rustig zometeen en kijk je uit ik heb geen zin in een vechtpartij tussen jou en de tegenstander en dat je zometeen pijn hebt' zegt ze bezorgt.
'Isa maak je niet druk ik kan dit en ik ga echt niet vechten ik beloof het je.' Antwoord ik.
'Oké'

De wedstrijd begint pas over 3 uur maar meestal is iedereen veel en veel eerder zodat we nog ff kunnen praten met ze alle. We gaan naar de kantine en krijgen allemaal gewoon water. De coach Xavi maakt met ons allemaal een praatje en dan was ik aan de beurt en ik wist al precies wat die ging zeggen.
'Gavi... ik wil dat je deze wedstrijd goed luistert, niet vanaf het veld tegen me schreeuwt anders kan je een nieuwe club gaan zoeken.' Zegt die, ik wist dat die het niet meende met een nieuwe club zoeken maar dat doet die om me bang te maken aan het begin lukte het maar nu zegt die het voor elke wedstrijd dus zo bijzonder is het niet meer.
'Verder wil ik dat je rustig blijft tegen over de tegenpartij en niet agressief doet, geen vechtpartijen is dat duidelijk?' Zegt Xavi.
Ik knik ja en hij klopt even op me rug. En hij loopt weg ik zie dat Isa naast me haar lach probeert in te houden omdat ze ziet hoe geïrriteerd ik werd. Ik negeer der maar gewoon maar het lukt me niet ik schiet namelijk zelf in de lach.

Voor ik het wist moeten we ons al omkleden en opwarmen, de tegenpartij was echt heel laat dus wij waren al klaar voordat hun kwamen.

* TIJDENS DE WEDSTRIJD

Een speler van de tegenpartij duwt me naar voor waardoor ik bijna een salto maak ik blijf even zitten maar de keeper van de tegenpartij trek aan mn shirt en ik werd boos...
Ik sta zo snel als ik kan op en schreeuw tegen hem
'VIND JE DAT NORMAAL OFZO?' En hij zet een paar stappen achteruit, volgensmij is die bang, net goed voor hem.

Ik tackel iemand en die gene doet alsof die nep pijn heeft waardoor ik een gele kaart kreeg, ik kan precies zien of iemand alsof doet of echt pijn heeft omdat elke voetballer (ja ik ook) het wel eens gefaked heeft. Ik tik hem maar expres om m uit te dagen elke keer aan en hij geeft me een duw en ik schreeuw tegen hem,
'JE DOET ALSOF CLOWN!'
Ik was zo en zo boos 1 van mn team genoten haalt me weg en ik zie dat Pedri mijn kant op komt rennen om me te kalmeren. Wat moet ik toch zonder hem.

Sta ik dan met de 3de speler van vandaag van de tegenpartij bijna te vechten. Ik ben zo klaar met deze club wat is dit ook hoe hun voetballen kan je geen eens echt voetbal noemen, zo slecht zijn ze. Ik wordt even het spel uitgeroepen. En wordt voor 10 minuten gewisseld. Ik merk dat Isa me probeert te kalmeren maar ik negeer der zo boos ben ik.

Als ik er weer in mag hebben we nog 10 minuten te spellen en dan ben van deze rot tegenpartij af, eindelijk.

Ik hoor het fluitje een ik juich we hebben 5-1 gewonnen YES

*EINDE WEDSTRIJD

Ik ren naar Pedri toe en spring op hem
'JA GAP WE HEBBEN HET WEER GEFLIKT!' Roep ik. Hij lacht even en ik kijk opzij en zie Isabella trots naar me glimlachen. Het maakt me blij.
We schudden nog even handen met de tegenpartij en dan komen ze hoor die 3 clowns ik zeg gelijk arrogant.
'Ja jullie ga ik mooi niet de hand schudden clowns dat jullie zijn' en ik ben weer geïrriteerd. Ik loop het veld af... en ik zie dat Isa me een knuffel wilt geven maar ik loop vol tegen der aan en ze valt om ik help der niet en loop weg. Ik kijk nog 1x achterom en zie tranen in der ogen, ik voel me schuldig. Ik ben blij dat we gewonnen hebben maar met echt niet blij met hoe de wedstrijd verliep.

Even later ben ik klaar om naar huis te gaan en ik praat nog steeds niet tegen Isa het enige wat ik gezegd heb tot nu toe is 'hoi' en 'ik ben klaar kom we gaan'.

Eenmaal in de auto voel ik dat ze zich niet comfortabel voelt door wat er net gebeurt is. We zeggen geen woord meer tegen elkaar.

Als we thuis komen gaat Isa gelijk naar boven ik hoor der huilen maar heb geen energie meer om iets te doen en ben te boos op mezelf.

Ik ga nog even op mn telefoon en zie dat weer iets op Insta heeft geplaatst...