Everybody needs a gavi⭐️⭐️ Pablo Gavi

22

Isabella

Toen we landen herkende ik het gevoel, we zijn in Spanje.
Ondanks wat hier allemaal gebeurt is hou ik nog steeds van dit land.

'We gaan vanavond ergens heen waar ik al me geld aan heb uitgegeven om jou op te vrolijke' zegt ze lief.
'Dat had je echt niet te hoeven doen' zeg ik.
'Jawel ik heb alles voor je over' en ze geeft me een knuffel.
'Oke we verblijven bij Mikky en Frenkie' zegt ze
'YES' zeg ik blij

Het is avond en we staan voor camp nou.
'Nooit' zeg ik
'Jaa'
'Nooit' zeg ik nog een keer.
'Dit moet een droom zijn' zeg ik
'Nope dit is echt' zegt Mila lachend.
Ondanks wat er gebeurt was, vindt ik het nog steeds geweldig.
Er komen allemaal fans naar me toe die op de foto willen. Sommige vragen iets over mij en Gavi maar dan loop ik gewoon weg hoe bot het ook is, ik wil er geen antwoord op geven.
Mila en ik lopen naar onze plekjes, we zitten letterlijk recht boven de duck-out van FC Barcelona. Xavì zwaait naar me en Pedri ook. Ik zwaai ongemakkelijk terug en ik ga snel zitten en doe alsof ik op me telefoon zit. Tot ik Gavi ineens het veld op zie lopen. Hij kijkt me aan en we hebben lange oogcontact. Niet alleen zn voetbal skills zijn slechter geworden. Hoe hij zichzelf verzorgd ook. Ik vindt het gewoon zielig worden...

Pablo gavi

Mn voetbal skills zijn verslechterd en ik ga vandaag weer sinds lange tijd op het veld staan. Dus hopelijk gaat het goed. We lopen op en ik zie iemand zitten boven onze duck-out. Het is Isabella. We hebben hele lange oogcontact. Ze lacht naar me en ik loop naar Xaví en ik zeg
'Zorg ervoor dat Isabella en der vriendin de wedstrijd vanuit onze duck-out kunnen kijken' hij knikt en voor ik het weet zitten ze in de
duck -out.

TIJDENS DE WEDSTRIJD

Het is de 40ste minuut en het staat 0-0. Lewandowski heeft al 4 keer op doel geschoten maar alle 4 de keren is de bal tegengehouden.

Het is de 47ste minuut en ik heb de bal. Wat ga ik doen naar iemand anders pasen  of zelf scoren en mezelf weer bewijzen?
Het laatste. Ik ren met de bal richting het goal en ik scoor. Iedereen van mn team rent op me af. Ik maak de letter i met me handen en een hartje. En daarmee bedoelde ik. Ik hou van je Isa.

We zijn in de 2de helft en iemand tackelt me. Ik duw hem en hij duwt me terug. We bekvechten even tot die zegt
'Ik ben niet zo'n dom puber jongetje als jou, die het uitmaakt met zn vriendin als die dronken is.'
En toen was ik er klaar mee en gaf ik hem een klap.
Ik hoor een fluitje, en het was te verwachten, Rode kaart voor mij.

EINDE WEDSTRIJD VOOR GAVI

Ik loop boos het veld af en ik zie dat mensen achter me aan willen komen als ik de kleedkamer in ga maar ik zeg
'Laat me ff alleen ik wil ff afkoelen'.
Iedereen gaat weg en ik hoor de deur weer open gaan.
'Ik zei toch laat me godverdomme alleen?'' Zeg ik agressief.
'Ohw sorry dat wist ik niet' zegt iemand heel stil. Het is Isa...
'Nee laat maar.. blijf.' Zeg ik
'Oke'
'Isa..'
'Ja?'
'Het spijt me, ik was dronken en ik wou niet weg die avond. Ik wist op dat moment niet hoe ik dat moest zeggen dus zei ik maar iets en ik weet dat je het me nooit meer gaat vergeven maar 100x sorry' zeg ik tegen der.
'Sorry gaat niet werken, je hebt me pijn gedaan wist je dat? Dronken of niet je bent er altijd voor elkaar en je zult het nooit zo op die manier uitmaken, het is gewoon triest eigenlijk' zegt ze.
'Als je hier bent om me triest te noemen kan je maar beter weer gaan' zeg ik boos.
'Oh sorry hoor meneer Gavi dat ik de waarheid geef!' Schreeuwt ze boos.
'DONDER GEWOON OP JONGE, IK HEB NACHTEN LOPEN JANKEN OMDAT IK JE KWIJT BEN VRAAG MAAR AAN PEDRI' schreeuw ik.
'HAD JE HET MAAR NOOIT MOET UITMAKEN' schreeuwt ze terug en ze gooit iets naar me.
'DOE NORMAAL GODVERDOMME' roep ik boos en ik gooi het terug maar het komt tegen der oog.
'Kut' zeg ik in paniek. 'Isa?'
'Wat is er mis met jou?' Vraagt ze.
'Jij was degene die eerst iets gooide tegen mn hoofd aan' zeg ik gelijk.
'Dat klopt en ik wil trouwens zeggen dat je met voetbal slechter bent geworden en hoe je je verzorgd ook' zegt ze nog.
'En bedankt' zeg ik terwijl ik der oog droogdep met een doekje.
'En dat komt omdat ik je mis en niet meer samen met je bent' zeg ik verdrietig.
'Het is niet dat ik je niet meer wil he, je bent voor altijd mijn Gavi en ik ben voor altijd jou Isabella' zegt ze terwijl ze een traan van me wang afveegt.
'Blijf stil liggen het bloed bij je wenkbrauw' zeg ik lachend.
'Ik heb hoofdpijn' zegt ze.
'Dat kan best kunnen ja, het was geen zachte klap ofzo' zeg ik.

We lopen weer naar het veld en we zeggen dat de deur tegen der oog aankwam. Iedereen gelooft het gelukkig.

Ze komt naast me zitten.
'Isa?'
'Hm' zegt ze en ze legt der hoofd op mn schouder.
'Wil je weer mn vriendin zijn?'
'Zo makkelijk gaat dat niet Gavi, ik wil heus wel weer bij je komen wonen maar je moet mn vertrouwen en hart weer winnen en dan ben ik je vriendin weer.' Zegt ze. Ik knik even.

Isabella

Alles is weer prima gelukkig en me spullen zijn naar Spanje gebracht. Ik heb Mila alles verteld en ook over dat ik me hoofd niet tegen de deur had gestoten maar dat ik iets naar Gavi's hoofd gooide uit boosheid en hij het teruggooide en dat het toen fout ging.
'Ja dat had je kunnen verwachten' zegt ze lachend, ik lach mee als ik er zo aan terug denk. Ze zit er perongeluk aan en het is weer open. Het bloedt heftiger dan net. We rennen naar Pedri en Gavi en ze zeggen gelijk,
'Dit moet gehecht worden'
Ik ga op Gavi's rug en hij rent naar de EHBO, het wordt daar gehecht. Dat deed zoveel pijn. Ik heb heel Gavi's hand kapot geknepen volgensmij.

Ze kijken bij de EHBO ook nog even naar Gavi's blauwe oog en de kras op zn borst.

Ik plaats er iets over op mn Verhaal: