In dit verhaal ontmoeten Pablo Gavi en Isabella elkaar, ze wisten totaal niet van elkaar wie ze waren en maakten bij beide geen goeie indruk maar kan alles veranderen door 1 afspraakje?...
In dit boek komt voor:
-drama
- smut
- wedstrijden
- veel...
Mn lichaam is hersteld gelukkig. Wel nog blauwe plekken en mn ribben zijn bijna zo goed als normaal weer maar mn rug is gewoon kapot ofzo. Maar dat komt wel weer goed.
Ook is het bijna kerst dus gaan Gavi en ik vandaag tot 15.00 kerst inkopen doen. We doen het tot 15.00 omdat die vandaag weer eens een wedstrijd heeft.
We hebben besloten om morgen het huis te versieren en overmorgen voor elkaar cadeautjes te gaan kopen.
Het is 15.00 en Gavi en ik zijn onderweg naar Camp Nou. We hebben alles voor de kerstversiering al gekocht. Vooral ik wou dat, het boeide Gavi niet of t huis wel of niet versierd was, maar ik wou het dus mocht het. Gavi heeft om 18.00 wedstrijd. Wat best vroeg is dus we gaan nu naar Camp Nou toe.
We zijn onderweg naar Camp Nou en ik ben in slaap gevallen. Gavi maakt me wakker als we aankomen. 'Isa... isaa..' hoor ik hem stilletjes en ik wordt langzaam wakker. 'Hmm?' 'We zijn er' vertelt die me. 'Ohww okee' antwoord ik en ik wil recht op gaan zitten. 'Auw dat doet nog best pijn' zeg ik. 'Wat doet pijn?' Vraagt die bezorgd 'Mn rug en mn buik dus die stomp erin.' Zeg ik. 'T is verder niets ergs! Het gaat wel weer weg' probeer ik hem gerust te stellen. Ik knik vaag en we gaan uit de auto.
Eenmaal in Camp Nou gaan we eerst iets eten en ga ik daar even naar de fysio voor me rug. Ik heb geluk want FC Barcelona bood me gratis fysio voor mn rug aan. Ik hoop dat het gaat werken.
Na ongeveer een uur ben ik klaar en loop ik in mn sportkleren nog het veld op. De jongens zijn daar een spelletje aan het doen tijdens de warming-up. Ik zie Gavi verbaast kijken, ik geef hem een blik van "wat is er?" En hij komt naar me toe. 'Wat is er?' Vraag ik aan hem. 'Heb je gesport?' Vraagt die aan me. 'Nee niet perse gesport' antwoord ik. 'Isa je mag geen activiteiten die met sport te maken hebben uitvoeren van de dokter nu!' Zegt die een beetje boos. 'Wow rustig ik heb niet perse gesport maar rug oefeningen bij de fysio!' Zeg ik aanvallend. 'En als je het niet erg vindt ga ik even douchen en me klaar maken!' En ik loop boos weg. Hoezo moet ie altijd zo doen en laat die me nooit eerst mn verhaal doen? T is zo irritant. Ik ga maar eens douchen. Na het douchen föhn ik eerst mn haar en daarna stijl ik het. Dit is wat ik aan doe:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Als ik me heb aangekleed hoor ik geklop. 'Binnen!' Roep ik. 'Isabella...' zegt Gavi verlegen. 'Ja?' Vraag ik per ongeluk op een arrogante houding. 'Laat maar' en hij loopt weg. 'Shit' zeg ik hard op. 'Gavi! Wacht..' roep ik nog naar hij is al weg.
Als ik klaar ben staan alle spelers in de spelerstunnel. Ik zie Gavi staan en ik knuffel m. 'Succes' zeg ik en loop weg. Ik loop de trap op naar de duck-out. Een paar seconde daarna komen dr spelers al. Mann wat ziet Gavi er toch goed uit altijd z'n voetbal tenue aan. Ik lach naar hem maar hij doet niks. Er komen allemaal vragen in me naar boven en begin me onzeker te voelen. Houd die niet meer van me? Heb ik iets mis gedaan?
De wedstrijd is al even bezig en t staat 2-1 voor Barca. Pedri is net gewisseld en hij gaat naast me zitten. 'Wat is er met Gavi aan de hand?' Vraagt die aan me. 'Ik heb geen idee eerlijk gezegd' antwoord ik. Pedri knikt en we kijken verder. Na een tijdje vraagt die, 'Hoe gaat het eigenlijk met je na wat er gebeurde?' 'Het gaat al beter, nog een paar blauwe plekken en mn ribben zijn bijna hersteld maar mn rug gaat nog wel even duren' vertel ik hem. 'Ahhh dat is fijn om te horen!' Zegt die blij en ik schud blij ja. We praten nog even en maken een paar grappen en ik zie dat Gavi heel vies naar ons kijkt. Als er iemand weer is niet jaloers is... Ben zn jaloerse gedrag echt spuug zat. Gatverdamme.
De wedstrijd is afgelopen en het is 5-1 geworden voor Barca. Het was geen verrassing. Ik zie Gavi zn spullen pakken en boos naar de kleedkamer lopen. 'Jezus die is echt met zn verkeerde been uit bed gestapt' zegt Frenkie. Ik zucht en knik ja. Ik ga voor de kleedkamer op de grond zitten. Na een halfuur wachten en mn tranen in houden komt die naar buiten lopen.
'Oh hoi' zegt die. 'Hoi gaan we?' Vraag ik aan hem. 'Hier' en hij geeft de huissleutel. 'Wat moet ik hier mee?' Vraag ik verbaast. 'De ramen wassen' zegt die geïrriteerd. Ik kijk m aan. 'Nee tuurlijk niet, ga maar alvast naar huis. Ik blijf nog even' zegt die. 'Oke maar even ik weet niet wat je probleem is en wat je zo dwars zit maar laat ik heel duidelijk zijn. Je gaat normaal doen nu of het is klaar, je gaat leuk en gezellig doen tegen je vrienden en als ik ook maar van 1 iemand hoor dat je chagrijnig was dan gaan wij eens een heel goed gesprek hebben samen' zeg ik tegen hem. Hij is stil en loopt weg. 'En doe niet zo arrogant!'
Ik loop Camp Nou uit en loop naar huis. Als ik thuis kom laat ik het bad vollopen en zet k de bubbels aan. Ik doe mn serie aan en maak wat fruit en zo zit ik in bad, verdrietig mn fruit te eten.
Nadat ik in bad ben gegaan ga ik gelijk slapen.
Het is een uur of 4 en ik hoor de deur op gaan. 'Hoi?' Roep ik. Geen reactie... Dit wordt verdacht. Gavi roept altijd iets terug. Ik loop uit bed en ben erg bang. 'Hallo?' Roep ik angstig. Dit is niet Gavi die thuis is, dit is een inbreker. Ik loop naar beneden en daar staat de inbreker recht voor me...
