01

6 2 0
                                    

"You're breakfast is ready."

I said when I opened the door of my room. Hindi ko alam kung gising na siya o 'di kaya ay nagtutulog-tulugan lang. Lumabas na rin ako kaagad dahil baka isipin niya ay pinapanood ko siya habang natutulog.

Bumalik ako sa living room, nagbukas na lang ako ng TV para malibang dahil naiwan ko sa kwarto ang cellphone ko, baka kasi gising na siya.

Hindi ko pa rin lubos na maisip kung bakit ako humalik ng kapwa ko babae. Alam ko naman na straight ako simula pa noon kaya hindi ko maintindihan kung ano ang nangyari kagabi. Nahihiya ako sa sarili ko.

"Good morning, Therese! Can I borrow a shirt?" Tanong niya nang malakabas sa kwarto ko, nasilip ko lang ng saglit ang kwarto, mukhang nag ayos siya roon.

"Yes. You can change your clothes in my room. Make it faster, okay? Kasi magbibihis rin ako. I have classes today, Jillian." I said.

Mabilis nga lang siyang nagbihis, yung university hoodie ko pa ang napili na gamitin. Yellow hoodie looks good on her even though she's studying at the blue school.

I change into casual clothes before I get my tote bag and get out of my room. When I get out, I saw her in the dining table, finishing the breakfast that I prepared for her.

"You have skills in cooking. Why didn't you take up Culinary instead of Architecture? I saw your plates, and I'm sorry for the word ha, pero it looks dead, walang buhay," she frankly said like she knew where family did I came from.

"I took Architecture for the family business, not for myself. And they are the one sending me to school so I need to follow what they want me to be," I said and realised what is the reason I am in this field.

Family and Surname.

Businesses.

Connections.

"Now I know kung bakit walang life ang drawings mo. Anyways, shall we go after I was the dishes?" She asked.

"Ako na ang maglilinis, nakakahiya naman sa anak ng senator diyan," sabi ko, mukhang hindi siya natuwa na tinatawag ko siyang anak ng senador ah. Ayos 'yon! Quits na kami.

Pagkatapos kong maghugas ay lumabas na rin kami ng condo. Ang buong akala ko ay itinuturo niya ang daan pauwi sa kanila kaya nagulat ako nang bigla niya akong patigilin sa may Katipunan.

"Thank you for letting me stay in your place last night," she said. We're in the, I think gate 3 of her university.

"You're welcome," I said and I close the window of my car. But she knocked so I have to choice but to open it again for her.

She handed me a calling card, or I think a copy of her ID because may picture niya. I read everything on it while it's still traffic.

Jillian Alexis Concepcion Del Fuego.

Napakaganda naman ng last name niya. Mukhang kilala ko rin kung sino ang daddy niya. Sikat ang mga Del Fuego e. Ang pamilya na mayroong pinakamaraming negosyo sa bansa.

"Kanina ka pa namin hinihintay, Teri! Mukhang nag enjoy kayo kagabi ni Ms. Actress ka ah! Naka ilan kayo?" Bungad ni Aicy sa akin pagdating ko sa silid. Kakaunti pa lang naman ang students.

"Seriously, Aicy? Ganiyan ba ang tingin mo sa akin? I didn't even touch the woman." I said, making myself guilty because I kissed Jillian last night.

"Ano ba 'yan! Akala ko pa naman magkakaroon ka na ng 'loves' mo. Artista 'yon si Jill ha. Baka di mo alam. Wala ka kasing TV, ano?" I raised my eyebrows.

Maganda naman talaga si Jill kung tutuusin. Bagay na bagay siya sa mga TV and commercials. Pwede rin pang print ad. Masipag rin naman, hindi feeling prinsesa. Mabilis at mapusok nga lang.

Meadow In The Pink SkiesWhere stories live. Discover now