Chapter 6|Mother's Love

3 1 1
                                    

*The next day*
I got dressed for school and i went downstairs to eat. I saw dad waiting for me in the living room so he could drive me to school. "Morning po dad" I said coldly. "Kumain kana, ihahatid na kita sa school." He said.

Honestly, i dont know bakit parang wala sa mood si dad today, i thought okay na kami but it seems like we aren't. Anyways, i just continued eating and brushed my teeth and now left for school.

"Dad pwede nyo po akong i drop off dito, its okay lang po para di kayo mahirapan mag hanap ng way pauwi ng bahay." I said.

"Oh sya sige. Bye anak aral ka ng mabuti dyan" Dad said.

I went inside the building and i started walking to my class. Whilst i was making my way to my room, i saw Sebastian.

I wanted to approach him but I didn't want mom and dad to send me abroad. I didn't think i could not spend a day without saying a single word to him so, I didn't have a choice but of course say hi.

"Agatha!" Sebastian screamed.

"hi" i said with a soft and cold voice.

"Wow ha! di ka lang pumasok ng school ng isang araw ang lamig mo na" He said habang naka simangot.

"There's a reason why. Please wag mo muna ako kausapin today" I said.

I didn't think na masasabi ko yon. But even if I managed to say it, i could feel my heart breaking into pieces. Mahal ko sya Lord, tulungan nyo po ako na mabago isip nina mommy.

"Huy, sabihin mo bakit. Kala ko naman kaibigan kita." He said with an annoying pout face.

"WAG NA NGA SEB DIBA?!" I screamed kasi di ko na kaya itago sakanya ang dahilan bakit pinipilit ko na di sabihin.

"Ayaw ng parents ko na makipag usap ako sayo! If makikita nila na im hanging out with you or even talking to you they will send me abroad! I dont want that to happen kasi gusto kita Seb!! OO GUSTO KITA AND I DONT WANNA LEAVE YOU!" I accidentally told him that i liked him sa sobrang puno ko sa pag ooverthink kung ano ang dapat gawin.

Seb was shocked sa sinabi ko at natameme ng ilang minuto. I turned around kasi nahiya ako sa sinabi ko. But surprisingly, Sebastian stopped me.

"Eh ano ngayon if your parents does not like me? Ano ngayon if gusto din kita? Mahal kita Agatha, if ayaw man ng parents mo saakin okay lang, ipaglalaban parin kita kasi mahal kita, sobrang mahal. At kung pinagtagpo man tayo ng tadhana para mahalin ang isa't isa, aantayin kita, aantayin kita kahit ilang taon pa ang lilipas sa mundong ito kasi mahal kita. If this is true love then im not letting you go Agatha. I will never let you go!" Sebastian said with a soft and breaking voice.

I nearly cried nung narinig ko ang sinabi ni Seb saakin. I have met alot of boys before but neither one of them treated me the way Seb does. Oo masungit sya minsan pero i know how genuine Seb is.

I hugged Seb while crying kasi sakanya ko lang na feel ang totoong pag mamahal na di ko naramdaman sa pamilya ko.

______

After school when we were going home, Seb offered na i hatid na ako sa bahay. I know mali ang desisyon na mag sabi ng oo pero wala nang magawa sina mommy.

When we arrived home, nakita ko si mommy naka bantay sa front door and nakita nya kami ni Seb. At this point of my life, i know im gonna get killed already.

Sinabihan ko si Seb na umuwi na sakanila agad kasi baka madamay pa sya sa galit ni mommy.

"Good evening po mom" i said nervously.

"Anak umupo ka dito." Mommy said.

I was shocked na di nya ako sinigawan kasi she usually gets mad at me at these kind of stuffs.

"Di po kayo galit ma?" I asked habang paiyak.

"What is there to be mad about anak? I know everything my love, alam ko mahal mo si Sebastian. Ang akin lang naman anak is, may reason kasi kami ng daddy mo bakit ayaw namin na mag ka gusto ka kay Seb." Mom said with a teary eye.

"Anak di madaling sabihin ang rason na yun kaya aantayin natin si daddy ha?" Mommy said.

"Mom, sorry po kung naging pasaway ako. Ngayon ko lang kasi na experience na may isang taong nag mamahal saakin. Di ko po kasi naramdaman yung pagmamahal na yun sainyo ni daddy. Ma, sorry talaga..." i said while crying and hugging mommy.

"Shhh wag kana umiyak. Sorry din my Agatha kasi nasasaktan ka at naiipit sa gulong ito. Alam mo ba na me and your dad started dating when we were 20? Yes, your nana Imelda and lolo Ferdinand didn't approve of course kasi ayaw din nila na masaktan ako. Anak kaya lang naman ayaw namin magka relasyon ka is di pa kami handa ng daddy mo na malaman mo ang totoo. Sorry anak sobra" mommy said.

At last, nagkabati din kami ni mommy. Oo madaming beses na nagalit ako kay mommy pero in the end, she is my bestfriend and no one can change that.

"Halikana anak kain na tayo. Always remember mahal na ni mommy ha? Kahit may mga araw na inaayawan ka ni mommy mo. Love you anak sobra." Mommy said.

_________________________________

Short chap 6 hope u like it! Di muna ako masyado makakapag update this week since balik na ulet ng school. <3

18 realizations of being 18Where stories live. Discover now