Married with Flynn West

8

______

Wala parin sa sariling naglalakad ako sa Hospital, nakakapagtaka lahat ng nangyari ngayong araw.

"Meriana!" Tawag sa'kin ng taong nasa likuran ko. Tinignan ko kung ito at humarap dahil si Flynn ito.

"What?" Curious na tanong ko at Wala parin sa sarili.

"Anong what? Ilang Beses na kitang Nitawag hindi ka Tumitingin at Nagpapatuloy lang sa paglalakad. Okay ka lang ba?"

Napa-kunot ang Noo ko " Ahh,sorry."

Lumu-lutang na ang isipan ko dahil sa Nasaksihan ko kanina. Mamaya ko nalang ulit Iisipin sa bahay pagka uwi ko. Para na talagang Sasabog na ang utak ko. Ahh! AYoko na!

"Earth to Meriana?" Yinugyug ni Flynn ang balikat ko kaya napabalik ako sa Ulirat.

"Sorry, ang dami lang talagang iniisip. By the way, Leim wants to see you." Sabi ko lang dito at nagpatuloy sa pag lakad at pumasok sa loob ng Room ni Leim.

Ngumiti ako sa anak ko ng Mapatingin ito sa'kin.My son smiled back at me, But his eyes turned to my back. I knew he was looking at his father so I went in and sat next to him.

"Your dad is here." I said and looked at Flynn who was waiting to be let in. I nodded and then he entered. As Flynn approached, I could see his eyes watering.

Binulungan ko muna ang anak ko at saka tumayo,They need privacy so they can talk. Also to clear my son's mind, I hope the excuse he will tell my son is good.

Leim is smart pero hindi sa mga Ganito, nalilito pa ito.

"Ayosin mo ang mga sasabihin mo, at wag na wag mong Paiyakin." Banta ko dito at lumabas na.

Nakakapagtaka na ngayong araw ay palagi nalang akong labas pasok. Nakakapagod.
Magpahinga nalang muna ako.

I sat on the bench near the door and closed my eyes.
My missions were easy before but why are they so difficult now? It's still confusing.
Pwede bang kumanta nang Ikot-ikot lang?

"Bakit nasa labas ka?"Sabi ng nasa harap ko. Bakas sa boses nito ang pagtataka at alam ko kung sino ang may-ari. Bumalik ang iniisip ko kanina na, pinipilit kong kalimutan.

Hindi ako nag-salita at nasa Ganon parin ang posisyon. Alam kong alam niyang gising ako, Dahil bumuntong hinga ito.

Naramdaman kong umupo ito sa'king tabi, pero hindi parin ako nag dilat ng mata or gumalaw man lang. Kahit ngayon lang, Ayoko munang mag isip ng kung ano-ano.

Ilang minuto na ang naglakbay ay nasa ganon parin akong posisyon at si Bryan ay tahimik lang din. Dahil naka cross ang aking kamay at nangalalay na, Umayos ako at dumilat.

Tumingin ako sa'king Gilid at napatitig ako kay Bryan. Bumaling ito sa'kin at hindi man lang ako nagulat, Nagtataka lang.

Ilang tao lang ang may Kakayahang Makafeel sa presensya nang tao. At sa obserba ko ay walang tunog ang mga apak nito.
Sabi ng boss ko, Kapag ang taong walang ingay kung mag lakad. Ito ay masamang tao, at Delikado.

Ang tanong, Bakit Ganon mag lakad si Bryan?
Bakit ngayon ko lang ito napansin. Sa ilang Taon naming mag kaibigan ay ngayon ko lang napapansin ang mga Kakaiba kay Bryan, Na lalong nagpa curious a'kin.

"Why do you look like that? It's like you're going to eat me." He said jokingly and laughed a little. Ngunit walang Emosyon ko itong tinignan.

Tumigil naman ito sa pag tawa. Nakita ko sa mga mata nito ang pagtataka pero tumahimik nalang.

Ayoko munang mag salita or Ano, Kaya tumayo ako at mabilis na naglakad palabas sa Hospital at Sumakay sa kotse ko.

I need air.