Een aantal dagen na dat de 5 ruiters van Raveleijn terug waren gekeerd naar hun eigen wereld kwam Samira er achter dat ze zwanger was met Thomas zijn kind. Ze zorgde voor haar dochter, ze kwam er achter dat haar dochter een element bezit net als haa...
''Een wat?!'' Schreeuwde Thomas verschrokken. Kora keek hem aan. ''Een dochter. Na dat jullie terug waren gegaan naar jullie eigen wereld kwam Samira er achter dat ze zwanger was.'' Thomas had even geen woorden. Lisa en Emma keken hem aan. ''Thomas?'' Lisa schudden zijn schouder. ''Nou aan hem hebben we ook even niks, vertel maar wat er in Raveleijn aan de hand is.'' Stelde Maurits voor.
Korda vertelde de ruiters over de schaduwen. ''Er is een groep ruiters en die noemen zichzelf de schaduwen. Ze praten niet en laten geen emotie tonen, het lijken wel magische wezens die worden bestuurd.'' Ze hebben al een aantal kleine dorpjes afgebrand waardoor er veel doden zijn gevallen.'' Thomas keek op. ''Samira?'' Vroeg hij. ''Samira is veilig, zij is samen met Samuel en Enya.'' ''Is Enya.... Thomas zijn dochter?'' Vroeg Joost. Korda knikte.
ondertussen op het wachters kamp.
De mannen waren net klaar met de training toen het woord kwam dat de graaf en gravin waren gevonden. De locatie was bekend en de wachters wachten niet te lang voor dat ze actie ondernamen. De wachters hadden een plan klaar gemaakt en waren onderweg naar de verborgen plek. Wat de wachters niet wisten was dat de schaduwen een val hadden gemaakt. ''Oké we verdelen in groepen van 4'' Vertelde de leider van de groep. Iedere groep ging een andere kant op. De groep van Bernard was gestuurd om de gravin en de graaf te vinden, de andere groepen waren bezig om het geheim van de schaduwen uit te zoeken.
Het groepje van Bernard had door verschillende gangetjes gelopen op zoek naar de graaf en gravin. Bernard had zelf weinig contact met de twee leiders van Raveleijn. Een van de wachters had een geheime deur gevonden, toen de groep de deur open deed zagen ze de graaf en gravin op de grond vastgemaakt tegen de muur zitten. De wachters liepen allemaal een voor een rustig naar binnen. Halina keek op en zag de wachters. 'Wachters?!'' Halina was blij eindelijk haar mensen te zien. Olaf hoorde zijn vrouw en keek op, ook hij was opgelucht de wachters te zien. ''Vrouwe Halina, heer Olaf'' Een van de wachters liep richting de twee aan de muur gebonden maar voordat hij ook maar in de buut kon komen kwamen er schaduwen van alle kanten. ''Schaduwen!'' De wachters raakte in een gevecht alleen merkte niet dat een paar schaduwen de graaf en gravin weg wilde halen. Bernard merkte het wel en stak er een stokje voor. Bernard rende op de schaduwen af en vocht met ze. Eerst had hij de graaf vrij en nog geen 5 minuten erna de gravin ook. De andere wachters hadden de overige schaduwen verslagen.
De wachters namen de graaf en gravin mee naar hun kamp. ''En de andere wachters?'' Vroeg Halina. ''Waar zijn die?'' Vroeg ze. ''Die zullen hier ook elk moment zijn hoop ik.'' vertelde een wachter. Halina zag dat Bernard zich afzonderde van de rest van de groep. Ze liep achter hem aan naar het raam waardoor hij naar buiten staarde. ''Iets aan je hoofd? of beter gezegd iemand?'' Vroeg ze. Bernard keek de gravin aan en knikte. ''Ik ken haar al mijn hele leven mar ze heeft mij nooit meer als een vriend gezien, is het slecht als ik meer voel?'' Halina grinnikte. ''Nee dat is niet slecht, dat laat zien dat je om haar geeft. je weet dat je gevoelens heb voor haar maar bent bang om jullie vriendschap kwijt te raken.'' Bernard was inderdaad bang om Enya volledig kwijt te raken, hij had liever dat hij haar als vriend had dan dat hij haar volledig kwijt zou raken. ''Maar je moet jezelf niet zo kwellen, wees eerlijk met haar. Zij geeft ook om jouw en als je een beetje geluk heb net zo veel als jij om haar geeft.'' Halina wist precies hoeveel Enya om heb gaf maar dat kon ze niet vertellen, dat moest hij zelf uitvinden.
Na dat de andere wachters terug waren gekeerd en de gewonden waren geholpen hadden Halina en Olaf alle wachters bij elkaar geroepen om hen tot officiële wachters van Raveleijn te benoemen. Elke wachter moest op hun knieën en werden door Olaf tot ridder geslagen. Bernard was als laatste, hij had tenslotte de graaf en gravin persoonlijk gered. ''Heer Bernard, kniel'' Bernard deed wat hem werd verteld. In plaats dat Olaf hem tot ridder sloeg nam Halina het zwaard over. ''Hierbij sla ik Bernard Joran Abbas tot ridder van Raveleijn en lid van de orden van de raaf!'' Halina tikte met het zwaard zijn schouders aan, iedereen juichte voor Bernard.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
